അമ്മായിയമ്മയെ കണ്ടപ്പോൾ അരവിന്ദന്റെ മുഖം വിടർന്നു. പെണ്ണുകാണാൻ വന്ന അന്ന് തന്നെ മോളേക്കാളും സൗന്ദര്യമുള്ള, കൊഴുപ്പുള്ള സുമതിക്കുട്ടിക്കുട്ടിയമ്മ അവന്റെ ഹൃദയം കവർന്ന് കുണ്ണയിൽ പടർന്നിരുന്നു. തരം കിട്ടുമ്പോഴെല്ലാം ആ കൊഴുത്തുരുണ്ട മുലകളിലും, വിടർന്നു തുളുമ്പുന്ന ചന്തിക്കുടങ്ങളിലും അവൻ ആർത്തിയോടെ നോക്കാറുണ്ടായിരുന്നു.
അമ്മേ… അവൻ കുനിഞ്ഞ് അവളുടെ കാലിൽ തൊട്ടു വന്ദിച്ചു…
കാലത്തേ ഹേമന്തിന്റെ ചന്തികളിലും, പൂറിലും, മുലകളിലുമുള്ള ആക്രമണം കാരണം സുമതിയുടെ പൂറാകെ കുഴഞ്ഞു നാശമായിക്കിടക്കയായിരുന്നു. രണ്ടുവട്ടം ബാത്ത്റൂമിൽ പോയി വിരലിട്ട് കടിയ്ക്കൊരു താത്കാലിക ശമനം വരുത്തിയെങ്കിലും, പൂറിനെ പൊതിഞ്ഞ പാഡ് മൂന്നുവട്ടം മാറ്റിയെങ്കിലും ഉറവ കുറഞ്ഞില്ല. തടിച്ച തുടകൾ തമ്മിൽ കൂട്ടിത്തിരുമ്മി ചാരുപടിയിലിരുന്നപ്പോഴാണ് അരവി വരുന്നത്.
അവന്റെ കൈവിരലുകൾ പാദങ്ങളിൽ തൊട്ടപ്പോൾ ചെറിയൊരു ഷോക്കു കിട്ടി. തന്റെ ഞരമ്പുകളാകെ തുറന്നിരിക്കയാണെന്നവൾക്കു തോന്നി. നേരിയ സ്പർശം പോലും തന്നിൽ ഓളങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കുന്നു…
കടിമൂത്തു ആകെ മുറുകി വലിഞ്ഞിരുന്ന സുമതി കുനിഞ്ഞ് അരവിന്ദന്റെ കൈകളിൽ പിടിച്ചുയർത്തി. എന്താടാ മോനേ ഇത്?
അമ്മായിയമ്മ കുനിഞ്ഞപ്പോൾ തെന്നിയ മേൽമുണ്ടിനടിയിൽ ആ ഇറക്കിവെട്ടിയ ബ്ലൗസിനുള്ളിൽ വെളിയിലേക്ക് തള്ളിയ വിളഞ്ഞു പഴുത്ത പപ്പായകൾ പോലെയുള്ള കൊഴുത്ത മുലകളും, അമർന്ന മുലകളുടെ വെട്ടും കണ്ട് അരവിന്ദന്റെ തൊണ്ട വരണ്ടു. മുണ്ടിനടിയിൽ നേരിയ അനക്കം തോന്നി. എന്നാൽ അമ്പരന്നത് അമ്മായിയമ്മ തന്നെ വാരിപ്പുണർന്നപ്പോഴാണ്… എന്താടാ ഈ അമ്മയെ നീ മറന്നോ? നീയാണെന്റെ മൂത്തമോൻ… അമ്മയുടെ മധുരമുള്ള സ്വരം ചെവിയിൽ..ഹോ… ആ കൊഴുത്തുരുണ്ട മുലകൾ നെഞ്ചിലമരുന്നു… ആ മുലക്കണ്ണുകൾ നെഞ്ചിലുരഞ്ഞോ? അമ്മ ആ അകിടുകൾ നെഞ്ചിലേക്ക് കൂടുതലമർത്തിയോ? ബ്ലൗസു പറിച്ചെറിഞ്ഞ് സുമതിക്കുട്ടിയമ്മയുടെ കൊഴുത്തുരുണ്ട മുലകൾ ഞെരിച്ചുടച്ച്, ആ തടിച്ച ഞെട്ടുകൾ നുള്ളി വലിച്ച്, ആ മുലകൾ ഈമ്പിക്കുടിക്കാൻ തോന്നി.
അങ്ങനെ ഈ ഋഷിയും എന്നെ സിനിമയിലെടുത്തു. മോനെ എജ്ജാതി ഫീല്. ഇത്രയ്ക്ക് ഫീല് വരാൻ നീയെന്റെ നീലച്ചടയൻ കട്ടോണ്ട് പോയി വലിച്ചിട്ടാണോ കഥയെഴുതുന്നെ?
Thakarthu mutha .
Thimarppan avatharanam ..munnu partum onnichanu vayichathu ..onnum parayanilla kidilan avatharanam ..annalumkannukkatti kalichathu aaru ayirikkum .sowantham makan hari thannayakumo ..Hamanthinu kannu kattanda kariyam ellallo ..ethoru kidilan novel akki kuda krishi ..ente krishikku ellavidha bhavukagalum narunnu.
പ്രിയപ്പെട്ട വിജയകുമാർ,
എവിടെപ്പോയിരുന്നു? സൈറ്റിൽ എല്ലാവരും തീർച്ചയായും താങ്കളെ തിരയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. നന്ദി ബ്രോ. കണ്ണുകെട്ടിയതിൽ സസ്പെൻസ്‌ ഒന്നുമില്ല. നോവലാക്കിയെഴുതാൻ തല്ക്കാലം പ്രയാസമാണു ബ്രോ.