പാത്തൂന്റെ പുന്നാര കാക്കു 9 [അഫ്സൽ അലി] 229

അന്നയുടെയും രാഖിയുടെയും കൈകൾ അയാളുടെ കുണ്ണയിലും ദേഹത്തും ഓടി നടന്നു…

“സാർ വേണ്ടപ്പോ ഒന്ന് വിളിച്ചാൽ മതി… ഞങ്ങൾ ഓടിയങ്ങു വരും…. ഞങ്ങൾ രണ്ടും സാറിനു സ്വന്തമാ”

“എങ്കി ഈ എസ് ഐ ഹമീദ് നിങ്ങൾക്കും സ്വന്തമാണ് പിള്ളേരെ… നിങ്ങൾക്ക് എന്ത് ആവശ്യം വന്നാലും ഈ ഹമീദ് സഹായിക്കും… അതിപ്പോ ആരെയെങ്കിലും കൊന്നിട്ട് വന്നാലും ഞാൻ സഹായിക്കും”

“ഉറപ്പാണോ സാറേ? വിശ്വസിക്കാമോ?”

“ഒറപ്പ്… നൂറ് ശതമാനം”

അകത്തു ചെന്ന കള്ളിന്റെ ബലത്തിൽ അയാൾ അവർക്ക് വാക്ക് കൊടുത്തു. പക്ഷെ ആടികുഴഞ്ഞു ബോധം പാതി മാത്രം ഉള്ള അയാളോടൊത്തുള്ള നിമിഷങ്ങൾ അവർ ക്യാമറയിൽ പകർത്തുന്നത് അറിയാതെ അയാൾ തന്റെ അടുത്തിരിക്കുന്ന ഇളം ചരക്കുകളുടെ മുലകളിൽ ഞെക്കി പിഴിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു…

ഹമീദും ഒത്തുള്ള കളിചിരിയുടെ നിമിഷങ്ങൾക്കിടയിലാണ് അന്നയുടെ മൊബൈൽ നിർത്താതെ അടിഞ്ഞത്… ഹമീദിനു ചുണ്ടുകളിൽ വശ്യമായൊരു മുത്തം നൽകികൊണ്ട് അവൾ കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു.

“മോളെ… അന്നാ… ഇക്ക… ഇക്ക… വിളിച്ചിട്ട്… അനക്കമില്ല… എനിക്ക്… മമ്മിക്ക് പേടിയാവുന്നു മോളെ… എനിക്ക്… മമ്മിക്ക് തലകറങ്ങുന്നു…”

“മമ്മി എന്താ പിച്ചും പേയും പറയുന്നത്? എനിക്കൊന്നും മനസ്സിലാവുന്നില്ല…”

“ഇന്നലെ… ഇന്നലെ ഹംസക്ക ഉണ്ടായിരുന്നു ഇവിടെ… രാത്രി ഞാൻ മയങ്ങി പോയി… രാവിലെ എണീറ്റപ്പോഴാ ഇക്ക പോയില്ലെന്ന് മനസ്സിലായത്… വിളിച്ചിട്ട് എണീക്കുന്നില്ല മോളെ… മമ്മിക്ക് പേടിയാവുന്നു… മോള് ഒന്ന് ഇങ്ങോട്ട് വരുവോ?”