പ്രണയ നിലാവ് [Kiran Kamini] 128

‘ രാജീവേട്ടനെന്താ ഒരു കള്ള നോട്ടം’ ഞാന്‍ വായിക്കുന്ന പുസ്തകം വാങ്ങി നോക്കിക്കൊണ്ടു അവള്‍ ചോദിച്ചു. ഒന്നുമില്ലേ, എന്റെ രേഖപ്പെണ്ണിനെ ഒന്ന് നോക്കിയതാണേ, ഞാന്‍ പറഞ്ഞു. ‘ ഞാന്‍ വായിച്ചിട്ടുണ്ട് ഇത്.

പൗലോ കൊയ്ലോയുടെ ഫാനാണ് ഞാന്‍. ദി ആല്‍ക്കമിസ്റ്റ് എത്ര തവണ വായിച്ചൂ എന്നറിയോ.

ഞാനവളെ വയറില്‍പ്പിടിച്ചു അടുപ്പിച്ചു…

‘ആകെ മുഷിഞ്ഞിരിക്കുവാ രാജീവേട്ടാ”…അവള്‍ കുതറി…

നിന്റെ വിയര്‍പ്പിന്റെ മണം ഞാനൊന്ന് നോക്കട്ടെ, പൊക്കിളില്‍ അമര്‍ത്തി ഞാന്‍ വീണ്ടും അവളെ അടുപ്പിച്ചു.ഇരുന്ന ഇരുപ്പില്‍ കുനിഞ്ഞു എന്റെ കവിളില്‍ ഒരുമ്മ തന്നു അവള്‍. മുലയെന്റെ നെഞ്ചില്‍ അമര്‍ന്നു…”

ഈ ബ്രായുടെ കൊളുത്തോന്ന് ഊരിക്കെ ‘എന്ന് പറഞ്ഞു അവള്‍ പുറം തിരിഞ്ഞിരുന്നു.

ഞാന്‍ റ്റോപ്പിനടിയിലൂടെ കയ്യിട്ടു ബ്രായുടെ ഹൂക് ഊരി , പതുക്കെ മുമ്പിലേക്ക് കയ്യിട്ട് മുലകളില്‍ ഞെക്കി.

‘ഇതിച്ചിരി ടൈറ്റ് ആയി, ശ്വാസം മുട്ടുന്നു.അതെങ്ങനെയാ നാല് മാസം കൊണ്ട് ഞെക്കി വലുതാക്കിയില്ലേ , വലുത് വാങ്ങണോന്ന തോന്നുന്നേ.’അവള്‍ കുളിക്കാന്‍ എണീറ്റു.

‘വാങ്ങാം ചക്കരെ, നാളെത്തന്നെ വാങ്ങാം’ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.

അവള്‍ മാറാനുള്ള ഡ്രസ്സ് എടുത്ത് കുളിമുറിയിലേക്ക് കയറി. ഒന്നിച്ചു കുളിക്കണം എന്നൊരു മോഹമുണ്ട്. കേറിയാലോ! ഒരു മടി…പേടി… ഷവര്‍ ഓണാക്കുന്ന ശബ്ദം. മൂളിപ്പാട്ടും.

‘ഏട്ടാ’ …വിളിക്കുന്നു…ഞാന്‍ എണീറ്റ് കുളിമുറിക്കരികിലേക്ക് ചെന്നു.. ഏട്ടാ സോപ്പതാ ആ കട്ടിലിന്റെ സൈഡില്‍ ഇരിക്കുന്നു. ഒന്നെടുത്തു താ…സോപ്പ് വാങ്ങാന്‍ വാതില്‍ തുറക്കുമെന്ന് കരുതി, പക്ഷെ വിടവിലൂടെ കൈനീട്ടി വാങ്ങി…ഒരു മിന്നായം പോലെ കണ്ടു. മുലകള്‍….തോര്‍ത്ത് ഉടുത്തിട്ടുണ്ട്…ജലകണങ്ങള്‍ പൂമേനിയില്‍…മുടിയിഴകളില്‍… തിരിച്ചുവന്ന് പുസ്തകം എടുത്തു കിടന്നു… ഒരു പരവേശം..അല്ല, മൊത്തത്തില്‍ ഒരു വലിഞ്ഞുമുറുക്കം… അരക്കെട്ടിലൊരു തേന്‍കണം.. സോപ്പിന്റെ സുഗന്ധത്തോടൊപ്പം അവളുടെ മൂളിപ്പാട്ട് പുറത്തേക്കു വന്നു. മുടി തുണിചുറ്റിക്കെട്ടി, മഞ്ഞ ടോപ്പുമിട്ട് ഒരു ദേവതയായി… ഞാന്‍ പുസ്തക പാരായണത്തില്‍ മുഴുകിയപോലെ കിടന്നു. അവള്‍ കണ്ണാടിക്കു മുമ്പില്‍ നിന്ന് മുടി ഉണക്കുന്നു…പാന്റ് മുട്ടിനു മുകളില്‍ കയറ്റി വച്ചിരിക്കുന്നു. ആ കാലുകള്‍,കാല്‍മുട്ട് , കൊലുസിട്ട പാദങ്ങള്‍…നനുത്ത രോമങ്ങള്‍…

‘ഏട്ടാ എവിടം വരെയായി വായന, ഇന്ന് തീരുവോ!.. അവള്‍തിരിഞ്ഞു നോക്കിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. ‘ഒരു രസമില്ല ഇത് വായിക്കാന്‍… ഒരുത്തിയുടെ ഭ്രാന്ത്’ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു. ഠആഹാ…അതൊന്നുമല്ല, കടിഞ്ഞാണില്ലാത്ത മനസ്സിന്റെ ഓട്ടമാണ് പൗലോ കൊയ്ലോ പറഞ്ഞു വക്കുന്നത്….അവള്‍ പറഞ്ഞു…’