“അയ്യേ… ഇതല്ല ഇനി ഡ്രെസ്സ് മറാനെ ഉള്ളു…”
“അപ്പോഴേക്കും ഞാൻ റെഡി…”
“ഒക്കെ….”
“അല്ലടി കെട്ടിയോനെവിടെ…??
“അത് പണിക്ക് പോയി വൈകീട്ട്‌ നേരത്തെ വരാമെന്നും പറഞ്ഞ പോയത്…”
“ഓഹ്…”
അവൾ പോകുന്നതും നോക്കി ഞാൻ നിന്നു… ഒരിക്കലും വിചാരിക്കാത്ത കാര്യമാണ് ഇന്നലെ നടന്നത് ഞാൻ വെള്ളത്തിൽ ആയിരുന്നു പക്ഷേ അവളോ… എല്ലാത്തിനും മൗന സമ്മതം തന്ന് എന്നെ ഏതറ്റം വരെ പോകാനും അനുവദിച്ചത് എന്തിനാകും… ഒരുപിടിയും കിട്ടാതെ അവളുടെ ആകാര വടിവ് നോക്കി ഞാൻ കുട്ടനെ തഴുകി… മെലിഞ്ഞു കോല് പോലെ ഇരുന്ന അവളുടെ മാറ്റം തെല്ലൊന്നുമല്ല എന്നെ അത്ഭുതപെടുത്തിയത്… വിരിഞ്ഞ അരകെട്ടിലേക്ക് വീണ് കിടക്കുന്ന മുടിയും നടക്കുമ്പോ തെന്നി കളിക്കുന്ന വിരിഞ്ഞ ചന്തിയും ഹൂഊഊ…. രാവിലെ തന്നെ ഒരു വാണവും വിട്ട് ഞാൻ കുളിച്ചു ഫ്രഷായി അകത്തേക്ക് ചെന്നു… അമ്മയുടെ സ്‌പെഷ്യൽ ദോശയും ചമ്മന്തിയും അതും അടിച്ചു വിട്ട് ഞാനെന്റെ ഹാൻഡ് ബാഗ് തുറന്നു കൊണ്ട് അതിൽ നിന്നും അമ്മക്ക് വാങ്ങിയ ഒരു സ്വർണ്ണ ചെയിൻ എടുത്ത് കൊടുത്തു… അമ്മയുടെ സ്ഥിരം പല്ലവി…
“എന്തിനാ മോനെ അമ്മക്ക് ഇതൊക്കെ….”
“ഹോ… ഒരു മാറ്റവും ഇല്ലാത്ത ഡയലോഗ്…. “
അമ്മയുടെ കയ്യിൽ നിന്നും കാർത്തിക അത് വാങ്ങി കൊതിയോടെ നോക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു…
“അത് നോക്കി വെള്ളമിറക്കണ്ട ഇതാ നിനക്ക്…”
ചുവന്ന ഒരു ബോക്സ് അവൾക്ക് നേരേ നീട്ടി ഞാൻ പറഞ്ഞു… ആർത്തിയോടെ അവളത് വാങ്ങി തുറക്കുന്നത് ഞാൻ നോക്കി നിന്നു… രഞ്ജിത്ത് അവളുടെ കൈ ചെയിൻ എടുത്തു വിറ്റ വിവരം അമ്മ എന്നോട് പറഞ്ഞിരുന്നു അത് കൊണ്ട് സസ്പെൻസ് ആയി വാങ്ങിയ ചെയ്ൻ കണ്ടവൾ വാ പൊളിച്ചു….
“ചേട്ടാ സൂപ്പർ അടിപൊളി…”
സന്തോഷം കൊണ്ട് എന്തൊക്കെയോ അവൾ പറഞ്ഞു… അതവളുടെ കയ്യിൽ അണിഞ്ഞപ്പോ കുറച്ചു കൂടി സൗന്ദര്യം കൂടിയത് പോലെ എനിക്ക് തോന്നി…
“എന്ന അമ്മേ ഞങ്ങൾ പോയിട്ട് വരാം… ഉച്ചക്ക് എത്തുമോ എന്നറിയില്ല അമ്മ കഴിച്ചോളൂ ഞങ്ങളെ എന്തായാലും കാക്കണ്ട….”
“സൂക്ഷിച്ചു പോണേ മക്കളെ…”
“ഓട്ടോ പിടിച്ചാണ് പോകുന്നത്… “
“ശരി…”
മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയതും ചെറുതായി മഴ തുടങ്ങി കയ്യിലെ കുട നിവർത്തി അവളും ഞാനും ചേർന്ന് നടന്നു… റോഡിലൂടെ പോകാതെ വയലിന്റെ ഓരം പിടിച്ച് നടന്നാൽ മൈൻ റോഡ് എത്തും അവിടുന്ന് എപ്പോഴും വണ്ടി കാണും അതും കണക്ക് കൂട്ടി ഞങ്ങൾ അത് വഴി നടന്നു…
“ഇഷ്ട്ടയോ…??
വലത് കൈ കൊണ്ട് ഇടുപ്പിൽ പിടിച്ച് ഞാൻ ചോദിച്ചു… കൈ മുകളിലേക്ക് പൊക്കി ഒന്ന് ഇളക്കി കൊണ്ടവൾ പറഞ്ഞു…
ഒരോ കഥയും ഒരോ സംഭവങ്ങൾ തന്നെ അൻസിയയുടെ തൂലിക ഇനിയും അനർഗ നിർഗളങ്ങായി ഒഴുകട്ടെ ..
ഒരോ കഥയും ഒരോ സംഭവങ്ങൾ തന്നെ അൻസിയയുടെ തൂലിക ഇനിയും അനർഗ നിർഗളങ്ങായി ഒഴുകട്ടെ ……
ഒരു രക്ഷയും ഇല്ല കലക്കി കിടുക്കി ത്തിമർത്തു