പാത്തൂന്റെ പുന്നാര കാക്കു 8 [അഫ്സൽ അലി] 225

“അയാൾ എന്റെ ഉപ്പ അല്ല…”

അഫ്സിലയുടെ മറുപടി കേട്ട അഫ്സൽ അവളെയൊന്ന് നോക്കി…

“പിന്നെ? പിന്നെ അയാൾ നിന്റെ ആരാ? മാമയോ?”

“അതെ… എന്റെ മാമ… എന്റെ ഉമ്മാന്റെ ഭർത്താവ്…”

അഫ്സില കണ്ണുകൾ തുടച്ചു കൊണ്ട് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി.

മുപ്പത് വയസ്സ് തികഞ്ഞ ഹംസയോടൊപ്പം വീട്ടുകാരുടെ എതിർപ്പിനെ അവഗണിച്ചു അയാളോടൊപ്പം ഇറങ്ങി തിരിച്ചതാണ് അഫ്സിലയുടെ ഉമ്മ സീനത്ത്. ഇരുപത് തികഞ്ഞ സീനത്ത് അസ്സലൊരു ഹൂറിയായിരുന്നു. വെളുത്തു തുടുത്ത മുഖവും റോസാപൂ ഇതളുകൾ പോലുള്ള ചുണ്ടുകളും… നെഞ്ചിൽ തുള്ളി തുളുമ്പുന്ന അഴകൊത്ത മുലകളും വിരിഞ്ഞ നിതബവും ഒക്കെ കൂടിയുള്ള ഒത്തൊരു മൊഞ്ചത്തി.

മലപ്പുറത്തെ പേര് കേട്ട തറവാട്ടിലെ മൊഞ്ചത്തിയെയും കൊണ്ട് കൂട്ടികൊടുപ്പുകാരൻ ഹംസ കോഴിക്കോട്ടേക്ക് വന്നു. പ്രേമിച്ചു സല്ലപിച്ചു നടക്കുന്ന സമയം മുതൽ ഹംസ അവളെ നന്നായി ഉപയോഗിച്ചിരുന്നു. അവന്റെ കൈക്രിയകളും കുടിച്ചിറക്കിയ കുണ്ണപ്പാലും കാരണം സീനത്ത് വിളവെടുക്കാൻ പാകത്തിൽ എത്തിയ പഴുത്ത തക്കാളിയായി മാറിയിരുന്നു.

സീനത്തിനെയും കൊണ്ട് വാടകവീട്ടിൽ എത്തിയ ഹംസ ആദ്യത്തെ ഒരാഴ്ച വെളിയിൽ ഇറങ്ങിയത് ഭക്ഷണം മേടിക്കാൻ മാത്രമായിരുന്നു. ബാക്കി സമയം മുഴുവൻ അവൻ അവളുടെ പൂറും കൂതിയും തിന്നും അവളുടെ ചാർ ഊറ്റി കുടിച്ചും സമയം ചിലവഴിച്ചു.

സ്വല്പം കഴപ്പി കൂടി ആയിരുന്ന സീനത്തിനെ ഹംസ നല്ലൊരു കടിമൂത്ത പെണ്ണായി മാറ്റിയെടുത്തു. തന്റെ കടിമൂത്ത പൂറിന്റെ വിശപ്പകറ്റാൻ പോന്ന ഒരുത്തനെ തന്നെ കിട്ടിയതിൽ സീനത്ത് അത്യധികം സന്തോഷിച്ചു. പക്ഷെ ആ സന്തോഷം തല്ലിക്കെടുത്തികൊണ്ടാണ് ഹംസ ഒരു നാൾ രാധികയേയും രാജനെയും വീട്ടിലേക്ക് കൂട്ടി വന്നത്.