പേരില്ലാത്ത സ്വപ്നങ്ങളിൽ ലയിച്ചു 2.7 [Malini Krishnan] 952

“ഇപ്പോഴാണ് എനിക്ക് കാര്യങ്ങൾ ക്ലിയർ ആയത്. നിങ്ങൾ എന്നെ കാണാൻ തന്നെ ആയിരുന്നു കോളേജിലേക്ക് വന്നത് എന്ന് എനിക്ക് അറിയാമായിരുന്നു പക്ഷെ ഉദ്ദേശം വ്യക്തം അല്ലായിരുന്നു” ആഷിക പറഞ്ഞു, അതിന്റെ ഒപ്പം അവളുടെ ദേഷ്യം മുഴുവൻ കാണിക്കുന്ന ഒരു സ്മാഷും. ഒരേ സമയം അവൾ പറഞ്ഞതും വേഗത്തിൽ കോർക് വന്നതും എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് വലിയ പിടുത്തം കിട്ടാത്ത അവൻ ആയിപോയി ലോഹിതിന്. വെറുതെ ബാറ്റ് എടുത്ത് ഒരു സൈഡിലേക്ക് വെച്ച് പിടിച്ചു, പക്ഷെ ഭാഗ്യത്തിന് അതിൽ വന്ന് ഷട്ടിൽ തട്ടി.

അവൾ പറഞ്ഞതിന് അവന്റെ ഭാഗത് നിന്നും മറുപടി ഒന്നും വന്നില്ല…

“നിങ്ങൾ ഹൃതികിന്ടെ ഫ്രണ്ട്‌സ് ആണ് അല്ലെ” അവൾ ചോദിച്ചു. പറഞ്ഞതിന് ശേഷം അവളുടെ അടുത്ത് നിന്നും വന്ന ഷോട്ടിന് എതിരായി അവളുടെ ഭാഗത് നിന്നും മറു ഷോട്ട് ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

“ഞാൻ പേര് ചോദിച്ചപ്പോ നീ ഹൃതിക് എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ നിങ്ങൾ അറിയാതെ എന്റെ മുന്നിൽ പെട്ടതാണ് എന്ന് ഞാൻ ചിലപ്പോ ചിന്തിച്ചേനെ. ഇത്രയും കൃത്യമായി ഓരോന്ന് ചെയ്തിട്ട് അവനെ അറിയില്ല എന്ന് പറഞ്ഞ എങ്ങനെയാ…” അവൾ വീണ്ടും സംസാരിച്ച് തുടങ്ങി. അവൾ വേറെ കോർക് എടുത്ത് അവന് നേരെ സർവീസ് ചെയ്തു.

“എന്തേലും ഒന്ന് പറയെടാ… പേടിച്ച” ഇത്രയും പറഞ്ഞിട്ടും മറുപടി ഒന്നും ഇല്ലാതിരുന്നത് കൊണ്ട് അവൾ പിന്നെയും ചോദിച്ചു.

“നിന്നെ എന്തിനാടി ഞാൻ പേടിക്കുന്നത്” അവൾ ശക്തിയിൽ ബാറ്റ് വീശി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“എന്താണ് ഉദ്ദേശം”

“നിന്റെ ഉദ്ദേശം എന്താണ് എന്ന് അറിയണം. അവനെ എതിരെ വല്ലതും ഇനിയും ചെയ്യാൻ ആണെങ്കിൽ മാത്രമേ ഞങ്ങൾക്ക് ഒരു ഉദ്ദേശം ഉള്ളു”