പാവക്കൂത്ത്‌ [MK] 156

സത്യം പറഞ്ഞാൽ,, ഇപ്പൊ ഇവിടെ വെച്ച് മായയെ കണ്ടതും അതിനേക്കാൾ ഉപരി ‘മായ’ അവളെ തിരിച്ചറിഞ്ഞതിലും മാനസിക്ക് അദ്ബുധം തോന്നി,,, കാരണം അവർ കുറച്ചു വർഷങ്ങൾ മാത്രമേ അവരുടെ അയൽക്കാരായി താമസിച്ചിരുന്നുള്ളൂ,,, പിന്നീട് അവരുടെ പട്ടാളക്കാരൻ ഭർത്താവിന് പുതിയ സ്ഥലത്തേക്കു പോസ്റ്റിങ്ങ് കിട്ടിയപ്പോൾ അവർ അങ്ങോട്ടേക്ക് ട്രാൻസ്ഫർ ആയി പോവുകയും ചെയ്തു.

രണ്ടു മൂന്നു വർഷം അയൽക്കാർ ആയിരുന്നെങ്കിലും അവർ തമ്മിൽ വലിയ മാനസിക അടുപ്പമൊന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല കാരണം ഈ മായേച്ചിയും അവരുടെ ഭർത്താവും ഒരു ഉൾവലിഞ്ഞ സ്വഭാവക്കാർ ആയിരുന്നു,, അയൽവക്കത്തു എന്തേലും വിശേഷങ്ങൾക്ക് ക്ഷണിച്ചാൽ പോലും ഇവർ അപൂർവമായേ പങ്കെടുക്കാറുള്ളൂ,,,

നെക്സ്റ്റ്!!

ക്യാഷ് കൗണ്ടറിൽ നിന്നും മാനസിയുടെ നേർക്ക് നോക്കി അല്പം ഉറക്കെ ആ ജീവനക്കാരൻ ഒച്ച ഇട്ടപ്പോഴാണ് ‘മാനസി’ ആ ഓർമകളിൽ നിന്നും ഉണർന്നതും, താൻ വാങ്ങിച്ച ഷൂസിൻ്റെ പണമടക്കാനുള്ള തൻ്റെ ഊയം ആയി എന്ന് തിരിച്ചറിയുന്നതും!

എത്ര ആയി?? ആ കാഷ്യർ ഇരു ഷൂസുകളും അടങ്ങുന്ന ഷോപ്പിംഗ് ബാഗ് മാനസിക്ക് കൈമാറിയതിന് പുറകെ മാനസി ചോദിച്ചു,,

ട്ടാക്സ് അടക്കം 5,630 മാം,, ആ കാഷ്യർ ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു,,,

എന്ത്!! അയ്യായിരത്തി അറുന്നൂറ്റി മുപ്പതോ ??? ആ പിങ്ക് ഷൂസിനു എത്രയാ?? ,, മൊത്തം ബില്ല് എമൗണ്ട് കേട്ട് ആകെ പിടുത്തം വിട്ട മാനസി തൻ്റെ കണ്ണും തള്ളിപ്പിടിച്ചു അല്പം ഉറക്കെ ആയിരുന്നു അത് ചോദിച്ചത്,,,

പിങ്ക് ഷൂസിനു അയ്യായിരം ആണ് മാം,, അത് ഒരു ലിമിറ്റഡ് എഡിഷൻ ഡിസൈനർ ഷൂസ് ആണ് ,, കാഷ്യർ മുഖത്തെ പുഞ്ചിരി മാറ്റാതെ പറഞ്ഞു,,,