പേരില്ലാത്ത സ്വപ്നങ്ങളിൽ ലയിച്ചു 2.9 [Malini Krishnan] 124

“നാണം ഇല്ലാത്തവനെ, എന്തിനാ ഇങ്ങോട്ട് നോക്കുനെ”

“എന്റെ മുന്നിന് ഒരു നാണവും ഇല്ലത്തെ ഡ്രെസ്സ് മാറിയിട്ട് എനിക്ക് നാണം ഇല്ലേ എന്നോ” എന്നും പറഞ്ഞ് ഹൃതിക് ബെഡിൽ നിന്നും എന്നിട്ടു അവൾക്ക് നേരെ നടന്നു.

“ആ സോറി അറിയാതെ ചെയ്ത് പോയതാ, നീ ബെഡിലേക്ക് തന്നെ പോയി കിടന്നോ” അവൾ പറഞ്ഞു, പക്ഷെ ഇപ്പോഴും അവൻ അവൾക്ക് നേരെ തന്നെ നടന്ന് കൊണ്ടിരുന്നു.

“എടാ ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ അവിടെ തന്നെ കിടന്നോ, ഇങ്ങോട്ടേക്ക് എന്തിനാ വരുന്നേ”

“ഇനി നീ ഒന്നും പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല, ഇനി എനിക്ക് ഇഷ്ടം ഉള്ള എന്തും ഞാൻ എന്റെ വീട്ടിൽ ചെയ്യും”

“അമ്മേ…” എന്നും വിളിച്ച് അവൾ അവിടെ നിന്നും ഓടി. പോകാൻ അധികം സ്ഥലം ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല അവിടെ, പെട്ടന് കണ്ണിൽ പെട്ട പടിക്കെട്ടുകൾ അവൾ കണ്ടു, അതിലുടെ കേറി പോയി. ഇപ്പൊ ആഷിക ഒരു ടെറസിൽ എത്തി.

പെട്ടാലോ ദൈവമേ, ഇനിയിപ്പോ എവിടെ പോവും. അവൾ ചിന്തിച്ച് അവിടെ നിന്നുപോയപ്പോഴേക്കും ഹൃതിക് അവളുടെ പിന്നിൽ വന്നു. എങ്ങോട്ടും പോവാൻ ഇല്ലാതെ അവന്റെ മുന്നിൽ അവൾക്ക് കിഴടങ്ങേണ്ടി വന്നു. ഹൃതിക് അവളെ പെട്ടന് എടുത്തു, ടെറസിൽ ഇരുത്തി, അവന്റെ കൈകൾ അവളുടെ കഴുത്തിന്റെ പുറക്കിലേക്ക് പോയി, അവളെ തന്നിലേക്ക് അടുപ്പിച്ച് ആ ചുണ്ടുകൾ അവൻ അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ കൊണ്ട് സ്വന്തമാക്കി. അവളുടെ രണ്ട് ചുണ്ടുകളും അവൻ ഒരുമിച്ച് ചപ്പി വലിച്ചു, തണുത്ത് കുളിരുന്ന ആ രാത്രിയുടെ യാമത്തിലും രണ്ടുപേരുടെയും ഉള്ളിൽ ചൂട് കേറി തുടങ്ങി. അവന്റെയും അവളുടെയും നാവ് പരസ്പരം ചുറ്റി പിരിഞ്ഞു. കഴുത്തിൽ നിന്നും അവന്റെ കൈ അവളുടെ ബ്ലൗസിലേക്ക് പോയി, ഓരോ വള്ളികൾ ആയി കേട്ട് അഴിച്ച് തുടങ്ങി, അവൾ സ്വയം ബ്ലൗസ് ചെറുതായി താഴ്ത്തി, ഇപ്പൊ അവളുടെ പകുതി മാറും പുറത്തായി.