പ്രളയകാലത്ത് 2 [LEENA] [Updated] 462

പുറത്ത് കാറ്റുണ്ട്. ടാങ്കിന്റെ മൂടി അടച്ചിരുന്നില്ല. അത് നന്നായി. നേർത്ത വെട്ടവും ചെറിയ കാറ്റും ഉള്ളിൽ കടന്നുവരുന്നുണ്ട്. സമയം വീണ്ടും കടന്നുപോവുകയായിരുന്നു. ഇടിയില്ലാത്ത നേർത്ത മിന്നലുകളിൽ തൊട്ടുമുന്നിൽ അമ്മയുടെ മുടിക്കെട്ട്. ചെരിഞ്ഞുകിടക്കുന്ന ഒരു തോൾ ബ്ലൗസാൽ പാതി മറഞ്ഞ്. അമ്മ ഉറക്കമായെന്ന് തോന്നുന്നു. ഞാൻ തല ഉയർത്തി നോക്കി. ഇരുണ്ട നിലാവിൽ അമ്മയുടെ കൈ താഴേയ്ക്ക് ഒഴുകി പോകുന്നു. അത് അരക്കെട്ടിൽ മടക്കി വച്ചിരിക്കുന്നു. അതിനുമപ്പുറം ഒരുവശം ചെരിഞ്ഞ് ഉയർന്ന് വോയിൽ സാരിയിൽ അമ്മയുടെ ഇടുപ്പും ചന്തിയും. തണുപ്പിലും എനിക്ക് വിയർത്ത് തുടങ്ങി. സ്വന്തം ഉടൽ ഒരു ചലനം പോലുമറിയരുതെന്ന മട്ടിൽ, നിയന്ത്രിക്കാനാവാത്ത ഒരു വികാരത്തിനടിപ്പെട്ട്, ബോധം നശിച്ച മനസോടെ ഞാൻ എന്റെ അരക്കെട്ട് മുൻപോട്ട് നീക്കി. അര മണിക്കൂറോളമെടുത്ത ആ അരയടി നീക്കത്തിനൊടുവിൽ നിക്കറിനുള്ളിലെ മുഴുപ്പ് മുൻപിലെ മൃദുലതയിൽ തട്ടി നിന്നതും ഞാൻ നിശ്ചലനായി. അമ്മയുടെ ചന്തി. ഞാൻ ശ്വാസം നന്നായൊന്ന് വലിച്ചെടുത്തു. ഒരു നിമിഷം കാത്തു. പല നിമിഷം കാത്തു. പിന്നെ പതിയെ, തീരെ പതിയെ അരക്കെട്ട് മുൻപോട്ട് നീക്കി. കുണ്ണ അമ്മയുടെ ചന്തിയുടെ പഞ്ഞിക്കെട്ടിൽ അമരുന്നു. കുണ്ണ നിക്കറിനുള്ളിൽ വിങ്ങി. ഇപ്പോൾ അമ്മയോട് ചേർന്ന് അമ്മയുടെ പുറകിൽ ശരീരമമർത്തി കിടക്കുകയാണ്. ചെരിഞ്ഞ് കിടക്കുന്ന അമ്മയുടെ മുടിക്കെട്ട് ടാങ്കിലെ നിലത്ത് എന്റെ കവിളിനു തലയിണയായി. പകൽ എപ്പോഴോ കുളിച്ചതാവാം. തലയിൽ നിന്ന് നേരിയ ആവിയും വിയർപ്പുമണവും അടിക്കുന്നുണ്ട്. അമ്മയുടെ പിൻകഴുത്തും തോളും ഒരു നൂലിന്റെ അകലത്തിലാണെന്ന് ഞാനോർത്തു. അതിൽ ചുണ്ടമർത്തിയാലോ? എന്റെ ചുണ്ട് വിറച്ചു. ആ കഴുത്തിൽ എന്റെ ശ്വാസം തട്ടുന്നുണ്ട്. മിന്നലുകൾക്കടിയിൽ എന്റെ ചുണ്ടുകളുടെ വിറയൽ അമ്മയുടെ പിൻകഴുത്തിൽ ഉരസി. മർദ്ദം കൊണ്ട് നിക്കറിനുള്ളിൽ അല്പം മുകളിലേയ്ക്ക് ചെരിഞ്ഞ കുണ്ണയുടെ അടിഭാഗം തുണികൾക്ക് മീതെ അമ്മയുടെ ചന്തിയിൽ അവളെ ഉണർത്താതെ, എന്നാൽ അല്പം ശക്തിയായി തന്നെ അമർത്തി. ഒരു മിന്നലിൽ എന്റെ ചുണ്ട് പതിയെ ആ പിൻകഴുത്തിൽ പതിഞ്ഞു. അതേ മിന്നൽ തീരുന്നതിനു മുൻപേ സ്വയം ഞെട്ടി ഞാനാ ചുണ്ട് പിൻവലിച്ചു.

അമ്മയുടെ പിൻകഴുത്തിനു ഉപ്പ്. ഞാൻ കിതപ്പടക്കാൻ പാടുപെട്ടു. അമ്മ ഉണർന്നോ? മുടിത്തലയിണയിൽ നിന്ന് അല്പം തല പൊക്കി നോക്കി. ഇല്ല, അനക്കമില്ല. നല്ല ഉറക്കമാണ്. ആശ്വാസത്തോടെ ഞാൻ തല താഴ്ത്തി. അങ്ങനെകിടന്നു ദൂരെയെങ്ങോ നേർത്ത് കിടുങ്ങുന്ന ഇടികൾക്ക് കാതോർത്തു. ഇടിയോ അതോ എന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ‌ മിടിപ്പോ?തീർച്ചയില്ലാരുന്നു. കിതപ്പ് ഒട്ടൊന്ന് കണ്ട്രോൾ ആയപ്പോൾ നാവ് നീട്ടി ഉണങ്ങിയ ചുണ്ടുകൾ നനച്ചു. നശിക്കാനായിട്ട്‌! സാത്താൻ മനസ്സിനു ഒരു വിശ്രമവും തരുന്നില്ലല്ലോ! ഞാൻ വീണ്ടും മുഖം മുൻപിലേയ്ക്ക് നീക്കി. അമ്മയുടെ പിൻകഴുത്തിലെ മടക്കുകളിൽ എന്റെ ചുണ്ടുകൾ പതിഞ്ഞു. ഒച്ചിഴയുന്നതുപോലെ, അല്ലെങ്കിൽ അതിലും പതിയെ നനവുള്ള ചുണ്ടുകൾ ആ പിൻ കഴുത്തിൽ തൊട്ടു സഞ്ചരിച്ചു. ഉറക്കത്തിന്റെ പതിഞ്ഞ ശ്വാസ താളത്തിൽ അമ്മയുടെ ശരീരത്തിന്റെ തുടിപ്പ് ഞാൻ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു‌.