പാത്തൂന്റെ പുന്നാര കാക്കു 7 [അഫ്സൽ അലി] 365

 

“മ്മ്മ്…”

 

“ഇച്ചായാ”

 

“ആഹ്മ്”

 

“എന്നെ… എന്നെയൊന്നു ഊക്കുവോ? ഞാൻ… എനിക്കിനിയും പിടിച്ചു നിക്കാൻ വയ്യ… കല്യാണം കഴിഞ്ഞേ പിന്നെ സുഖിച്ചിട്ടില്ല… പ്ലീസ്… ഞാൻ.. ഞാൻ എന്ത് വേണേലും ചെയ്തു തരാം”

 

“എന്തും തരുവോ”

 

“തരാം… ഇച്ചായൻ പറയുന്ന എന്ത് വേണേലും ചെയ്യാം. എന്നെ… ഞാൻ ഇച്ചായന്റെ വെടി ആയിക്കോളാം”

 

അവളെ ചൊല്പടിക്ക് നിർത്തുന്നത് കോശിയും അയാൾക്ക് കീഴ്പെടുന്നത് നിമ്മിയും ആസ്വദിച്ചു തുടങ്ങിയിരുന്നു.

 

“അപ്പൊ നിനക്ക് അവന്റെ അമ്മയെ പണ്ണിയവനെ വേണ്ടേ?”

 

“ശോ… എല്ലാം കേട്ടോ അവിടെ നിന്ന്?”

 

“കുറെയൊക്കെ…”

 

“ഞാൻ ചീത്തയാ… എനിക്ക് ചീത്തയായി ജീവിക്കുന്നതാ ഇഷ്ടം…”

 

“കെട്ടിയോൻ അറിഞ്ഞാലോ? നാട്ടുകാർ അറിഞ്ഞാലോ? വീട്ടുകാർ അറിഞ്ഞാലോ?”

 

“അറിഞ്ഞാ… അറിഞ്ഞാ എനിക്ക് സുഖം കൂടും… എനിക്ക്… എനിക്ക് ഭയങ്കര കഴപ്പാ… കെട്ടിയോൻ ശെരിക്ക് ഉപയോഗിക്കാറില്ല എന്നെ. ഇച്ചായൻ യൂസ് ചെയ്തോ… എങ്ങനെ വേണേലും… ആർക്ക് വേണേലും കൂട്ടികൊടുത്തോ… പറയുന്ന അനുസരിച്ചു ജീവിക്കും ഞാൻ”

 

“പാന്റ് അഴിക്കെടി മോളെ”

 

“അഴിക്കാം… കവച്ചു വച്ചു കെടന്നും തരാം… എന്നെ… ഇപ്പോ… ഇവിടെയിട്ട് ഊക്കുവോ?”

 

“ഊമ്പ്”

 

കോശിയുടെ ആവശ്യം കല്പന പോലെ സ്വീകരിച്ചവൾ അയാളുടെ അരക്കെട്ടിലേക്ക് മുഖം അടുപ്പിച്ചു. അയാളുടെ കുണ്ണയിൽ പിടിച്ചു തൊലി നീക്കി കുണ്ണയിൽ നിന്ന് ഒലിക്കുന്ന കൊതിവെള്ളം നക്കിയെടുത്തു. കട മുതൽ കുണ്ണയുടെ അറ്റം വരെ രണ്ട് മൂന്ന് വട്ടം അവളൊന്ന് നക്കി. കുണ്ണക്ക് ചുറ്റിലും ഉമ്മ വച്ചുകൊണ്ട് അവൾ കോശിയുടെ ഉണ്ടകളിൽ തലോടി കൊണ്ടിരുന്നു.