പ്രണയകാലം [പ്രശാന്തി] 261

എന്താ പറയു

Pa എന്താ എന്നറിയേണ്ടേ

എന്താ പറയു

പ്രശാന്തി അശ്വിൻ

എന്താ എന്നോട് പ്രേമം ആണോ

ഒരുപാട് നാളായി തോന്നിയിട്  എന്നെ പോലെ ഒരാളെ പ്രേമിക്കാൻ ആവില്ല എന്നറിയാം എന്നാലും

എനിക്കും തന്നെ ഇഷ്ടായിരുന്നു but നിന്റെ കുടുംബം

അതിനൊന്നും വരാതെ അച്ചൂന് എന്നെ ഇഷ്ടപ്പെടാൻ കഴിയുമോ

ഞാൻ ഇത് അങ്ങോട്ട് പറയാൻ ഇരുന്നതാ

അച്ചു

എന്താ മുത്തേ

എന്റെ കൂടെ ഉണ്ടാകുമോ എന്നും

ഉണ്ടാകും

ഇനി ഞാൻ അച്ചുന്റെയാ

കുറച്ചു നേരം കൂടി ചാറ്റി ഞങ്ങൾ ഫോൺ വച്ചു

രാവിലെ ഉണർന്നു അവനോട് മിണ്ടിയിട്ടാണ് ഞാൻ അടുക്കളയിലേക്ക് പോയത്

ഉച്ചയ്ക്ക് ചോറൊക്കെ കഴിഞ്ഞു മൂന്ന് മണി ആയപ്പോൾ കുട്ടികളുടെ ഒപ്പം ഞാൻ പാറമടയിലേക്ക് നടന്നു കുറച്ചു നടക്കാൻ ഉണ്ട് പോകുന്ന വഴിക്ക് വീടുകളൊന്നും ഇല്ല അച്ചുവിന്റെ ബാഗും തൂക്കി മോൻ മുന്നേ നടക്കുന്നു മോളും അനിയന്റെ കുട്ടികളും ആവേശത്തോടെ നടക്കുകയാണ് ഞാനും അച്ചുവും പുറകിൽ മെല്ലെ നടക്കുന്നു

പ്രശാന്തിക്ക് എപ്പോഴാ എന്നോട് ഇഷ്ടം തോന്നിയെ

നീ ആ വഴി പോകുമ്പോൾ നോക്കാറില്ല ആ നോട്ടത്തിൽ ഞാൻ വീണത്

അവൻ എന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ചു

ശോ പിള്ളേർ കാണും

ഹേയ് അവർ കുറെ മുന്നിലെത്തിയില്ലേ ഞാനവനോട് ചേർന്ന് നടന്നു അവൻ എന്റെ തോളിൽ കൈ ഇട്ടാണ് നടക്കുന്നത് ഇപ്പോൾ എനിക്കെന്തോ വല്ലാത്ത ഫീൽ തോന്നി  വളവിൽ പിള്ളേർ മറഞ്ഞപ്പോൾ അവൻ എന്നെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു

പ്രശാന്തി ആരേലും പ്രണയിച്ചിട്ടുണ്ടോ

ഇല്ല ആദ്യമായ ഞാൻ മറുപടി പറഞ്ഞു

ഇതുപോലൊരു സുന്ദരിയെ കിട്ടാൻ ഭാഗ്യം വേണം

അത്രയ്ക്ക് സുന്ദരി ആണോ ഞാൻ

അപ്സരസാണ് അതും പറഞ്ഞവൻ എന്റെ കവിളിൽ ഉമ്മ വച്ചു ആദ്യമായി ഒരു അന്യപുരുഷന്റെ ഉമ്മ ഞാൻ ഏറ്റു വാങ്ങി ഞാൻ നടത്തം നിർത്തി അവനെ നോക്കി

എന്താ നോക്കുന്നെ

ഞാൻ ഒന്നും പറയാതെ ചുറ്റും നോക്കി എന്നിട്ടവന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു ഉമ്മ കൊടുത്തു

ഒരു ഇടുങ്ങിയ വഴിയിലേക്ക് ഞങ്ങൾ കയറി ഒരാൾക്ക് മാത്രേ നടക്കാൻ പറ്റു ഞാൻ പിന്നിലും അവൻ പുറകിലുമായി നടന്നു  പെട്ടെന്നവൻ എന്നെ പുറകിൽ നിന്നു കെട്ടിപിടിച്ചു എന്റെ കഴുത്തിൽ ഉമ്മ വച്ചു ഞാനവനിലേക്ക് ചേർന്ന് നിന്നു അവന്റെ കൈ എന്റെ മാറിലും വയറിലും ഇഴഞ്ഞു നടന്നു അപ്പുറത്ത് നിന്നു പിള്ളേരുടെ സൗണ്ട് കേട്ടു ഞങ്ങൾ അകന്നു മാറി