പീലി വിടർത്തിയാടുന്ന മയിലുകൾ 3 [സ്പൾബർ] 1417

രണ്ട് പേർക്കും ഉള്ളിൽ നല്ല സങ്കടമായി. പക്ഷേ ഈ മൂഡ് മാറ്റിയെടുക്കണമെന്ന് നിഖിലക്ക് തോന്നി. സങ്കടപ്പെടാനുള്ള സന്ദർഭമല്ലിത്.

“ അല്ല… എങ്ങോട്ടാ ചേട്ടാ ഇന്നത്തെ യാത്ര..”?

“ അങ്ങിനെ പ്രത്യേകിച്ച് ഒരിടത്തും പോകുന്നില്ല.. ചെറുതായൊരു കറക്കം.ഉച്ചയാകുമ്പൊഴേക്കും അമ്മയെ ഇവിടെ തിരിച്ചെത്തിക്കാം..”

“അതെന്ത് പോക്കാ ബെന്നിച്ചായാ..ഉച്ചക്കൊന്നും വരണ്ട… രാത്രിയായിട്ടൊക്കെ എത്തിയാൽ മതി. ഇനി നാളെ വന്നാലും കുഴപ്പമില്ല.പിന്നെ അമ്മയിന്നലെ ഒട്ടും ഉറങ്ങിയിട്ടില്ല. അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും നടപ്പ് തന്നെയായിരുന്നു. അതിൻ്റെയൊരു ക്ഷീണം കാണും…”

അവൾ ബെന്നിക്ക് ചെറുതായൊരു സൂചന കൊടുത്തു.

“നീയൊന്ന് പോടീ… ആ ക്ഷീണം മാറാനാ ഒരു യാത്ര പോകുന്നത്… അല്ലാതെ നീ വിചാരിക്കുമ്പോലെ…”

“ഞാനൊന്നും വിചാരിച്ചില്ലേ…”
എന്ന് പറഞ്ഞ് അവൾ അകത്തേക്ക് നോക്കുമ്പോൾ ഷീബ അവിടെ നിന്ന് കണ്ണുരുട്ടുന്നു. താൻ പറഞ്ഞതെല്ലാം അമ്മ കേട്ടെന്ന് അവൾക്ക് മനസിലായി. ഷീബ അവളോട് ബെന്നി ചായ കുടിച്ചോ എന്ന് ചോദിക്കാൻ ആംഗ്യം കാണിച്ചു.
അവൾക്കത് മനസിലായെങ്കിലും, ഉറക്കെ ചോദിച്ചു.

“എന്താ അമ്മേ..അമ്മയെന്താ പറഞ്ഞത്..”

അപ്പോഴാണ് ഷീബ അവിടെയുണ്ടെന്ന് ബെന്നിയറിഞ്ഞത്. ഷീബ വീണ്ടും നിഖിലക്ക് നേരെ കണ്ണുരുട്ടി.

“അമ്മ തന്നെ ചോദിച്ചാൽ മതി…”

നിഖില വീണ്ടും പറഞ്ഞു. ഈ പെണ്ണ് ഇനിയും നാണം കെടുത്തും എന്ന് തോന്നിയ ഷീബ വാതിലിനടുത്ത് വന്ന് തല മാത്രം പുറത്തേക്കിട്ട് പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ ചോദിച്ചു.

“ചായ…ചായ എടുക്കട്ടെ…?”