അയാള് പറയുന്നത് കേട്ട് അവളില് തരിപ്പ് കയറി.
അവളുടെ ദേഹത്ത് രോമാഞ്ചമുണ്ടാകുന്നത് അയാള് കണ്ടു.
“എന്റെ മൈരു പെണ്ണെ!”
അയാള് അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കിപ്പറഞ്ഞു.
“അവനെങ്ങും ഒരു മാറ്റവും ഇല്ല എന്ന് നിന്റെ മൊഖം കണ്ടാ അറിയാം…ഒരു പത്ത് കുണ്ണ ഒറ്റയിരുപ്പിന് കടിച്ചു മുറിച്ചു തിന്നാനുള്ള കഴപ്പ് നിന്റെ മൊഖത്ത് എഴുതി വെച്ചിട്ടുണ്ട്! അന്നേരം അവള് പറയുവാ അവന് ശകലം വ്യത്യാസം ഒണ്ടെന്ന്…”
അത് പറഞ്ഞ് അയാള് അവളെ വീണ്ടും നോക്കി.
“ഇനി അഥവാ എന്തേലും ശകലം മാറ്റം ഒണ്ടായാലും നിന്നെപ്പോലെ ഒരു കഴപ്പിപ്പൂറിയ്ക്ക് അത് കൊണ്ട് എന്നാ അകാനാ?”
അവളുടെ ദേഹത്ത് രോമാഞ്ചം ഇരച്ചു കയറുന്നത് അവള് കണ്ടു.
“പപ്പാ…”
അവള് ദാഹിക്കുന്ന സ്വരത്തില് വിളിച്ചു.
“ഞാന് ഒറങ്ങാന് പോകുവാന്നും പറഞ്ഞോണ്ട് അടുക്കളേല് പോയി കൊറച്ച് വെള്ളോം എടുത്ത് കൊച്ചൌസേപ്പിനേം മമ്മീനം നോക്കിയേച്ചും വരാം…പപ്പാ അന്നേരത്തേക്കും അങ്ങോട്ട്…പപ്പാ കെടക്കുന്ന മുറീലേക്ക് വാ…വേം വേണം!”
സിന്ധു എഴുന്നേറ്റു.
പോത്തന് എഴുന്നേറ്റ് അകത്തേക്ക് നടന്നു.
ആ മുറിയ്ക്ക് ഒരു പ്രത്യേകതയുണ്ട്, ജനലില് നിന്ന് നോക്കിയാല് അകത്തുള്ളതൊന്നും കാണില്ല.
പുറത്തുള്ളത് വ്യക്തമായും കാണും.
ആരെങ്കിലും പെട്ടെന്ന് വന്നാല് അറിയാനും സാധിക്കും.
നിമിഷങ്ങള്ക്കുള്ളില് സിന്ധു വെള്ളം നിറച്ച ജഗ്ഗുമായി അവിടേക്ക് വന്നു.
“എന്നാ പറഞ്ഞു?”
കിടക്കയില് മലര്ന്നു കിടന്ന് മുണ്ടിനു മുകളിലൂടെ കുണ്ണ പിടിച്ച് ഞെക്കിക്കൊണ്ട് പോത്തന് ചോദിച്ചു.
“പപ്പാടെ മുറീല് നല്ല കാറ്റാ..ഞാന് അവിടെകകിടന്നു ഒറങ്ങാന് പോകുവാ..അവിടെയാണേല് രണ്ട് കട്ടിലും ഒണ്ടല്ലോ എന്ന് പറഞ്ഞു…”