പേരില്ലാത്ത സ്വപ്നങ്ങളിൽ ലയിച്ചു 2.10 [Malini Krishnan] 166

അവൾക്ക് പോകാൻ സമയമായി എന്നും പറഞ്ഞ് ലോഹിതിന്റെ നെറ്റിയിൽ ഒരുമ്മ കൊടുത്ത ശേഷം അവൾ വാതിൽ ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്ന് തുടങ്ങി. അവൻ മഞ്ജുഷയുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു.

“യേസ്റ്റർഡേ നൈറ്റ് ദിദ് ഐ… യു നോ വെൻ വി വെര്. സംതിങ് റോങ്ങ് ഹാപ്പെൻഡ് (ഇന്നലെ രാത്രി ഞാൻ… നമ്മൾ ചെയ്തോണ്ടിരുന്നപ്പോ, എന്തെകിലും തെറ്റായി ഞാൻ ചെയ്തോ)” ലോഹിത് ചോദിച്ചു. ഇന്നലെ അവളുടെ ഉള്ളിൽ ആണോ കളഞ്ഞത് എന്ന അവന്റെ സംശയം തീർക്കാനായി അവൻ ചോദിച്ചു.

“ഫിക്കർ മത് കരോ, മേന്നെ സംബാൽ ലിയാ ഹേ (ഭയപ്പെടേണ്ട കാര്യം ഒന്നുമില്ല, ഞാൻ വേണ്ടത് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്)” അവൾ പറഞ്ഞു. ശേഷം അവൾ വിരലുകൾ കൊണ്ട് അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ തഴുകി അവനെ നോക്കി കണ്ണുകൾ ഇറുക്കി. അവൾ വാതിൽ തുറന്ന് പുറത്തേക്ക് പോയി.

ലോഹിത് ഇപ്പോഴും ത്രിവേണിയുടെ ചിന്തകളിൽ തന്നെ ആയിരുന്നു, ഇന്നലെ മഞ്ജുഷയുടെ കൂടെ രാത്രി ചിലവഴിച്ചപ്പോഴും അത് ത്രിവേണി ആണ് എന്ന് അവന് തോന്നി. ലോഹിത് അപ്പൊ തന്നെ ഫോൺ എടുത്ത് സമീറിനെ വിളിച്ച് കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം പറഞ്ഞു.

സമീർ : എടാ കള്ള കഴുവേറി. ഒരുത്തിയെ കളിച്ച് വായിൽ കൊടുത്തിട്ട് സങ്കടം പറയുന്ന… ഇടക്ക് അവളെ ഓർമ വന്നാൽ എന്താ, നിന്റെ കാര്യങ്ങൾ സൂപ്പർ ആയിട്ട് നടകുനുണ്ടലോ.

ലോഹിത് : ഒന്ന് പോടാ… നീ അത് വിട്, നിന്റെ വിശേഷം പറ. അലൈലക്ക് സംഘം തന്നെ അല്ലെ

സമീർ : മിണ്ടരുത് നീ. മാസങ്ങൾ ആയി എന്തേലും വിവരം അറിഞ്ഞിട്ട്. എന്തൊരു ജാഡ ആടാ. താല്പര്യം ഇല്ല എന്നെകിലും ഒന്ന് പറഞ്ഞൂടെ

ലോഹിത് : നിന്റെ കാര്യത്തിൽ എനിക്ക് പണ്ടേ പ്രതീക്ഷ ഇല്ല. ഹൃതികിന്റെ കാര്യം എന്തായി, മറ്റേ റാഷികയും മറ്റവനും അടിച്ച് പിരിഞ്ഞോ.