Pithaavum Puthriyum 325

“മോളേ, പപ്പയോടു ഒരുക്കലും വെറുപ്പു കാണിക്കരുത്. നമുക്കു വേണ്ടി അദ്ദേഹം എത്ര ത്യാഗമാണു ചെയ്യുന്നത്. അദ്ദേഹത്തിന് ആവശ്യമുള്ളതൊക്കെ നൽകാൻ എനിക്കൊരിക്കലുമാവില്ല.  മറ്റൊരു വിവാഹം വേണമെന്നു നിൻറെ പപ്പക്കു തോന്നിയാൽ നമ്മുടെ  കാര്യം എന്താവും. നീ കുറച്ചു ബുദ്ധിപൂർവം പെരുമാറിയേ പറ്റൂ. എത്രയും വേഗം നിൻറെ കല്യാണം നടത്താൻ ഞാൻ നിർബന്ധിക്കാക്കാം. അതുവരെ എൻറെ മോൾ സൂക്ഷിച്ചു അബദ്ധമൊന്നുമുണ്ടാക്കാതെ ഇരിക്ക്.” മമ്മി കരയാൻ തുടങ്ങി.

അതിനു ശേഷം ഞാൻ ആവലാതിപ്പെട്ടില്ലെന്നു മാത്രമല്ല പപ്പയുടെ ലാളനങ്ങൾ ആസ്വദിക്കാനും തുടങ്ങി. ഇടയ്ക്കു ഒരു കൊച്ചുകുട്ടിയെ എന്നപോലെ എന്നെ മടിയിലിരുത്തി കൊഞ്ചിക്കും. അപ്പോൾ പപ്പയുടെ പുരുഷത്വം എൻറെ ചന്തിയിൽ അമർന്നിരിക്കുമ്പോൾ എനിക്കു നല്ല രസം തോന്നിയിരുന്നു. വർത്തമാനത്തിനിടക്ക് അറിയാത്ത ഭാവത്തിൽ എൻറെ നെഞ്ചിൽ തടവുമ്പോൾ എനിക്കാകെ ഇക്കിളിയാവുമായിരുന്നു. ഞാനും ചിലപ്പോളൊക്കെ അറിയാത്തപോലെ പപ്പയുടെ മടിയിൽ കൈ വെച്ച് ആ ചൂടും മുഴുപ്പും നല്ലപോലെ അനുഭവിക്കുമായിരുന്നു. ഒന്നു രണ്ടു തവണ പപ്പ കുളിച്ചിറങ്ങുമ്പോൾ ഞാൻ മുന്നിൽ പെട്ടുപോയിട്ടുണ്ട്. വാരി ചുറ്റിയ ടവ്വലിൻറെ ഇടയിലൂടെ പപ്പയുടെ സാധനം കാണാനും എനിക്കിടയായി.  ലജ്ജയോടെ ഞാൻ മാറിപ്പോകുമെങ്കിലും ആ കാഴ്ച എൻറെ മനസ്സിൽ മറക്കാനാവാതെ നിൽക്കുമായിരുന്നു. മാത്രമല്ല രാത്രി ഉറങ്ങാൻ കിടക്കുമ്പോൾ അതോർത്തു ഞാൻ തരളിതയാവുകയും അതിനെ ചുറ്റി സങ്കൽപ്പങ്ങൾ നെയ്തു  എൻറെ വികാരത്തിനു താൽക്കാലിക ശമനം നേടുകയും ചെയ്തു തുടങ്ങി. മമ്മിക്കു കിടക്ക വിട്ടു എഴുനേൽക്കാനാവില്ലെന്ന അവസ്ഥ ഞങ്ങൾ അച്ഛനും മകൾക്കും അനുഗ്രഹമെന്നോണമായി. ഞങ്ങളുടെ പരസ്പരം പറയാത്ത ചാപല്യങ്ങൾ ഏറി വരികയായിരുന്നു. എൻറെ മനസ്സിൽ പപ്പ ഒരു പുരുഷനെന്ന നിലയിൽ ആധിപത്യം സ്ഥാപിക്കുകയായിരുന്നു, ഞാനറിയാതെ തന്നെ.

അങ്ങനെ എൻറെ പതിനെട്ടാം പിറന്നാൾ വന്നെത്തി. പ്രായപൂർത്തി ആയതിൻറെ പേരിൽ ഒരു നല്ല പാർട്ടി നടത്താമെന്നു പപ്പ പറഞ്ഞു. പക്ഷെ ഞാൻ സമ്മതിച്ചില്ല.

“മമ്മി ഇങ്ങനെ കിടക്കുമ്പോൾ അതു വേണ്ട പപ്പ. മമ്മിക്കു വല്ലാത്ത വിഷമമാകും ആളുകളൊക്കെ ഒത്തു കൂടുമ്പോൾ.

“”ശരി എങ്കിൽ നമുക്കു രണ്ടുപേർക്കുമായി ആഘോഷിക്കാം. എന്താ?” പപ്പയുടെ കണ്ണുകൾ എൻറെ എവിടെയൊക്കെയോ ആയിരുന്നു.

എനിക്കൽപം പരിഭ്രമം തോന്നാതിരുന്നില്ല. എങ്ങനെയാണാവോ പപ്പ പിറന്നാൾ ആഘോഷിക്കാൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്!  ഒപ്പം തന്നെ എൻറെ മനസ്സിൽ ഒരു ലഡ്ഡു പൊട്ടുകയും ചെയ്തു. ദിവസങ്ങളായി പപ്പയും ഞാനും എൻറെ ഭാവനകളിൽ ഇണകളെപ്പോലെയായിരുന്നല്ലോ. സങ്കൽപ്പങ്ങളെ യാഥാർഥ്യമാക്കുവാൻ എൻറെ മനസ്സിലെവിടെയോ ആഗ്രഹമുണർന്നു തുടങ്ങിയിരുന്നു.

എൻറെ ജീവിതം മാറ്റി മറിച്ച ദിവസമായിരുന്നു അത്‌. വൈകിട്ട് ഞാൻ ആകാംഷയോടെ പപ്പയെ കാത്തിരുന്നു. 8 മണിയായി പപ്പ വന്നപ്പോൾ. വാതിൽ തുറന്നു ഞാൻ പപ്പയുടെ മേലേക്കു ചാഞ്ഞതും പപ്പ എന്നെ ചേർത്തണച്ചു.

“ഇത്ര വൈകിയതെന്താ പപ്പ? ഞാൻ പിണക്കമാ” ഞാൻ കൊഞ്ചി.

“എൻറെ ചക്കര പിണങ്ങിയോ. ഇപ്പൊ മാറ്റിത്തരാം പൊന്നുമോൾടെ പിണക്കമെല്ലാം.” പപ്പ കയ്യിലുണ്ടായിരുന്ന ബാഗ് എൻറെ നേരെ നീട്ടി. “നോക്ക് എന്താ നിനക്കു കൊണ്ടുവന്നിരിക്കുന്നതെന്ന്”

“ഓ എത്ര നല്ല പപ്പ.” ഞാൻ പപ്പക്ക് ഒരുമ്മ നൽകി. ഞാൻ ബാഗ് തുറക്കാനൊരുങ്ങിയപ്പോൾ പപ്പ തടഞ്ഞു. “ഇതിൽ നിനക്കുള്ള ഡ്രസ്സ് ആണ്. ഇതിട്ടു വേണം നിൻറെ പതിനെട്ടാം പിറന്നാൾ ആഘോഷിക്കേണ്ടത്.” ഞാൻ ബാഗുമായി പോകാൻ തിരിഞ്ഞപ്പോൾ പപ്പ പറഞ്ഞു