പാത്തൂന്റെ പുന്നാര കാക്കു 7 [അഫ്സൽ അലി] 365

അവളുടെ ദേഹത്തു നിന്ന് വമിക്കുന്ന സ്പ്രെയുടെയും വിയർപ്പിന്റെയും കൂടിക്കലർന്ന സുഗന്ധം അവനെ ഉണർത്താൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു. ശ്രീജയുടെ വയറിലേക്ക് മുഖം അമർത്തി അഫ്സൽ ചുണ്ടുകൾ കൂർപ്പിച്ചു.

അഫ്സലിന്റെ ചുണ്ടുകൾ സാരിക്ക് മുകളിൽ ആണെങ്കിൽ പോലും വയറിൽ തട്ടിയപ്പോൾ ശ്രീജ അറിയാതെ ശീൽകരിച്ചു പോയി. ശ്രീജയുടെ പുറത്ത് അരക്കെട്ടിൽ അഫ്സലിന്റെ കൈകൾ അമർന്നു. പതിയെ ഞെരിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ അവളുടെ വയറിൽ മുഖം ഉരച്ചു.

“ആഹസ്സ്… ഡാ ഡാ… നിന്റെ കുറുമ്പ് ഇച്ചിരെ കൂടുന്നുണ്ട്.”

അഫ്സൽ വളിച്ച ചിരിയോടെ ശ്രീജയുടെ വയറിൽ നിന്നും മുഖം മാറ്റി അവളെ നോക്കി. അവൾ അവന്റെ മുടിയിൽ കൈ വച്ചു തലോടിക്കൊണ്ട് അവനെ നോക്കി ചിരിച്ചു. അഫ്സൽ ശ്രീജയെ ആകമാനം ഒന്ന് നോക്കി ഉഴിഞ്ഞു.

നാല്പത്തിനോടടുത്ത് പ്രായം എത്തി നിൽക്കുന്ന തലയെടുപ്പുള്ള സ്ത്രീ. അഫ്സലിനൊപ്പം നീളമുണ്ട് അവൾക്ക്. വിലകൂടിയ സിൽക്ക് സാരിയിൽ പൊതിഞ്ഞിരിക്കുന്ന ശരീരം. ബ്ലൗസ്സിൽ കൊഴുത്ത മുലകൾ തിങ്ങി നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. വിരിഞ്ഞ നിതംബം പിറകിലേക്ക് അല്പം തള്ളി ഓരോത്ത പെണ്ണിന് വേണ്ട ആകാരവടിവോടെ ശ്രീജ അഫ്സലിന് മുന്നിൽ നിന്നു.

“കുറച്ചു നാളേക്ക് പാത്തൂനെ ശല്യം ചെയ്യരുത് ട്ടാ… നല്ല റസ്റ്റ് വേണം അവൾക്ക്”

അഫ്സൽ സംശയത്തോടെ ശ്രീജയെ നോക്കിയതും അവൾ അവനെ നോക്കി ചിരിച്ചു.

“നിന്റെ പരാക്രമം കുറച്ചു നാളേക്ക് അവളോട് കാണിക്കണ്ട എന്ന്.”

“ചേച്ചീ… യൂ ടൂ…”

“ചെല്ല് ചെല്ല്… ഇത് പറയേണ്ടത് ഡോക്ടറുടെ കടമയാണ്…. നിന്നോട് ആയതുകൊണ്ട് വളച്ചു കെട്ടില്ലാതെ പറഞ്ഞു എന്നെ ഉള്ളൂ…”