പ്രാണനാഥൻ നൽകിയ പരമാനന്ത സുഖങ്ങൾ 4 [Teller of tale] 110

“സാരമില്ല സാറ, നീ വിഷമിക്കാതെ, ഒരു മാസത്തേക്കല്ലേ, നമുക്ക് അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്യാം. ഓഫീസിലുള്ള സമയം നമുക്ക് പറ്റാവുന്നത് പോലെ വിളിക്കാം”. ജിത്ത് അവളെ പറഞ്ഞു സമാധാനിപ്പിച്ചു. അവന്റെ വാക്കുകൾ അവൾക്കും തെല്ലല്ല ആശ്വാസം കൊടുത്തത്.

ഒരു ബുധനാഴ്ച വൈകുന്നേരം അവർ എത്തുമെന്ന് അറിയിച്ചു. അന്ന് സാറ നേരത്തെ ഓഫീസിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി അവരെ കൂട്ടാൻ റെയിൽവേസ്റ്റേഷനിൽ എത്തി. സ്റ്റേഷനിൽ എത്തുന്നത് വരെ ജിത്തിനോട് സംസാരിച്ചിട്ട് അവൾ ഫോൺ വച്ചു. വീട്ടിലെത്തിയിട്ടു അവൾ ജിത്തിന് മെസ്സേജ് ഇട്ടു.

വൈകിട്ട് ഓഫീസിൽനിന്ന് ഇറങ്ങിയ ജിത്തിന് ആകെ ഒരു ശൂന്യത അനുഭവപ്പെട്ടു. പെട്ടന്ന് ഒറ്റപെട്ടു പോയത് പോലെ. എന്നും ഓഫീസിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിയാൽ ആദ്യം ചെയ്യുന്നത് സാറയെ വിളിക്കുന്നതാണ്. അവൻ വെറുതെ മൊബൈലിലേക്ക് നോക്കി. അന്നത്തെ യാത്ര അവന് വളരെ ബോറായി തോന്നി. സാറ ഒരു മെസ്സേജ് എങ്കിലും ഇട്ടിരുന്നെങ്കിലെന്നു അവന് തോന്നിപ്പോയി. അവളുടെ മെസ്സേജ് ഒന്നും വരാത്തത് കൊണ്ട് അവനും മെസ്സേജ് ഇടാൻ പോയില്ല.

അവിടെ സാറ അടുക്കളയിൽ ആകെ തിരക്കായിരുന്നു. അവളുടെ ഒപ്പം ജിൻസിയും കലപില സംസാരിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ ഒപ്പം ഉണ്ടായിരുന്നു. തിരക്കിനിടയിലും അവളുടെ ചിന്ത ജിത്തിനെക്കുറിച്ച് ആയിരുന്നു. ഓരോരോ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു ഇപ്പോൾ അവന്റെ സംസാരം കേട്ടിരിക്കേണ്ട സമയം ആണ് അടുക്കളയിൽ തീർക്കുന്നത്. ജോലി എല്ലാം തീർത്തിട്ട് ഇനി അവന് മെസ്സേജ് ഇടാം എന്ന് അവൾ മനസ്സിൽ കരുതി. ജിൻസി ഇടയ്ക്കിടെ ടീവി കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന അവളുടെ അമിത്തിന്റെ അടുത്തു പോയി വരുന്നുണ്ട്. അവനെ കുറിച്ചുള്ള വർണന അല്ലാതെ വന്നപ്പോൾ മുതൽ ജിൻസിയുടെ വായിൽ നിന്ന് അവൾ വേറൊന്നും കേട്ടിട്ടില്ല. ആദ്യമാദ്യം കേട്ടിരുന്നെങ്കിലും പോകെ പോകെ സാറക്ക് ഇത് ഇത്തിരി ഓവറാണെന്നു തോന്നി തുടങ്ങി.