പവിഴങ്ങൾ പൊഴിയുന്ന മനസുകൾ 2 [സ്പൾബർ] 1126

ശാരദ മൂടിപ്പുതച്ചുറങ്ങുന്ന ഹേമയെ വിളിച്ചുണർത്തി..
കുളിച്ചീറനോടെ കസവ് സാരിയുമുടുത്ത് നിൽക്കുന്ന അമ്മയെ കണ്ടവൾ അമ്പരന്നു.

“ അമ്മയിതെങ്ങോട്ടാ മാറ്റിയൊരുങ്ങി..?.

“ ഞാനമ്പലത്തിലേക്കാ…. നീ വന്നത് കൊണ്ട് രണ്ട് ദിവസമായി പോയിട്ടില്ല..
അമ്മക്ക് ദിവസവും അമ്പലത്തിൽ പോകാഞ്ഞാൽ മനസിനൊരു സുഖമില്ല മോളേ…”

ഉവ്വുവ്വേ… മനസിനും, ശരീരത്തിനും വേണ്ടത്ര സുഖമെടുത്തിട്ട് പറയുന്ന പറച്ചില് കേട്ടില്ലേ കള്ളി..

“ എന്നാ അമ്മ കുറച്ച് നേരം നിൽക്ക്… ഞാനുമുണ്ട് അമ്പലത്തിലേക്ക്… പെട്ടെന്നൊന്ന് കുളിച്ചിട്ട് വരാം…”

ഹേമ പുതപ്പ് മാറ്റി എണീറ്റു..

“ അയ്യോ… ഇന്ന് വേണ്ട മോളെ… ഇപ്പത്തന്നെ വൈകി… മോൾക്ക് നാളെ പോരാം…
നീ വന്ന് ആ കതകൊന്നടക്ക്…”

ശാരദ പുറത്തേക്ക് നടന്നു..
പിന്നാലെ ഹേമയും..
മുൻവാതിൽ തുറന്ന് പുറത്തേക്കിറങ്ങി, നേർത്ത മഞ്ഞിനിടയിലൂടെ ശാരദ നടന്ന് പോകുന്നത് ഹേമ നോക്കി നിന്നു..
ഇന്നലെ രാത്രി കാമുകനോടൊപ്പം കൂത്താടിയിട്ട് അമ്പലത്തിൽ പോയി ദൈവത്തോട് സങ്കടം പറയുന്ന അമ്മയുടെ കാര്യമോർത്ത് അവൾക്ക് ചിരി വന്നു..

മുൻവാതിലടച്ച് അവൾ വീണ്ടും മുറിയിൽ വന്ന് കിടന്നു..

എന്നാലും അമ്മയുടെ മാറ്റം അവളെ അൽഭുതപ്പെടുത്തിയിരുന്നു. അമ്മയുടെ ശരീരത്തിലെമ്പാടും ആ മാറ്റമുണ്ട്..
എല്ലായിടവും വിടർന്ന് വിരിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്..നടക്കുമ്പോൾ തെറിച്ച് വീഴും പോലാണ് ചന്തികൾ ചാടിത്തുള്ളുന്നത്..
മുലയും മുഖവും എല്ലാം തുടുത്തിട്ടുണ്ട്..
സൗന്ദര്യവും കൂടി..
സത്യം പറഞ്ഞാ എയർപോർട്ടിൽ നിന്ന് ആദ്യമായി അമ്മയെ കണ്ടപ്പോപെട്ടെന്ന് മനസിലായില്ല..
ഒരു ചെറുപ്പക്കാരിയായി മാറിയിട്ടുണ്ടമ്മ..