പാത്തൂന്റെ പുന്നാര കാക്കു 7 [അഫ്സൽ അലി] 365

 

“ഇച്ചായാ… എനിക്ക് ഇറങ്ങാനുള്ള ടൈം ആയി… ഞാൻ വിളിച്ചോട്ടെ ഇടക്കൊക്കെ”

 

“നീ എപ്പോ വേണേലും വിളിച്ചോടി പെണ്ണെ”

 

“ഇച്ചായാ…”

 

“എന്താടി”

 

“ഞാൻ… ഞാൻ അപ്പൂസിന് കൊടുക്കട്ടെ?”

 

“കൊടുത്തോടി പെണ്ണെ… നീ ഇഷ്ടമുള്ളവർക്കൊക്കെ കൊടുക്ക്… നിന്റെ അപ്പൂസിനോ അവന്റെ അമ്മയെ പണ്ണിയവനോ ആർക്ക് വേണേലും കൊടുത്തോ… എന്നിട്ട് ജീവിതം ആസ്വദിക്ക്…”

 

അയാളുടെ ദേഹത്തു നിന്ന് മാറി പാന്റി എടുത്തിടാൻ തുനിഞ്ഞ നിമ്മിയെ തടഞ്ഞുകൊണ്ട് അയാൾ അവളുടെ കയ്യിൽ നിന്നും പാന്റി പിടിച്ചു വാങ്ങി.

 

“നീ പാന്റി ഉടുക്കാതെ പോയാൽ മതിയെടി കഴപ്പീ”

 

നിമ്മിയുടെ മൂത്രവും പൂർത്തേനും കൊണ്ട് നനഞ്ഞു കുഴഞ്ഞ പാന്റി അയാൾ മൂക്കിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു മണത്തു. അയാളെ നോക്കി ചുണ്ട് കടിച്ചുകൊണ്ട് അവൾ ലെഗ്ഗിങ്സ് വലിച്ചു കയറ്റി. കോശിയുടെ ചുണ്ടിലൊരു മുത്തം നൽകികൊണ്ട് അവൾ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയതും മുന്നിൽ അവളുടെ ഫോണിൽ നോക്കി നിൽക്കുന്ന അപ്പുവിനെ കണ്ടു..

 

“ചെറിയമ്മ എവിടെ പോയതാ?”

 

“ഞാൻ ഇച്ചായന്റെ അടുത്തായിരുന്നെടാ. കുട്ടൻ എണീറ്റിട്ടു കൊറേ നേരമായോ?”

 

“മ്മ്മ്… ചെറിയമ്മേ കാണാതെ ഞാൻ പേടിച്ചുപോയി… ആരാ ഇച്ചായൻ?”

 

“എല്ലാം പറഞ്ഞു തരാമെടാ… റൂമിൽ എത്തട്ടെ”

 

“റൂമിലോ? അപ്പോ നമ്മൾ കല്യാണത്തിന് പോകുന്നില്ലേ?”

 

“അത് വൈകുന്നേരം അല്ലെ. അതുവരെ നമുക്ക് റൂമിൽ പോയി റസ്റ്റ് എടുക്കാം”

 

ഇടപ്പള്ളി സ്റ്റോപ്പിൽ ഇറങ്ങി അവൾ അപ്പുവിനെയും കൂട്ടി ബ്രേക്ഫസ്റ്റ് കയിച്ച ശേഷം ഓട്ടോയിൽ കേറി. ഓട്ടോക്കാരനോട് അവൾ നേരത്തെ ബുക്ക് ചെയ്തു വച്ച ഹോട്ടലിന്റെ പേര് പറഞ്ഞു കൊടുത്തു.