പ്രഹേളിക [Ne-Na] 2262

കാവ്യ കുറച്ച് നേരം അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് തന്നെ തുറിച്ച് നോക്കി. എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു.

“ഒന്ന് പോടാ ചെറുക്കാ.. ഞാൻ കണ്ണാടി കണ്ടാൽ നോക്കി നിൽക്കും എന്നുള്ളത് നിനക്ക് അറിയാവുന്നതാണ്. പിന്നെ വരുന്ന വഴിയിൽ നീ എന്റെ ബ്രായുടെ വള്ളി വല്ലോം കണ്ട് കാണും.”

“ഓക്കേ.. നിന്നെ ഇപ്പോൾ വിശ്വസിപ്പിക്കാൻ ഞാൻ എന്താ ചെയ്യേണ്ടത്.”

കാവ്യ ഒന്ന് ആലോചിച്ചിട്ട് പറഞ്ഞു.

“നിന്റെ ഫാന്റസി കഥ ഞാൻ ഇപ്പോൾ പൊളിച്ച് തരാം. ഞാൻ എന്റെ പിന്നിൽ വിരലുകൾ ഉയർത്തിക്കാണിക്കുന്നത് എത്രയൊക്കെയാണെന്ന് നീ പറയണം.”

“ഓക്കേ..”

കാവ്യ ബെഡിൽ കുറച്ച് പിന്നിലേക്ക് നീങ്ങി മുട്ടുകുത്തി ഇരുന്നു.

നവീൻ മീരയോട് അവളുടെ പിന്നിൽ പോയി നില്ക്കാൻ മുഖം കൊണ്ട് ആഗ്യം കാണിച്ചു.

“ഓക്കേ തുടങ്ങാം.”

കാവ്യ വലതു കൈ പിന്നിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി 3 വിരലുകൾ ഉയർത്തി. മീര പറഞ്ഞത് കേട്ട് നവീൻ പറഞ്ഞു.

“3 ”

കാവ്യ പിന്നിൽ കണ്ണാടി ഉണ്ടോ എന്ന് തിരിഞ്ഞ് നോക്കി ഇല്ലെന്ന് ഉറപ്പു വരുത്തിയ ശേഷം 5 വിരലുകളും ഉയർത്തി.”

നവീൻ പറഞ്ഞു.

“5 ”

കാവ്യയുടെ മുഖഭാവം ചെറുതായി ഒന്ന് മാറി.

അവൾ പിന്നെ കാണിച്ച വിരലുകളുടെ എണ്ണമെല്ലാം മീരയുടെ നിർദ്ദേശപ്രകാരം നവീൻ കൃത്യമായി പറഞ്ഞു.

കാവ്യയുടെ മുഖം അപ്പോഴേക്കും ഭയം കൊണ്ട് നിറഞ്ഞു. അവൾ മുഖം കൊണ്ട് പിന്നിൽ മീര നിൽപ്പുണ്ടോ എന്ന് നവീനോട് ആഗ്യത്തിൽ ചോദിച്ചു.

നവീൻ ഉണ്ട് എന്ന അർത്ഥത്തിൽ തലയാട്ടി. കാവ്യ പിന്നിലേക്ക് തിരിഞ്ഞ് നോക്കികൊണ്ട്‌ പേടിയോടെ നവീന്റെ അരികിലേക്ക് നിരങ്ങിയിരുന്നു.

“ഡി.. നീ ഇങ്ങനെ പേടിക്കേണ്ട. അവൾക്ക് ആരെയും സ്പർശിക്കാനില്ല. നീ അവളെ നമ്മുടെ ഒരു സുഹൃത്തായി കണ്ടാൽ മതി.”