പേരില്ലാത്ത സ്വപ്നങ്ങളിൽ ലയിച്ചു 2.1 [Malini Krishnan] 220

അന്ന് രാത്രി ലോഹിത്തിന് കിടന്നിട്ടും ഉറക്കം വരുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. അവനു പോലും അറിയാത്ത എന്തൊക്കെയോ ചിന്തകൾ അവന്റെ മനസ്സിനെ വല്ലാതെ അലട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഇതുവരെ തോന്നാത്ത ഓരോ വികാരങ്ങൾ അവന്റെ മനസ്സിൽ ഉണ്ടാവുന്നതുപോലെ അവന് തോന്നി. ഉറങ്ങാൻ വേണ്ടി പല സൈഡിലേക്കും ചെരിഞ്ഞു നോക്കി, അപ്പോഴാണ് അവൻ സമീറും ഉറങ്ങിയിട്ടില്ല എന്ന് കണ്ടത്. പക്ഷേ അവൻ നോക്കിയപ്പോൾ ഹൃതിക് അവിടെ കാണാൻ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

“എന്തു പറ്റിയെടാ നിനക്ക് ഉറക്കം വരുന്നില്ലേ” രോഹിത് സമീറിനോട് താഴ്ന്ന ശബ്ദത്തിൽ ചോദിച്ചു.

“ഈ സാനിയ മനുഷ്യനെ ആകെ ഭ്രാന്ത് പിടിപ്പിച്ചിരിക്കുകയാണ്. അവൾക്കിപ്പോൾ പഴയതുപോലെ എന്നോട് ഫീലിംഗ്സ് ഇല്ല ബ്രേക്ക് അപ്പ് ആവണം എന്നൊക്കെയാണ് അവൾ പറയുന്നത്. അവളുടെ പ്രധാന പ്രശ്നം ഞാൻ അവളെക്കാൾ കൂടുതൽ നിങ്ങളുടെ കൂടെ സമയം ചിലവാക്കുന്നുണ്ട് എന്നാണ്”

“ഞാനൊരു കാര്യം പറഞ്ഞാൽ നീ വേറെ രീതിയിൽ ഒന്നും എടുക്കരുത്… നിങ്ങൾ സെറ്റ് ആയതിനുശേഷം ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ച ഒരു കാര്യമാണ്, നിങ്ങള് തമ്മിൽ ഒരു…”

“അവളുടെ ക്യാരക്ടർ അങ്ങനെതന്നെയാണ്, അതെനിക്ക് വലിയ പ്രശ്നമുള്ള കാര്യമൊന്നുമല്ലായിരുന്നു പക്ഷേ ഇപ്പോൾ. ഞാൻ അവളോട് എന്താണ് പറയേണ്ടത്… നീ പറ” സമീർ കട്ടിൽ നിന്നും എണീറ്റ് അവനോട് ചോദിച്ചു.

“അവൾ ആയിട്ട് റിലേഷൻഷിപ്പ് ആയതിനുശേഷം നീ എപ്പോഴെങ്കിലും നീ ആയിരുന്നു”

“അങ്ങനെ ഒക്കെ ചോദിച്ച… അല്ല”

“അവൾ പറയുന്ന എല്ലാ കാര്യങ്ങളും നിനക്ക് അംഗീകരിക്കാൻ പറ്റുന്നതായിരുന്നു”