പ്രാണനാഥൻ നൽകിയ പരമാനന്ത സുഖങ്ങൾ 4 [Teller of tale] 110

“ജിത്തേ ഇത് കണ്ടോടാ..”. ഫോട്ടോ മാറി മാറി നോക്കി ഒരു കൊച്ചുകുട്ടിയെപോലെ സാറ തുള്ളിച്ചടുകയാണ്. ആ ഫോട്ടോയിൽ അവന്റെ മാറിലൊട്ടി നിൽക്കുന്ന അവളുടെ രൂപം, മുജ്ജന്മങ്ങളിൽ എപ്പോളോ വേർപിരിഞ്ഞ രണ്ടിണകൾ ഈ ജന്മം ഒത്തു ചേർന്നപോലെ. അത്രയ്ക്ക് മനോഹരമായിട്ടുണ്ട് അവർ തമ്മിൽ ചേർന്ന്നിൽക്കുമ്പോൾ. മൊബൈൽ പിടിച്ച് അനങ്ങാതെ നിൽക്കുന്ന സാറയെ അപ്പോളാണവൻ ശ്രദ്ധിച്ചത്. ആ ഫോട്ടോയും നോക്കി നിൽക്കുന്ന അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞ് തുളുമ്പിയിരിക്കുന്നു.

“ഹേയ്… സാറ.. എന്താടി പോന്നേ?.” അവൻ അവളുടെ കൈ പിടിച്ച് ആധിയോടെ തിരക്കി.

“ഒന്നുല്ല ജിത്തുട്ടാ..”. അവൾ വിതുമ്പി.

“എന്താടാ.. എന്തിനാ എന്റെ പൊന്ന് കരയുന്നെ?”. അവന് ആകെ വിഷമം ആയി.

“ഒന്നുല്ല ജിത്തേ”. അവൾ കണ്ണ് തുടച്ചു. മറ്റുള്ളവർ ശ്രദ്ധിക്കുന്നോ എന്ന് നോക്കി.

ജിത്ത് ആകെ സ്ഥബ്ധനായി അവളെ നോക്കി നിന്നു.

“ഒന്നുമില്ലെടാ ചെക്കാ. ഈ ഫോട്ടോ കണ്ടപ്പോൾ സന്തോഷംകൊണ്ട് കണ്ണുനിറഞ്ഞു പോയതാ.. അതിന് നീയെന്താ വിഷമിച്ചു നിക്കുന്നെ?”. അവൾ അവനെ നോക്കി മുഖത്തൊരു ചിരി വരുത്താൻ ശ്രമിച്ചു.

പക്ഷേ അതല്ല അവൾ കരഞ്ഞതിന്റെ കാരണം എന്ന് അവന് നന്നായി അറിയാമായിരുന്നു. അവളെ നോക്കി വിഷമിച്ചു നിന്ന അവന്റെ കയ്യിൽ അവൾ പിടിച്ചു.

“നടക്കെട പൊട്ടാ.. ചുമ്മാ ഇങ്ങനെ നോക്കി നിൽക്കാതെ. എനിക്ക് വിശക്കുന്നെടാ നമുക്ക് കഴിച്ചാലോ?..” അവൾ വിഷയം മാറ്റി. ഒപ്പം അവന്റെ മൂഡും മാറ്റാനായി അവൾ പറഞ്ഞു. അവളുടെ കയ്യും പിടിച്ച് മൗനിയായി ജിത്ത് വണ്ടിയുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.