പേരില്ലാത്ത സ്വപ്നങ്ങളിൽ ലയിച്ചു 2.12 [Malini Krishnan] 127

എന്നും പറഞ്ഞ് ഹൃതിക് ഫോൺ വെച്ചു. വീട്ടിലെ എന്തായാലും പ്രേശ്നമായിട്ടുണ്ടാവും എന്നൂഹിച്ച അവൻ അവളെ ഒന്ന് സമ്മതണിപ്പിക്കാനും ചിരിപ്പിക്കാനും വേണ്ടി ചെയ്‍തത് അവസാനം ഇങ്ങനെ ആയി. ഈ ബന്ധത്തിൽ ഓരോ പടികളും മുമ്പോട്ട് വെക്കുമ്പോഴും കൂടുതൽ പണികൾ വരുന്നത് പോലെ അവന് തോന്നി, കാര്യമായി അവൾക് വേണ്ടിയോ സ്വന്തമായിട്ടോ ഒന്നും ചെയ്യാൻ പറ്റാത്തത് പോലെ തോന്നി. ഉണ്ടായിരുന്ന പ്രേഷറും ടെൻഷനും കൂടി തുടങ്ങി.

വീണ്ടും ആഴ്ചകൾ കടന്ന് പോയി, ആഷിക ഇതിന്ടെ ഇടയിൽ ഹൃതിക്കിന് വിളിച്ച് മാപ് പറഞ്ഞു, അവൾക്ക് പെട്ടന് തോന്നിയ ദേഷ്യം അവൾ തീർത്തത് ഹൃതികിന്റെ മേലെ ആയിരുന്നു എന്ന് മാത്രം. ജോലിയുടെ തിരക്കുകൾ ആയിരുന്നു ഹൃതിക്കിന്, അച്ഛൻ കമ്പനിയിലെ കുറച്ച് പണികൾ കൊടുത്തതിന്റെ തിരക്കിൽ ആയിരുന്നു ആഷികയും. പക്ഷെ അവളുടെ വീട്ടിലെ പ്രധാന പ്രെശ്നം ഇപ്പൊ ഹൃതിക് അല്ലായിരുന്നു… കാണുമ്പോ കാണുമ്പോ കൊമ്പ് കോർക്കാൻ നിൽക്കുന്ന ആഷികയും റാഷികയും ആണ്. കുറച്ച് ദിവസങ്ങൾക്ക് മുന്നേ വരെ കണ്ട മിണ്ടാതെ തിരിഞ്ഞു പോയിരുന്ന റാഷിക ഇപ്പൊ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്ന അടി ഉണ്ടാകാൻ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ആഷിക ഉൾപ്പെടെ വീട്ടിൽ ഉള്ള എല്ലാരും റാഷികയെ ആദ്യമായിട്ട് ഇങ്ങനെ കാണുന്നത് കൊണ്ട്, വല്ലാതെ ഞെട്ടുകയും എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ ഇരിക്കുകയും ചെയ്തു.

“നിനക്ക് എന്താടി. ഞാൻ അങ്ങോട്ട് എന്തേലും പറഞ്ഞ് വരുന്നുണ്ടോ…” ആഷിക ചോദിച്ചു. അത് കേട്ടതും റാഷിക അവളുടെ മുടികുത്തിന് പിടിച്ച ശേഷം അവൾ തള്ളി മാറ്റി.