പേരില്ലാത്ത സ്വപ്നങ്ങളിൽ ലയിച്ചു 2.1 [Malini Krishnan] 220

“അല്ല…”

“ഈ ഇടയായിട്ട് നീ അവളുടെ കൂടെ ഹാപ്പി ആണോ”

“അല്ല…”

“നിനക്ക് അവളെ ഇഷ്ടം ആണോ”

“അല്ല… അല്ല, അങ്ങനെ അല്ല”

“ഇത്രെയും മതി… നീ നാളെ തന്നെ പോയി പറയുന്നു. ഇവിടെ വന്നപ്പോ ഞാൻ പരിചയപ്പെട്ട സാം ആവുന്നു”

“അപ്പൊ ഒന്നും നോക്കാൻ ഇല്ല, നാളെത്തന്നെ അവളുടെ അടുത്ത് പോയി കാര്യങ്ങൾ പറയുന്നു, രണ്ടു മാസ്സ് ഡയലോഗ് അടിച്ചു തിരിച്ചു വരുന്നു ലൈഫ് എൻജോയ് ചെയുന്നു” സമീർ ആവേശത്തോട് കൂടി പറയുന്നു. അപ്പൊ തന്നെ അവൻ തലയണ എടുത്തു മുഖത്ത് വെച്ചു. ഹു ഹു ഹു… എന്ന് ഒച്ചയും കേട്ടു അവൻ കുലുങ്ങുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ടായിറുന്നു.

“എന്താടാ ഇതിലും മാത്രം ചിരിക്കാൻ ഉള്ളത്” ലോഹിത് ചോദിച്ചു.

“ഞാൻ കരയുവാടാ…” സാം പറഞ്ഞു. ഇത് കേട്ട് ചിരിച്ചു.

“നിനക്ക് ഒന്നും ഉറക്കവും ഇല്ലേ” ബാത്‌റൂമിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി വന്ന് ഹൃതിക് ചോദിച്ചു. ഇവൻ ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നോ ലോഹിത് ചിന്തിച്ചു, അവനോട് കാര്യങ്ങൾ പറയുകയും ചെയ്തു.

“എനിക്കും മനസ്സിന് വല്ലാത്തൊരു മനപ്രയാസം, എന്ത സംഭവിക്കുന്നത് എന്നോ, എന്ത ചെയേണ്ടത് എന്നോ എനിക്ക് അറിയില്ല” ലോഹിത് പറഞ്ഞു.

“എന്റെയും കാര്യം ഇങ്ങനെ തന്നെ… ഒരു കാര്യം ചെയ്യ് നീ നാളെ സാനിയയോട് പോയി കാര്യം പറ, അത് കഴിഞ്ഞ് എന്റെ ഒരു പ്ലാൻ പറയാം” ഹൃതിക് പറഞ്ഞു.

“ഒന്ന് വേഗം പറയടാ, ഇനി അതിന് വേണ്ടി നാളെ വരെ ഇരിക്കണോ” ലോഹിത് ചോദിച്ചു.

“ഞാൻ വളരെ കഷ്ടപ്പെട്ടാടാ വളച്ചെടുത്തത് ഇങ്ങനെ ഒരു ഒറ്റ വാക്ക് കൊണ്ട് വേണ്ടാന്ന് എനിക്ക് നല്ല സങ്കടം ഉണ്ട്” സാം പറഞ്ഞു.