പോത്തന്റെ മകൾ 2 [Smitha] 511

“അതെന്നാ, അമ്മയ്ക്ക് ഞാന്‍ കയ്യേല്‍ പിടിച്ചത് ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടില്ലേ?”

“അയ്യോ അതല്ല മോനെ..”

അവര്‍ വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“മോനിപ്പം എന്‍റെ എന്‍റെ കയ്യേ പിടിച്ചു എന്നും വെച്ച് എന്നാ? മോനല്ലേ പറഞ്ഞെ, എന്നെക്കണ്ടാ അധികം പ്രയവൊന്നും തോന്നത്തില്ല…ബോഡിയൊക്കെ നല്ല ടിപ്പാ…അന്നേരം മോനെപ്പോലെ ഒരു ചെറുപ്പക്കാരന്‍ എന്‍റെ കയ്യേല്‍ പിടിക്കുന്നത് ആരേലും കണ്ടാ ..അവരെന്തെലും നമ്മള് രണ്ടാളേം പറ്റി ഓരോന്ന് ഓര്‍ത്താ, ഓരോന്ന് കണ്ടവരോടൊക്കെ പറഞ്ഞാ….”

“അതിനിപ്പം ഇവടെ സിന്ധൂം പപ്പേം മാത്രവല്ലേ ഒള്ളൂ അമ്മെ നമ്മളെക്കൂടാതെ? അവര് എന്തായാലും ഒന്നും പറയതില്ലല്ലോ…”

“അതില്ല…”

 

അവര്‍ ചിരിച്ചു.

അപ്പോള്‍ കൊച്ചൌസേപ്പ് അല്‍പ്പം കൂടി അവരുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.
ഇപ്പോള്‍ അവരുടെ ദേഹം തൊട്ടു തൊട്ടില്ല എന്നായി.

“കൊച്ചുങ്ങള് എന്തായാലും ഒടനെ ഒണ്ടാകും അമ്മെ! നല്ല ഒരു മിടുക്കി മോളെ ഒരു കൊല്ലത്തിനുള്ളില്‍ ഞാന്‍ അമ്മേടെ കയ്യിലേക്ക് അങ്ങോട്ട്‌ വെച്ചു തരും…”

“ഒറപ്പാണോ?”

“ആം..പിന്നല്ലേ! ഞങ്ങള് മിക്ക ദിവസോം ട്രൈ ചെയ്യുന്നുണ്ട്…”

അത് കേട്ട് സിസിലി അവന്‍റെ നേരെ നാണത്തോടെ നോക്കി.

“ശ്യെ! ഇതെന്നതാ കൊച്ചേ നീയീ പറയുന്നേ?”

“അല്ല..അമ്മയല്ലേ കൊറച്ച് മുമ്പ് പറഞ്ഞെ, ഞങ്ങളെക്കാളും ഇങ്ങനത്തെ കാര്യത്തി അമ്മയ്ക്ക് നല്ല നോളെജ് ഉണ്ടെന്ന്..അതുകൊണ്ട് ..അതുകൊണ്ട് പറഞ്ഞതാ..എന്നാ കൊഴപ്പവായോ?”

The Author

സ്മിത

ജബ് കിസി കേ ദില്‍ തരഫ് ജുക്നേ ലഗേ... ബാത്ത് ആകര്‍ ജുബാ തക് രുകനേ ലഗേ... ആംഖോ ആംഖോ മേ ഇകരാര് ഹോനേ ലഗേ... ബോല്‍ ദോ അഗര്‍ തുംഹേ പ്യാര് ഹോനേ ലഗേ...