പാത്തൂന്റെ പുന്നാര കാക്കു 7 [അഫ്സൽ അലി] 418

 

“ഉമ്മാഹ്ഹ്ഹ്…” നിമ്മിയുടെ ചുണ്ടുകളിൽ അമർത്തി ഉമ്മ വച്ചുകൊണ്ട് അവൻ അവളുടെ മേലെ നിന്ന് ബെഡിലേക്ക് ഇറങ്ങി കിടന്നു.

 

തന്റെ പൂറിൽ നിന്ന് ഒലിച്ചിറങ്ങുന്ന അപ്പുവിന്റെ കുണ്ണപ്പാൽ വിരലുകളിൽ തോണ്ടി എടുത്തവൾ വായിലേക്ക് വച്ചു ഊമ്പി.

 

“കുട്ടാ…”

 

കാലുകൾ ബെഡിലേക്ക് വിരിച്ചു വച്ചു അവന്റെ കുണ്ണപ്പാൽ ബെഡിലേക്ക് ഒലിപ്പിച്ചു കിടന്ന് കൊണ്ട് അവൾ വിളിച്ചു.

 

“ചെറിയമ്മേ…”

 

“അപ്പൂസിന് ചെറിയമ്മയോട് ദേഷ്യമുണ്ടോ?”

 

“ഇല്ലല്ലോ… എന്തിനാ ഞാൻ ദേഷ്യപെടുന്നേ?”

 

“ബസ്സിൽ… ബസ്സിൽ വച്ചു അയാൾക്ക്… അല്ല ഇച്ചായന് കിടന്നു കൊടുത്തതിൽ”

 

“ഇല്ല ചെറിയമ്മേ… എനിക്കറിയാം ചെറിയമ്മക്ക് സഹിക്കാൻ മേലാത്ത കഴപ്പാണെന്ന്. ചെറിയമ്മക്ക് ഒരാളെക്കൊണ്ടൊന്നും ഒന്നും ആവുകേലന്നും എനിക്കറിയാം”

 

തന്നെയവൻ കഴപ്പിയെന്ന് വിളിക്കാതെ വിളിച്ചപ്പോൾ നിമ്മിയുടെ ഉള്ളിൽ നിന്നൊരു ഞരക്കം പുറത്തേക്ക് വന്നു. കുണ്ണപ്പാലും പൂർത്തേനും നിറഞ്ഞു കുഴഞ്ഞ പൂറിലേക്കവൾ കൈ വച്ചു തടവി.

 

“ശെരിയാ കുട്ടാ… ചെറിയമ്മക്ക് സഹിക്കാൻ വയ്യാത്ത കഴപ്പാ…. എപ്പോഴും കഴപ്പാ… പൂറീന്ന് വെള്ളച്ചാട്ടം പോലെയാ തേനൊലിക്കുന്നെ…”

 

അപ്പു അവളുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട് അവളെ ശ്രദ്ധിച്ചു കിടന്നു.

 

“കുട്ടൻ കാണില്ലേ ചെറിയമ്മക്ക് ഒപ്പം? എന്തിനും കൂടെ നിക്കില്ലേ ചെറിയമ്മേടെ കാമുകൻ”

 

“നിക്കും… ഞാൻ എന്നും ചെറിയമ്മേടെ ഒപ്പം കാണും. ഉറപ്പാ”