പോത്തന്റെ മകൾ 2 [Smitha] 556

അവരുടെ മുഖഭാവം കണ്ടിട്ട് അവന്‍ ചോദിച്ചു.

“എന്നാ പച്ചക്കങ്ങ് പറയാം… പിള്ളേരെ ഒണ്ടാക്കുന്ന ആണുങ്ങടെ സാധനവില്ലേ? മുള്ളുന്ന സാധനം? അതങ്ങ് വടിപോലെ നിക്കാന്‍ തൊടങ്ങിയാ താഴാന്‍ ഒരു മണിക്കൂറെങ്കിലും എടുക്കുവാരുന്നു..തള്ളല്ല! ഒള്ളതാ! പക്ഷെ…”

സിസിലി ഭയത്തോടെ അവനെ നോക്കി.

“പക്ഷെ ഞാന്‍ ആദ്യം ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ട പെണ്ണ് എന്‍റെ ഭാര്യേടെ അമ്മയാണ് എന്നറിഞ്ഞപ്പം എനിക്ക് എന്നാന്നറീത്തില്ല..ഫയങ്കര കുറ്റബോധം അങ്ങ് വന്നു..അതുകൊണ്ട് സിന്ധൂന്റെ കൂടെ കെട്ടിമറിയുമ്പം മമ്മീടെ മൊഖം മനസ്സി വരുമ്പം സാധനം താന്ന് പോകും…പാവം സിന്ധു..അവക്ക് എന്തോരം വെഷമം ഒണ്ടെന്നോ! ഞാന്‍ പിന്നെ അവളെയങ്ങു കൊന്ന് സ്നേഹിക്കുന്നത് കൊണ്ട്..അതവക്ക് അറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് അവള്‍ അട്ജസ്റ്റ് ചെയ്ത് പോകുന്നു…എന്‍റെ കൊഴപ്പം അതാ മമ്മി…അത്കൊണ്ട് ഞാന്‍ ഇന്നലെ തീരുമാനിച്ചു..ദൈവം തമ്പുരാന്‍ പൊറുക്കുവേലെങ്കിലും ആ കടുംകൈ അങ്ങോട്ട്‌ ചെയ്തേക്കാം..മമ്മി സമ്മതിച്ചാലും ഇല്ലേലും…”

“എന്ത് കടുംകൈ?”

“മമ്മീനെ തൊട്ടും പിടിച്ചും മുട്ടീം ഉരുമ്മീം വളച്ചെടുത്ത് കളിക്കാം എന്ന്…അങ്ങനെ മമ്മിയോടുള്ള എന്‍റെ കഴപ്പ് ഒരു പ്രാശം അങ്ങ് തീര്‍ക്കുമ്പം സിന്ധൂന്റെ അടുത്ത് എത്തുമ്പം എന്‍റെ സാധനത്തിന്‍റെ …എന്ന്വച്ചാ മുള്ളുന്ന സാധനത്തിന്‍റെ സൂക്കേട് അങ്ങ് മാറൂല്ലോ..അങ്ങനെ എങ്കിലും അവക്ക് ഒരു ദിവസം എങ്കില്‍ +ഒരു ദിവസം ഇച്ചിരെ സുഖം കൊടുക്കാല്ലോ..”

അവന്‍റെ കണ്ണുകളില്‍ ഈറന്‍ പൊടിഞ്ഞു.
സിസിലിയുടെ മുഖം വിവര്‍ണ്ണമായി.

“നീയെന്നതാ ഈ പറഞ്ഞുവരുന്നെ?”

അവര്‍ പതിയെ, ശാന്തമായി ചോദിച്ചു.

“മമ്മി കേട്ടത് തന്നെയാ ഞാന്‍ പറഞ്ഞെ…”

അവന്‍ ഉറച്ച സ്വരത്തില്‍ തുടര്‍ന്നു.

The Author

സ്മിത

ജബ് കിസി കേ ദില്‍ തരഫ് ജുക്നേ ലഗേ... ബാത്ത് ആകര്‍ ജുബാ തക് രുകനേ ലഗേ... ആംഖോ ആംഖോ മേ ഇകരാര് ഹോനേ ലഗേ... ബോല്‍ ദോ അഗര്‍ തുംഹേ പ്യാര് ഹോനേ ലഗേ...