അവളുടെ കെട്ടിയോന്റെ ഒന്ന് കിട്ടിയാൽ അവന്റെ കൈ പിടിച്ചു ഒരു ഉമ്മ കൊടുക്കമായിരുന്നു എന്നും ഇവളെ തലോടുന്ന കയ്യല്ലേ അവന്റെ! ഭാഗ്യവാൻ!.)
പവിയും അമ്മയും വേഗം തന്നെ ഭക്ഷണം കഴിച്ചു അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി. പതിയെ വീട്ടിലേക്കു പോകാമെന്നായിരുന്നു പവി വിചാരിച്ചിരുന്നത് പക്ഷെ ആ ന്നരികൾടെ നോട്ടം കണ്ടിട്ട് പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ വയ്യ പെട്ടന്ന് പോകാം ഉള്ളിൽ ഒരു ചെറിയ പേടിയും ഉണ്ട്.
പവി കാര് സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തു നേരെ വീട്ടിലേക്കു വച്ച് പിടിച്ചു.
‘അമ്മ: പവി! എന്തിനാ മോളെ ഇത്ര വേഗത്തിൽ ഓടിക്കുന്നെ? പതിയെ മതി! നീ പേടിക്കണ്ട ആ പിള്ളേരൊന്നും നമ്മുടെ പിന്നാലെ വരില്ല…
‘അമ്മ പറഞ്ഞത് കേട്ട് മുഖത്ത് കുറച്ചു സന്തോഷം വരുത്തി പവി അമ്മയെ ഒന്ന് നോക്കി.
ithita bakki onnu ezhuthumo surendren
ഇ കഥയുടെ ബാക്കി ഭാഗം ആരെങ്കിലും ഒന്ന് എഴുതുമോ മാസങ്ങളായി കാത്തിരിക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട്