പേരില്ലാത്ത സ്വപ്നങ്ങളിൽ ലയിച്ചു 4 [Malini Krishnan] 161

“എന്താണ് മോനെ, എന്നും രാത്രി ഇങ്ങനെ ചിരിച്ച സ്വപ്‍നം കണ്ടാണോ നീ കിടക്കാർ ഉള്ളത്.” കിച്ചു ഒരു കളിയാക്കുന്ന റ്റോണിൽ ചോദിച്ചു.

“ഏയ്, ഞാൻ ഇങ്ങനെ വെറുതെ തണുപ് ഒക്കെ ആയപ്പോ…” ഞാൻ പറഞ്ഞു.

“നിനക്കു നാണം ഒക്കെ വരാൻ തുടങ്ങിയോ, അയ്യയോ എന്തൊക്കെ കാണാം ഞാൻ.”കിച്ചു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു, ഞാനും ചിരിച്ചു.

“അല്ല എന്താ ഇനി ഇപ്പൊ പ്ലാൻ, അവളെ വേറെ എവിടുന്നാ നീ ഇനി കാണാൻ പോവുന്നെ, നിനക് ആണെകിൽ അവളുടെ എന്തെകിലും ഡീറ്റെയിൽസ് പോയിട്ട് അവളുടെ പേര് പോലും അറിയില്ലലോ.”

“അത് ഒക്കെ എവിടെ നിന്നും കാണണം എന്നുള്ള ഐഡിയ ഒക്കെ കിട്ടി, പക്ഷെ അവളോട് എന്താ ഇപ്പൊ ഒന്ന് സംസാരിച്ച തുടങ്ങുക എന്നാണ് ഞാൻ ആലോചിക്കുന്നേ.” ചിന്താവിഷ്ടൻ ആയി ഞാൻ പറഞ്ഞു.

“അതിപ്പോ എന്താണ് ഇത്ര ആലോചിക്കാൻ ഉള്ളത്, പേടി ഒക്കെ മാറ്റി നിർത്തി ഡയറക്റ്റ് ആയിട്ട് അങ്ങോട്ട് സംസാരിച്ച തുടങ്ങണം.”

“അതൊന്നും എന്നെ കൊണ്ട് പറ്റും എന്നും തോന്നുനില്ല, രണ്ട് പ്രാവിശ്യം ഫ്ലോപ്പ് ആയി, അവളെ ഇങ്ങോട്ട് എന്തേലും ഒക്കെ ഒന്ന് സംസാരിച്ചു തുടങ്ങിയ പിന്നെ ഞാൻ എന്തേലും ഒക്കെ ഒന്ന് ശ്രെമിക്കാം… നീ ഒന്നു എന്നെ സഹായിക്കുമോ.” ഞാൻ ചോദിച്ചു.

“എങ്ങനെ ഉള്ള സഹായം ആണ് ഞാൻ ചെയ്യണ്ടത്.” ഒരു സംശയ ഭാവത്തിൽ കിച്ചു പറഞ്ഞു.

“അല്ല എന്തൊക്കെ ആണ് സംസാരിക്കേണ്ടത് എന്നും എന്തൊക്കെ പറയാൻ പാടില്ല എന്നും. പിന്നെ എന്റെ ഈ ഡ്രെസ്സിൽ സ്റ്റൈൽ ഒന്ന് മാറ്റണം എന്ന് ഉണ്ട്. ഇതിനൊക്കെ അങ്ങയുടെ മഹത്തായ അഭിപ്രായം കിട്ടിയ കൊള്ളാം എന്ന് ഉണ്ട്.”

“നീ കൂടുതൽ ഓവർ ആകാൻ ഒന്നും നിക്കണ്ട, ഡ്രസിങ് ഒക്കെ ഇങ്ങനെ തന്നെ മതി, പിന്നെ എന്ത് പറയണം എന്നുള്ളത്, ഡാ മോനെ ഇത് പരീക്ഷ ഒന്നും അല്ലാലോ കാണാതെ പഠിച്ച പോയി കാര്യങ്ങൾ പറയാൻ, നാച്ചുറൽ ആയിട്ട് സംസാരിക്കണം അല്ലാതെ ടോപ്പിക്ക് ഒക്കെ ആലോചിച്ച പോയ ഒക്കെ കയ്യിന് പോവും.” കിച്ചു പറഞ്ഞു.