പീലി വിടർത്തിയാടുന്ന മയിലുകൾ 4 [സ്പൾബർ] 2057

“ഇന്നതൊന്നും വേണ്ടടീ… അത് ഞങ്ങൾ പിന്നത്തേക്ക് മാറ്റിവെച്ചു… ഇന്ന് ഞങ്ങൾക്ക് കുറേ കാര്യങ്ങൾ സംസാരിക്കാനുണ്ട്…”

ബെന്നി, അമ്മുവിനോട് പറഞ്ഞു.

“അപ്പോ… അമ്മയിന്ന് ഷേവ് ചെയ്തത് മിനുക്കിയത് വെറുതെയായി…”

നിഖില പതിയെ പറഞ്ഞു. കൂടെ കളിയാക്കി ഒരു ചിരിയും.

അത് കേട്ട് ഷീബ ഞെട്ടിപ്പോയി. ഈ കുരുപ്പ് അതെങ്ങിനെ കണ്ടു. നാണം കെട്ടല്ലോ ഈശ്വരാ…
ബെന്നി ഷീബയുടെ മുഖത്തേക്കൊന്ന് നോക്കി. അവൾ ചമ്മിപ്പോയി.

“നീ… നീയതെങ്ങിനെ.. കണ്ടെടീ ശവമേ…”?

ഷീബ ചമ്മി നാറിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“എൻ്റെമ്മേ… ഞാനല്ലേ അമ്മക്ക് സാരിയുടുത്ത് തന്നത്… ഞാനപ്പഴേ അറിഞ്ഞു….”

“നിന്നോട് അതൊക്കെ നോക്കാൻ ആരു പറഞ്ഞു. നിന്നോട് ഞാൻ സാരിയുടുപ്പിക്കാനല്ലേ പറഞ്ഞത്…?”

“ ഞാനുമൊരു പെണ്ണല്ലേയമ്മേ… എനിക്കതൊക്കെ വേഗം മനസിലാകും… പിന്നെ അമ്മയെന്തിനാ ഷേവ് ചെയ്തത്…? എന്നോട് പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ ഞാൻ ക്രീം തന്നേനെ..അതാവുമ്പോ നല്ല സ്മൂത്തായിട്ടിരിക്കും.. കുറ്റി രോമവുമുണ്ടായില്ല… ഇനി അമ്മയുടെ ഇച്ചായന് എങ്ങിനെയാണാവോ ഇഷ്ടം…”

അമ്മയുടേയും, മകളുടെയും സംസാരം കേട്ട് കിളിപ്പോയിരിക്കുകയാണ് ബെന്നി.

“എനിക്കെങ്ങിനെയായാലും ഇഷ്ടം തന്നെയാടീ…”

ബെന്നി പറഞ്ഞു.

“ എന്നാ പിന്നെ അങ്ങോട്ട് ചെയ്ത് കൊടുക്ക് ചേട്ടാ… കുറേ വർഷങ്ങളായി അമ്മ പട്ടിണിയാ…”

“അമ്മൂ… നീ ഫോൺ വെച്ച് പോവുന്നുണ്ടോ… അവൾ ചെയ്യിക്കാൻ നടക്കുന്നു…. ഞാൻ പിന്നെ വിളിക്കാം..”

അതും പറഞ്ഞ് ഷീബ ഫോൺ കട്ടാക്കി. അവളുടെ മുഖമെല്ലാം ലജ്ജ കൊണ്ടും, നാണം കൊണ്ടും, അടക്കാവാനാവാത്ത കാമം കൊണ്ടും ചുവന്നിരുന്നു. ബെന്നിയുടെ മുഖത്തേക്കവൾക്ക് നോക്കാനായില്ല. എന്തൊക്കെയാ അമ്മുവിളിച്ച് പറഞ്ഞത്. മനുഷ്യനെ നാണം കെടുത്താനായിട്ട്.