പാത്തൂന്റെ പുന്നാര കാക്കു 8 [അഫ്സൽ അലി] 225

അതിർവരമ്പുകൾ ഇല്ലാതെ പരസ്പരം പ്രണയത്തിലേക്ക് ആഴത്തിൽ ഇറങ്ങിക്കൊണ്ട് അവർ ഇണച്ചേർന്നു. സീനത്തിന്റെ ആഴങ്ങളിലേക്ക് വിശ്വനാഥൻ നുഴഞ്ഞിറങ്ങുമ്പോൾ അയാളുടെ ശരീരത്തിൽ സീനത്തിന്റെ നഖക്ഷതങ്ങൾ ഏറ്റു ചോര പൊടിഞ്ഞു.

നവവധൂവരന്മാരെ പോലെ അവർ രാജ്യതലസ്ഥാനത്ത് ആർത്തുല്ലസിച്ചു നടന്നു. സീനത്തിന്റെ പൂമേനിയിൽ ആർത്തുല്ലസിക്കാൻ വിശ്വനാഥനും വിശ്വനാഥന്റെ അടിയിൽ കിടന്ന് ഞെരിയാൻ സീനത്തും മത്സരിച്ചു.

“ആഹ്ഹ്… ഏട്ടാ… എന്റെ പൊന്നേ… കുത്തി കുത്ത് ഇറക്കി അടിക്കെന്റെ പൊന്നേട്ടാ…”

ഹോട്ടൽ മുറികളിൽ ഒന്നര മാസത്തോളം സീനത്തിന്റെ കുറുകലുകളും ശീൽകാരങ്ങളും നിറഞ്ഞു നിന്നു.

നാട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി വന്ന സീനത്തിന്റെ മുഖത്തെ പ്രസരിപ്പ് ഹംസ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു. മടങ്ങി വന്ന് ഒരു മാസം പിന്നിട്ടപ്പോൾ സീനത്ത് ഹംസയെ സമീപിച്ചു.

“ഞാൻ… ഞാൻ ഗർഭിണിയാണ്…”

പേടിച്ചുകൊണ്ട് സീനത്ത് അത് പറയുമ്പോൾ ഹംസയുടെ മുഖത്ത് നിഗൂഢമായൊരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞത് അവൾ ശ്രദ്ധിച്ചില്ല. മറുപടി പറയാതെ ഒരു മൂളലിൽ എല്ലാം ഒതുക്കി ഹംസ വീട് വിട്ട് ഇറങ്ങി.

വിശ്വനാഥനെ ഒന്ന് വിളിക്കാനോ സംസാരിക്കാനോ കഴിയാത്ത ദിവസങ്ങൾ ആയിരുന്നു സീനത്തിന് പിന്നീടങ്ങോട്ട്. സീനത്തിന്റെ മൊബൈൽ ഹംസ പിടിച്ചുവാങ്ങി വച്ചിരുന്നു.

സീനത്ത് പ്രസവിച്ചു. വിശ്വനാഥന്റെ മുഖസാദൃശ്യമുള്ള മൊഞ്ചത്തി കുട്ടി. സീനത്ത് അവൾക്ക് അഫ്സില എന്ന് പേരിട്ടു.

വിശ്വനാഥനു ശേഷം പലരും സീനത്തിന്റെ ശരീരത്തിലേക്ക് കടന്നു കയറി. അതിലാരും വിശ്വനാഥനെ പോലെ അവളുടെ മനസ്സ് കീഴടക്കിയില്ല.