പേരില്ലാത്ത സ്വപ്നങ്ങളിൽ ലയിച്ചു 2.10 [Malini Krishnan] 166

“പിന്നെ ഇരട്ടകൾ എന്ന് പറഞ്ഞ എന്നെയും നിന്നെയും പോലെ ഉണ്ടാവും എന്ന് കരുതിയോ. എനിക്ക് മനസ്സിലാവാത്തത് എന്താണ് എന്ന് വെച്ചാൽ ഞാൻ അവളെ കണ്ടപ്പോ പറഞ്ഞതാ ശനിയാഴ്ച വന്ന മതി ഇവാൻ ഇവിടെ ഇല്ല എന്ന്, എന്നിട്ടും അവൾ നേരത്തെ എന്ത് ധൈര്യത്തിൽ ആണാവോ വന്നത്” സമീർ പറഞ്ഞു.

അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നത് ആഷിക ആയിരുനെകിലും, ലോഹിതും സമീറും അത് റാഷിക ആണ് എന്ന് വിചാരിച്ചിരിക്കുക ആയിരുന്നു.

ഇതേ സമയം തന്നെ അവരുടെ മുന്നിലേക്ക് തലയും താഴ്ത്തി ഹൃതിക് വന്നു.

“ഇവൾ ഉണ്ടായി പോയി ഇവിടെ ഇല്ലെന്ക്കിൽ ശെരിക്കും ഉള്ള മറുപടി തന്നേനെ. നീ ഞങ്ങളോട് പറഞ്ഞില്ല” ലോഹിത് പറഞ്ഞു.

“ഞാൻ അറിയാതെ എന്റെ പിന്നിലൂടെ ഉണ്ടാകാൻ നോക്കിയത് അല്ലെ… പക്ഷെ അത് കൊണ്ട് കാര്യം ഉണ്ടായി, എന്നാലും വെറുതെ അങ്ങോട്ട് പറയണ്ട എന്ന് വിചാരിച്ചു, അല്ലെ ആഷേ…” ഹൃതിക് മറുപടി കൊടുത്തു.

ആഷയോ… അപ്പൊ ഇത് റാഷിക അല്ലെ, എന്ന് മനസ്സിൽ ഓർത്ത് സമീറും ലോഹിതും പരസ്പരം നോക്കി നിന്നു.

അമ്പരപ്പ് മാറാതെ നിന്ന രണ്ടാളും പെട്ടന് തന്നെ പൊട്ടിച്ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി.

“ഇവന്റെ ഒരു കോമഡികൾ… രണ്ട് പേരും ഒരേ പോലെ ഇരിക്കുന്നത് കൊണ്ട് നമുക്ക് ഇട്ട് ഉണ്ടാകാം എന്ന ഇവൻ വിചാരിച്ചത്… ഹാ” സമീർ പറഞ്ഞു.

കാര്യം എന്താണ് എന്ന് ശെരിക്കും മനസ്സിലാവാതെ ഹൃതിക്കും ആഷികയും ചിരിക്കണോ വേണ്ടയോ എന്ന സംശയത്തിൽ അവനെ നോക്കി നിന്നു.

“എന്താടാ നീ തമാശ പറഞ്ഞതല്ലെ…” ലോഹിത് ചോദിച്ചു.

“ഇതിൽ ഇപ്പൊ തമാശയുടെ കാര്യം എന്താണ് എന്നെനിക്ക് ശെരിക്കും അങ്ങോട്ട് മനസ്സിലായില്ല” ആഷിക അവളുടെ സംശയം ചോദിച്ചു.