പ്രണയം കഥ പറഞ്ഞ മഞ്ഞുകാല ഡിസംബറിൽ 4 [Sakshi Anand] 244

കല്യാണപ്രായമായി, അവളുടെ കല്യാണവും ഏകദേശം ശരിയായി. സ്വാഭാവികമായും അപ്പോൾ, സ്വസ്‌ഥതയും സമാധാനവും അതിന് അനുസൃതം കൂടും…. വയസ്സും കാലവും കൈവിട്ട്, സന്തോഷം അകതാരിൽ നിർവൃതീ നൃത്തം നിറയ്ക്കും. പ്രായ൦ അവളെ നന്നായി ചെത്തി മിനുക്കി, മനോന്മയിയാക്കി…നല്ലൊരു അംഗലാവണ്യവതിയിൽ എത്തിച്ചിട്ടുണ്ട്. സൗന്ദര്യത്തിൽ ഇപ്പോഴും യാതൊരു ഉണ്ടാവും ഇല്ലെന്ന് മാത്രമല്ല, കുറേക്കൂടി പ്രൗഢയാക്കി മാറ്റിയെങ്കിലേ ഉള്ളൂ. അഭി ലീനയെ അംഗപ്രത്യംഗം, നിരീക്ഷിച്ചു അളന്ന് തിട്ടപ്പെടുത്തുന്നതിന് ഇടയിൽ….

” അഭീ എന്തൊക്കെയുണ്ട് ?….യാത്രയൊക്കെ സുഖമായിരുന്നു ?….” ലീനയുടെ വക വളരെ സ്വാഭികതയോടെ കൗതുകം നിറഞ്ഞൊരു ചോദ്യം വന്നു.

ലീനയുടെ കർണ്ണപീയൂഷമാർന്ന ചോദ്യത്തിന്, ഞെട്ടിയുണർന്ന അഭി, പെട്ടെന്ന് ഒറ്റവാക്കിൽ ഉത്തരം കൊടുത്തു.” അതേ സുഖം ലീനെ …”.

തികച്ചും യാന്ത്രികതയോടെ ലീനയെ നോക്കി, കൈകൾകൂപ്പി…പുഞ്ചിരിച്ചു പ്രത്യഭിവാദനം ചെയ്‌തു അവൾക്കരികിലേക്ക് ഒന്നൂടി അടിവച്ചു നീങ്ങുമ്പോൾ….അവൻറെ മനസ്സും അലകടൽ പോലെ പ്രക്ഷുബ്‌ധമായിരുന്നു. ഡിക്കി തുറന്ന്, അഭിയുടെ കൂട്ടുകാർ അവൻറെ പെട്ടിയും സാധനങ്ങളും മറ്റൊരു കാറിലേക്ക് മാറ്റിവയ്ക്കുമ്പോൾ ലീന അഭിയെ കൂടെനിന്നവർക്ക് പരിചയപെടുത്തുവാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു. മൂവരും തിരികെ മടങ്ങി എത്തിയപ്പോൾ പിന്നെ അവരെയും പരിചയപെടുത്തുന്നതിൻറെ ഊഴമായി.

” അഭീ, ഫ്രെണ്ട്സ്….ഇതാണ് എൻറെ ”എമിലിമോൾ”. ഞാൻ ”മിലിമോൾ” എന്ന് വിളിക്കും”. കൂട്ടത്തിൽ…ഇരുപത് വയസ്സോളം വരുന്നൊരു പെൺകുട്ടിയെ മുന്നിലേക്ക് നീക്കിനിർത്തി, ലീന മൊഴിഞ്ഞു.
”ഹായ്…അങ്കിൾമാരെ , എന്തുണ്ട് വിശേഷം ?…ഹവ് ടു യു ടു….എല്ലാരും സുഖമായിരിക്കുന്നു ?…ഐ ആം എമിലി ഡാനിയൽ …” അവർക്ക് നേരെ കരം നീട്ടി മകൾ ചോദിച്ചു.

” വീ ഫൈൻ, ഗ്രെറ്റ്….മോൾക്കെങ്ങനെ?…സുഖം തന്നെയല്ലേ ?….വീ തിങ്ക് മോൾ ആൾസോ ഗുഡ്…” ആദ്യം അഭി, പിന്നെ ഓരോരുത്തരായി എല്ലാവരും….ക്ഷേമം അന്വേഷിച്ചു ഉപചാരത്തോടെ…കരംഗ്രഹിച്ചു ഹസ്തദാനം നൽകി. ”വരൂ……” ലീന അപ്പോൾ മുന്നിലേക്ക് കൈചൂണ്ടി അവരെല്ലാവരെയും മുന്നോട്ടേക്ക് ക്ഷണിച്ചു…

മുന്നോട്ട് നടന്ന അവരെ, കുറച്ചു മുന്നിൽ കണ്ട മുളം കുടിൽ ചൂണ്ടിക്കാട്ടി, ലീന അറിയിച്ചു, ” എന്നാൽ ശരി, നമുക്ക് അങ്ങോട്ട് അകത്തേക്കിരുന്നാവാം…കൂടുതൽ പരിചയപ്പെടലുകൾ ”…എല്ലാരും വരൂ…” എന്ന് പറഞ്ഞു അവൾ എല്ലാവരെയും ഒരുമിച്ചു ഹട്ട് ഒന്നിലേക്ക് വഴികാട്ടി. ഉള്ളിലെ കൊച്ചു കൊച്ചു പൂന്തോട്ടങ്ങളും..വെളിച്ചം വിതാനിച്ച കാമ്പൗണ്ടിനുള്ളിലെ നിശാ വിസ്മയങ്ങളും ശ്രദ്ധിച്ചു ടൈൽസിട്ട വഴിയിലൂടെ അവർ അവളെ മന്ദം അനുഗമിച്ചു.

” എയർപോർട്ടിൽ നിന്ന് പുറത്തിറങ്ങാൻ…വലിയ താമസമൊന്നും നേരിട്ടില്ലല്ലോ ?…തമ്മിൽ കണ്ടുമുട്ടാൻ ഇരുകൂട്ടർക്കും അങ്ങനെ വല്യ ബുദ്ധിമുട്ടൊന്നും ഉണ്ടായില്ലല്ലോ അല്ലേ ?…” നടത്തക്കിടയിൽ അവൾ അങ്ങനെ ഓരോരോ കുശലാ അന്വേഷണങ്ങളും…ഉപചാര വാക്കുകളും ഉന്നയിച്ചു പരിചയം പുതുക്കുവാൻ തിടുക്കം കൂട്ടികൊണ്ടിരുന്നു. അഭിയും…അതിനിടയിൽ…” ഉം ”എന്നും ” അതെ” എന്നും ഒക്കെ മൂളിയും പറഞ്ഞു൦ ലഖു മറുപടികൾ കൊടുത്തു മുഷിപ്പിക്കാതെ അവളെ സന്തോഷിപ്പിച്ചു പിന്തുടർന്നു.

അൽപം മുന്നിൽ നീളത്തിൽ, നിരനിരയായി ഈറയും കവുങ്ങും കൊണ്ടുതീർത്ത വിസ്താരമാർന്ന വലിയ കുടിലുകൾ. അതിൽ വെടിപ്പും ഭംഗിയും