പാത്തൂന്റെ പുന്നാര കാക്കു 9 [അഫ്സൽ അലി] 229

ശ്രീജയുടെ വാക്കുകളിൽ പലപ്പോഴും അവൾക്ക് അവനോടുള്ള കൊതി അഫ്സൽ മനസ്സിലാക്കിയിരുന്നു. അവൻ കസേരയിൽ നിന്നും എണീറ്റു ശ്രീജയുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു… കസേരക്ക് പിന്നിൽ അവളുടെ ചുമലുകളിൽ അവൻ കൈ വച്ചു. പിൻകഴുത്തിൽ വിരലുകൾ ഊന്നി അവൻ ശ്രീജയുടെ കഴുത്തിൽ തലോടി… തല താഴ്ത്തി അവൻ ശ്രീജയുടെ ചെവിയിലേക്ക് ചുണ്ടുകൾ അടുപ്പിച്ചു

“എനിക്കും ഇടക്ക് ചേച്ചിയെ കടിച്ചു തിന്നാൻ തോന്നാറുണ്ട്…”

അവന്റെ പല്ലുകൾ ശ്രീജയുടെ ചെവിയിൽ അമർന്നു.

“സ്സ്സ്… ആഹ്ഹ്… വേദനിക്കുന്നു”

ശ്രീജ നാണത്താൽ കാതരയായി… അവളുടെ നെറ്റിയിൽ വിയർപ്പ് തുള്ളികൾ പൊടിഞ്ഞു. കണ്ണുകൾ കൂമ്പിയടച്ചു കൊണ്ട് അവൾ നെടുവീർപ്പിട്ടു…

“ഞാൻ വരും… ഒരിക്കൽ… ചേച്ചിയെ ചേച്ചിക്ക് മതിയാവുന്ന വരെ കടിച്ചു തിന്നാൻ…”

“അഫ്സൂ…”

മുട്ട് കുത്തി ഇരുന്ന് അവളുടെ പിൻകഴുത്തിൽ നാക്ക് മുട്ടിച്ചു നക്കുന്ന അഫ്സലിനെ അവൾ വിറയലോടെ വിളിച്ചു…

“ചേച്ചി… ചേച്ചി കാത്തിരിക്കും മോനെ… കൊതിയാ നിന്നോട്…”

“എന്നോട് മാത്രമല്ല കൊതി… പാത്തൂനോടും ഇല്ലേ ചേച്ചിക്ക് കൊതി… എനിക്കറിയാം”

“ആഹ്ഹഹ്സ്സ്… അഫ്സൂ…”

ശ്രീജ തുടകൾ തമ്മിൽ കൂട്ടിയുരച്ചു.. തുടയിടുക്കിൽ അസഹ്യമായ ചൊറിച്ചിൽ അവളെ പിടികൂടി… അഫ്സലിനെ തന്റെ മുന്നിലേക്ക് നിർത്തി അവൾ അവനെ മാറിലേക്ക് അമർത്തി…

“എങ്ങനെ? എങ്ങനെ മനസ്സിലായെടാ മോനെ നിനക്ക്? പാത്തു… അവളൊരു പളുങ്ക് അല്ലേടാ… കൊതിയാ നിങ്ങളോട്… ആർത്തിയാ”