പേരില്ലാത്ത സ്വപ്നങ്ങളിൽ ലയിച്ചു 2.7 [Malini Krishnan] 952

“ഡാ വല്ലതും പറ്റിയോ… വേഗം സ്ഥലം വിടാം ഇവിടുന്ന്” സമീർ പറഞ്ഞു.

“നീ വന്നില്ലായിരുനെകിൽ അയാൾ ഞാൻ ഇന്ന്… ആഹ്” ലോഹിത് പറഞ്ഞു.

“നിന്ന് കോമാളി കളി കളിക്കാതെ അടുത്ത ടീം വരുന്നതിന് മുന്നേ ഓടാൻ നോക്കടാ…” എന്നും പറഞ്ഞ് സമീർ വണ്ടിയുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടി, ഒപ്പം ലോഹിതും.

ആഷികയും അവളുടെ കൂട്ടുകാരികളും വണ്ടിയും എടുത്ത് പോയ ശേഷം കുറച്ച് മാറി അവർ വണ്ടി നിർത്തി. അവളെ ഒന്ന് തണുപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി അവർ അവൾക്ക് ഒരു ജ്യൂസ് വാങ്ങിച്ച് കൊടുത്തു. പ്രിയ ഒരു ഗ്ലാസ് ജ്യൂസുമായി വന്ന ശേഷം അവൾക്ക് നേരെ നീട്ടി.

“അവന്മാർ ഇപ്പൊ എന്തിനാ എന്റെ റാഷിയെ ഇതിലേക്ക് വെളിച്ച് ഇഴച്ചത്…” ആഷിക ചോദിച്ചു.

“സംസാരിച്ച് ജയിക്കാൻ വേണ്ടി നിന്നോട് ഓരോന്ന് വെറുതെ പറഞ്ഞതാ. നീ അത് വിട്ടേ എന്നിട്ട് ഇത് കുടിച്ചേ” മീര പറഞ്ഞു. ആഷിക പതിയെ ജ്യൂസ് എടുത്ത് ഒരു സിപ് എടുത്തു.

“അറിയില്ലെടി… ഞാൻ അവനോട് റാഷികയെ പറ്റി ഒരു സൂചന പോലും കൊടുത്തിട്ടില്ല”

“ഒരാളെ പറ്റിക്കാൻ ഇറങ്ങുന്നതിന് മുന്നേ അയാളുടെ സകല ഡീറ്റൈൽസും എടുത്തിട്ട് അല്ലെടി വരുക. അങ്ങനെ വല്ലതും കിട്ടിയത് ആയിരിക്കും” പ്രിയ പറഞ്ഞു. അവൾ കൂടുതൽ ഒന്നും പറയാതെ പിന്നെയും ആ ജ്യൂസ് ഇരുന്ന് കുടിച്ചു. എല്ലാവരും കൂടി അവൾക്ക് ഒന്നും കൂടി ധൈര്യം കൊടുത്ത ശേഷം വീട്ടിലേക്ക് പറഞ്ഞായച്ചു.

വീട്ടിൽ എത്തിയതും അവൾ നേരെ കുളിമുറിയിലേക്ക് കേറി. ആ ഇല്ലം ചൂട് വെള്ളം അവളുടെ ശരീരത്തിലൂടെ ഒഴുക്കി പോയിക്കൊണ്ടിരുന്നു. അവളുടെ ഉള്ളിൽ പ്രക്ഷുബ്ധതയ്‌ക്കിടയിലും, മുഖത്ത് ശാന്തത അവൾ വരുത്തി. റാഷികയോട് കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം പറഞ്ഞ് അവൾക്ക് വല്ലതും അറിയുമോ എന്ന് മനസ്സിലാക്കണം എന്ന് ആഷിക ഉറപ്പിച്ചു. കുളി കഴിഞ്ഞ് അവൾ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി, നേരെ ഭക്ഷണം കഴിക്കാനായി പോയി. അവിടെ അമ്മയും റാഷികയും ഉണ്ടായിരുന്നു, അവൾ അവരുടെ ഒപ്പം കൂടി. കഴിക്കുന്നതിന് ഒപ്പം എല്ലാവരും ഓരോ വിശേഷങ്ങളും പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.