പൊന്നരഞ്ഞാണമിട്ട അമ്മായിയും മകളും 4 [Wanderlust] 1099

: അമ്മായി അത് ഇനിയും വിട്ടില്ലേ….. ശോ….. എനിക്ക് ഉറക്കം വരുന്നു അമ്മായി… നമുക്ക് പിന്നെ പറയാം….

:അയ്യട…. അങ്ങനെ ഇപ്പൊ എന്റെ മോൻ ഉറങ്ങേണ്ട…..പറഞ്ഞിട്ട് പോയാ മതി…

: സത്യം അമ്മായി… നമുക്ക് പിന്നെ പറയാം…. വാ ഉറങ്ങാം…

: അമലൂട്ടാ…. ഇപ്പൊ പറയുന്നുണ്ടെങ്കിൽ പറഞ്ഞോ… അല്ലെങ്കിൽ എനിക്ക് കേൾക്കണ്ട.. പിന്നെ നീ എന്നോട് മിണ്ടാനും വരണ്ട.

: അമ്മായി പ്ലീസ്…. ഞാൻ എങ്ങനെ പറയും… ….അന്ന് എനിക്ക് ഒരു തെറ്റ് പറ്റിപോയി… സോറി… നമുക്ക് ഉറങ്ങാം…. നല്ല അമ്മായി അല്ലെ

: നീ പറയുന്നുണ്ടോ ഇപ്പൊ… ഇല്ലെങ്കിൽ ലൈറ്റ് ഓഫ് ചെയ്തിട്ട് പോയി കിടന്നോ… പിന്നെ എന്നോട് കൂട്ട് കൂടാൻ വരരുത്. പൊയ്ക്കോ… ഗുഡ് നൈറ്റ്.

: അമ്മായി പിണങ്ങല്ലേ… പ്ലീസ്… എനിക്ക് പറയാൻ എന്തോ ഒരു മടി പോലെ… അമ്മായിയോട് ഞാൻ എങ്ങനാ ഇതൊക്കെ പറയുക…

: ഞാൻ നിന്റെ അമ്മായി അല്ല…. പോരെ… ഇനി പറഞ്ഞോ

: അതെങ്ങനെ ശരിയാകും…

: എടാ പൊട്ടാ… ഞാൻ നിന്റെ കാമുകി ആണെന്ന് വിചാരിച്ച് പറഞ്ഞോ… പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞിട്ട് അമ്മായി ആയി കണ്ടാൽ മതി… തൽക്കാലം എന്നെ കാമുകി ആക്കിക്കോ…

: അയ്യേ…. എന്തൊക്കെയാ ഈ പറയുന്നേ… എനിക്ക് പറ്റില്ല…

: എന്ന എന്റെ മോൻ പോയി കിടന്നോ… അമ്മായിക്ക് ഉറക്കം വരുന്നു… പോ പോ…

: ശേ…. ഇത് ഭയങ്കര കഷ്ടം ഉണ്ട് കേട്ടോ…. അമ്മായി പ്ലീസ്….

അമ്മായി ഒന്നും പറയാതെ കിടക്കയിൽ ചരിഞ്ഞു കിടന്നു… പുതപ്പ് എടുത്ത് കഴുത്തുവരെ മൂടി. എനിക്ക് ആണെങ്കിൽ പറയണം എന്നും ഉണ്ട് പക്ഷെ പറയാൻ ഭയങ്കര മടിയും തോനുന്നു…. ഇങ്ങനെ ആയാൽ ശരിയാവില്ല. അമ്മായിക്ക് എന്നോട് സ്നേഹം ഉള്ളതുകൊണ്ടല്ലേ  ഇത്രയും ഫ്രീ ആയി സംസാരിക്കുന്നത്. ഇനിയും പറഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ ചിലപ്പോ അമ്മായിയെ പിണക്കേണ്ടി വരും. അത് എന്തായാലും എനിക്ക് താങ്ങാൻ പറ്റില്ല. ശ്രുതിയേക്കാൾ അല്ലെങ്കിൽ മറ്റെന്തിനേക്കാളും ഞാൻ ഇപ്പോൾ സ്നേഹിക്കുന്നത് എന്റെ അമ്മായിയെ ആണ്. അത് വെറും കാമമല്ല… പരിശുദ്ധ പ്രണയമാണ്. ഞാൻ പോലും അറിയാതെ ഞാൻ എന്റെ അമ്മായിയെ അഗാധമായി പ്രണയിക്കുകയാണ്. ഇനി മടിച്ചു നിന്നാൽ ശരിയാവില്ല…

: അമ്മായീ….. ഒന്ന് ഇങ്ങോട്ട് നോക്ക്…

അമ്മായീ……. പ്ലീസ്… എന്നോട് പിണങ്ങല്ലേ…. ഞാൻ പറയാം… കുറച്ച്‌ സമയം താ.

ഇത്രയും പറഞ്ഞിട്ടും അമ്മായിക്ക് ഒരു കുലുക്കവും ഇല്ല…  എനിക്ക് മനസിൽ ചെറിയ വിഷമം ഉടലെടുത്തു… ഒന്നുകൂടി വിളിച്ചുനോക്കാം..

: അമ്മായീ….. ഒന്ന് ഇങ്ങോട്ട് നോക്കുമോ.. പ്ലീസ്… ഞാൻ കാല് പിടിക്കാം… അമ്മായി……

ഇത്രയും പറഞ്ഞപ്പോഴേക്കും എന്റെ തൊണ്ട ഇടറി… ഇനിയും അമ്മായി തിരിഞ്ഞു നോക്കിയില്ലെങ്കിൽ എന്റെ വാക്കുകൾ മുറിയും എന്നെനിക്ക് മനസിലായി. ഇനി അവസാനത്തെ അടവ്‌ മാത്രമേ എടുക്കാൻ ബാക്കിയുള്ളൂ……. ഇനി ഒന്നും നോക്കാനില്ല… കാലിൽ വീഴുക തന്നെ രക്ഷ…. കട്ടിലിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് ഞാൻ നേരെ അമ്മായിയുടെ കാൽ പാദങ്ങളെ ലക്ഷ്യമാക്കി മുന്നോട്ട്

The Author

Kiddies

രേണുകേന്ദു Loading....

74 Comments

Add a Comment
  1. ❤️❤️❤️

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *