പാത്തൂന്റെ പുന്നാര കാക്കു 9 [അഫ്സൽ അലി] 229

 

“എന്ത് വേണമെങ്കിലും ചെയ്യാം… എന്നെ രക്ഷിക്കണം…”

 

“മമ്മീടെ പേരിലുള്ള ഈ വീടും സ്ഥലവും… അത് ഞങ്ങളുടെ പേരിലേക്ക് എഴുതി തരണം… പറ്റുമോ?”

 

“പറ്റും… എന്നെ ഒന്ന് രക്ഷിച്ചാൽ മതി”

 

“വാക്ക് മാറിയാൽ ഞങ്ങൾ പോലീസിൽ പറയും… മാപ്പ് സാക്ഷികൾ ആവും…”

 

“ഇല്ല… വാക്ക് മാറില്ല… സത്യം”

 

“ഒരു കാര്യം കൂടെ ഉണ്ട്”

 

“എന്ത്?”

 

“മമ്മി ഇനി ഞങ്ങൾ പറയുന്ന പോലെ ജീവിച്ചാൽ മതി… സ്വന്തം ഇഷ്ടപ്രകാരം അല്ലെ കണ്ടവർക്ക് കിടന്ന് കൊടുത്തത്… ഇനി ഞങ്ങൾ പറയും ആരുടെ മുന്നിൽ തുണി അഴിക്കണം എന്ന്”

 

“സമ്മതം… ഞാൻ എല്ലാം സമ്മതിക്കാം… എന്നെ ഇതിൽ നിന്നും രക്ഷിക്കണം”

 

ജയിലിൽ പോകുന്നതും തന്നെ തൂക്കി കൊല്ലുന്നതും ആലോചിച് ഭയന്നിരുന്ന ലിസ അവരുടെ ആവശ്യങ്ങൾ എല്ലാം സമ്മതിച്ചു.

 

 

സഹായത്തിനായി അന്ന വിളിച്ചത് ഷബീബിനെ ആയിരുന്നു. അവനോട് സഹായം വേണം എന്നും പെട്ടെന്ന് തന്നെ വീട്ടിലേക്ക് വരാം എന്നും പറഞ്ഞവൾ ഫോൺ വച്ചു.

 

അന്നയുടെ വീട്ടിലെത്തിയ ഷബീബ് മരിച്ചു കിടക്കുന്ന ഹംസയെ കണ്ട് ഞെട്ടി.

 

“എടീ നിങ്ങളൊക്കെ കൂടെ ഇയാളെ പണ്ണി കൊന്നോ?”

 

“ഞങ്ങൾ അല്ലടാ… മമ്മി… കുടിച്ചു ബോധമില്ലാതെ അയാളുടെ മുഖത്ത് കേറി ഇരുന്നതാ… ശ്വാസം മുട്ടി ചത്തു പോയി”

 

ഹംസയുടെ മരണം സംഭവിച്ച കഥ കേട്ട് ഷബീബ് ചിരിക്കുകയാണ് ചെയ്തത്.

 

“ഹഹഹ… നിന്റെ മമ്മി ഇത്രക്ക് കഴപ്പി ആണോ?”

 

“എന്റെയല്ലേ മമ്മി… കഴപ്പ് കാണാതിരിക്കുമോടാ”