പേരില്ലാത്ത സ്വപ്നങ്ങളിൽ ലയിച്ചു 2.5 [Malini Krishnan] 231

വൈകുനേരം ഓഫീസിൽ ഇരിക്കുമ്പോഴ് ആയിരുന്നു അവന് ത്രിവേണിയുടെ ഫോൺ അവന് വന്നത്. അവളുടെ കാൾ എടുക്കാൻ മാത്രം കൂടുതൽ ഒന്നും ആലോജിചിക്കേണ്ടി കാര്യം പോലും അവന് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

ത്രിവേണി: എവിടെയാണ് ലോഹി. കോളേജ് കഴിഞ്ഞ് ഒരു കൊല്ലം ആയിട്ടും നിന്നെ പറ്റി ഒരു അറിവും ഇല്ലാലോ, അതോ നമ്മളെ ഒക്കെ മറന്നോ.

ലോഹിത്: ഹാ ഹാ… മറന്നതൊന്നും അല്ല, തിരക്ക് ഒക്കെ അല്ലെ

ത്രിവേണി: ഒരു മെസ്സേജ് അയക്കാൻ പോലും പറ്റാത്ത അത്രെയും തിരക്കോ… ആഹ് അത് വിട്, ഞാൻ മുംബൈ എത്തി, അപ്പൊ നിന്നെ ഒന്ന് അറിയിക്കാൻ വേണ്ടി വിളിച്ചതാ

ലോഹിത്: ഇത് ആദ്യേ പറയേണ്ടേ. എപ്പോ എത്തി, എപ്പോഴാ തിരിച്ച് പോവുന്നത്

ത്രിവേണി: ഉച്ചക്ക് എത്തി ഞാൻ, ഇവിടെ എന്റെ ഒരു കസിന്റെ വീട് ഉണ്ട് ഞാൻ അവിടെ ആണ് ഉള്ളത്.

ലോഹിത്: ലൊക്കേഷൻ ഒന്ന് അയച്ച് ഇട്ടേക്ക്. വർക്ക് എല്ലാം കഴിഞ്ഞിട്ട് ഞാൻ അങ്ങോട്ടേക്ക് ഇറങ്ങാം.

ജോലി എല്ലാം കഴിഞ്ഞ് അവൻ നേരെ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി. ത്രിവേണിയുടെ വീടിന്റെ ചുട്ടു ഭാഗത്തേക്ക് എത്തിയപ്പോ അവൻ അവളെ വിളിച്ച് എതിയവിവരം പറഞ്ഞു. വീട്ടിലേക്ക് കേറാമയി ഡോർ തുറന്നത് അവളെ കണ്ടവൻ ഞെട്ടി, ഒരു ചുരിദാർ ആയിരുന്നു അവളുടെ വേഷം. അതിൽ അവളുടെ ആ മിൽഫ് ശരീരം നന്നായി തന്നെ എടുത്ത് കാണിച്ചു.

“ഡാ നീ ആകെ ഉണങ്ങി പോയല്ലോ. ഫുഡ്‌ ഒന്നും ശെരിയല്ല എന്ന് തോന്നുന്നു അല്ലെ ഇവിടെ. ഏതായാലും നിന്നെ കാണാൻ പറ്റിയല്ലോ” ത്രിവേണി പറഞ്ഞു.

“പക്ഷെ നീ ഒന്ന് തടിച്ചിട്ട് ഉണ്ട്” അവളെ മുഴുവനായി നോക്കി അവൻ പറഞ്ഞു.