പോത്തന്റെ മകൾ 2 [Smitha] 557

“നീയെന്‍റെ മോളല്ലേ? അതുകൊണ്ട്!”

“അതിന് മോളെ എന്ന് മാത്രം വിളിക്കണം എന്ന് എന്നാ ഇത്ര നിര്‍ബന്ധം?”

“എന്നുവെച്ചാ?”

“എന്നുവെച്ചാ എന്‍റെ പപ്പാ…”

അവള്‍ ആള്പ്പം കൂടി അയാളോട് ഉരുമ്മിയിരുന്നു.

“എടീന്ന് വിളിക്കാം…നീ എന്ന് വിളിക്കാം … ഇടയ്ക്ക് അങ്ങനേം വിളിക്കാം…”

അത് പറഞ്ഞ് അവള്‍ അയാളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി.

“അത് കേള്‍ക്കുമ്പം എന്നാ ഒരു സുഖവാന്ന് അറിയാവോ എന്‍റെ പപ്പാ…!”

അവള്‍ മന്ത്രിക്കുന്ന സ്വരത്തില്‍ പറഞ്ഞു.
അയാളും അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി.

“നീ വിഷയം ഒന്നും മാറ്റണ്ട മൈരു പെണ്ണെ…”

അയാള്‍ അവളുടെ കൈത്തണ്ടയില്‍ അമര്‍ത്തി ഞെക്കി.
അവളൊന്ന്ളകിയിരുന്നു. അപ്പോള്‍ അവളുടെ സ്കര്‍ട്ട് മുകളിലേക്ക് പൊങ്ങി. കാല്‍മുട്ടിന് മേല്‍ എത്തി സ്കര്‍ട്ടിന്‍റെ വിളുമ്പ്.

“അവന്‍റെ സാധനം സ്ട്രോങ്ങ്‌ ആയോന്ന് ചോദിച്ചിട്ട് നീ എന്നേത്തിനാ ഒഴിഞ്ഞു മാറുന്നെ!”

“ഇപ്പഴാ ശരിയായെ!”

അവള്‍ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.

“അല്ലാതെ എപ്പഴും മോളെ മോളെ എന്ന് കേട്ടിട്ട് ഒരു സുഖോം ഇല്ല…ഇനി കൊച്ചൌസേപ്പിന്‍റെ സാധനത്തിന്റെ കാര്യം…”

അവള്‍ അയാളെ ലജ്ജയോടെ നോക്കി.

“ഇപ്പം ഒരു കൊഴപ്പോം ഇല്ല എന്നല്ല, എന്നാലും വ്യത്യാസം ഒണ്ട്, പപ്പാ…”

“എന്നുവെച്ചാ അവന്‍റെ കുണ്ണ ഉഷാറായിട്ട് എഴുന്നേറ്റു നിക്കുവോ?”

The Author

സ്മിത

ജബ് കിസി കേ ദില്‍ തരഫ് ജുക്നേ ലഗേ... ബാത്ത് ആകര്‍ ജുബാ തക് രുകനേ ലഗേ... ആംഖോ ആംഖോ മേ ഇകരാര് ഹോനേ ലഗേ... ബോല്‍ ദോ അഗര്‍ തുംഹേ പ്യാര് ഹോനേ ലഗേ...