പേരില്ലാത്ത സ്വപ്നങ്ങളിൽ ലയിച്ചു 2.5 [Malini Krishnan] 231

ലോഹിത് ഒരു നീണ്ട നിശ്വാസം എടുത്ത ശേഷം കണ്ണുകൾ തുറന്നു, ത്രിവേണിയുടെ കാൽപാദങ്ങൾ ഇപ്പോഴും അവന്ടെ മടിയിൽ തന്നെ, നേരത്തെ ഇരുന്ന സ്ഥലത്ത് തന്നെ ആണ് ഇപ്പോഴും അവൻ ഉള്ളത്, താൻ ഒരു സ്വപ്നത്തിൽ നിന്നു എന്നിട്ടതാണ് എന്ന് അവന് മനസ്സിലായി. പാതി ബോധത്തിൽ കാണുന്നത് സ്വപ്നം അല്ല, ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിൽ ഉള്ള ആഗ്രഹം ആയിരിക്കും.

പ്രലോഭനം അടക്കി വെക്കാൻ ആവാതെ അവന്ടെ വിറയ്ക്കുന്ന കൈകൾ അവളുടെ ഉള്ളിൽ തുടയിലേക്ക് നീങ്ങി, ഭയം ഉണ്ടായിരുന്നെകിലും അത് അവനെ ഇത് ചെയുനതിൽ നിന്നും തടഞ്ഞില്ല പകരം വേഗം തന്നെ അവൾ അറിയാതെ അവളുടെ ചൂട് അറിയാൻ അവന്റെ ഉള്ള് മന്ത്രിച്ചു. ഉള്ള തുടയിൽ പിടിച്ച് ഞെക്കിയ അവന്ടെ കൈകൾ മുകളിൽ അവളുടെ പൂവിന് അരികിലേക്ക് എത്തി തുടങ്ങി. ആരോ തന്നെ ഏറെ കാലത്തിന് ശേഷം സ്പർശിക്കുന്നത് അറിഞ്ഞാ അവൾ മദ്യത്തിന്റെ ബോധാവലയത്തിൽ നിന്നും ഉണർന്നു, തന്ടെ നഗ്നമായ തുടകളിൽ തലോടി സുഖം പിടിക്കുന്ന ലോഹിതിന് ആണ് അവൾ കണ്ടത്. തന്ടെ കണ്ണുകളെ വിശ്വസിക്കാൻ ആവാതെ അവന്ടെ കൈകൾ തട്ടി അവൾ കാലുകൾ പിൻവലിച്ചു.

“എന്താടാ നീ ഈ കാണിക്കാത്ത…” ദേഷ്യത്തിൽ അവൾ ചോദിച്ചു. പേടിച്ച് വിരണ്ട്‍ അവന് പറയാൻ വാക്കുകൾ ഇടറി, കൊപ്പം ജ്വലിക്കുന്ന അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് അവന് നോക്കാൻ സാധിച്ചില്ല.

“ഐ… ഐ ആം സോറി ത്രിവേണി. ഞാൻ അറിയാതെ…”

“അറിയാതയോ…” പൊന്തി കിടന്ന് സ്കർട്ട് താഴ്ത്തിയ ശേഷമെ ദേഷ്യവവും പുച്ഛവും കലർന്ന രീതിയിൽ അവൾ പറഞ്ഞു.

“ഈ കണ്ട വീഴ്ത്തികെട്ട പരിപാടി ഒക്കെ ചെയ്തത് വെച്ചിട്ട്… എല്ലാം സോറി പറഞ്ഞ തീരുമോ” ത്രിവേണി തുടർന്നു, അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു. നാണക്കേടിന്റെ തീരക്കൽ അവന്റെ മനസ്സിന് അലതല്ലി. അവൻ അതിര് കടന്നിരുന്നു, ഒരിക്കലും കടക്കാൻ പാടില്ല എന്ന് അവന് തന്നെ അറിയുന്ന ആ അതിര് ആയിരുന്നു അവൻ കടന്നത്.