പ്രണയം കഥ പറഞ്ഞ മഞ്ഞുകാല ഡിസംബറിൽ 4 [Sakshi Anand] 244

എഴുത്തുകാരനും, നല്ലൊരു കവിതാലാപകനും…വാഗ്മിയുമായി പണ്ട്…കാമ്പസ് കാലം മുതലേ പേരെടുത്തിരുന്ന അഭിയുടെ സംസാരം മുഴുവൻ ലളിതവും സരസവും എങ്കിലും….നിറയെ ചിന്തോദ്ദീപകങ്ങളായിരുന്നു. കുറഞ്ഞ വാക്കുകളിൽ തൻറെ വ്യക്തിജീവിതത്തെയും…സൗഹൃദങ്ങളെയും അതിൻറെ ആഴങ്ങളെയും എല്ലാമെല്ലാം അതിമനോഹരമായി കോറിയിട്ടുകൊണ്ടായിരുന്നു അതിൻറെ ആരംഭം. എന്നാൽ തുടർന്ന് സംസാരിച്ചു കാടുകേറിയപ്പോൾ അവൻ ആനുകാലിക സംഭവങ്ങൾ ഉൾപ്പടെ സ്പർശിച്ചു വിമർശിച്ചു കൈയ്യേറി പോകാത്ത ഒരു വിഷയങ്ങളും അവശേഷിച്ചിരുന്നില്ല എന്നതായിരുന്നു സത്യം. ആ വശ്യമധുരാ ഭാഷണത്തിൽ ലയിച്ചു കേൾവിക്കാർ എല്ലാവരും അതിൽ വശംവദരായി പോയെങ്കിലും…അവൻറെ ”ദാരുണ ജീവിതസ്വകാര്യതകൾ”ഓർത്തു എല്ലാവരും ഉള്ളിൽ ഒരുപാട് വേദനകൾ അനുഭവിച്ചു. ഒരു അനശ്വര പ്രണയത്തിൻറെ നിത്യരക്തസാക്ഷിയായി തൻറെ ജീവിതം പോലും ഹോമിച്ചു, അകലെ പ്രവാസ മരുഭൂമിയിൽ ഏകാന്തജീവിതം തുടരുന്ന അവനെ, അലിവും ആരാധനയും നിറഞ്ഞുതുളുമ്പന്ന സഹാനുഭ്രൂതിയോടെ നോക്കിക്കണ്ടു. ഒരുകണക്കിന് ചടങ്ങിലെ താരവും…ഒരു പരിധിവരെ അഭി തന്നെയായിരുന്നു. അഭിക്ക് പക്ഷേ, ഒരു അതിർത്തിക്കപ്പുറം…തൻറെ മേലുള്ള കനിവും ശ്രദ്ധയും ആദരവുമൊക്കെ…ഭയങ്കര ഭാരമായി മാത്രം അനുഭവപ്പെട്ടു. അവിടെ ആകമാനം…ലീനക്ക്‌വേണ്ടി എല്ലാവരുമായി സ്നേഹവും വിനയവും ഇടകർത്തി,വളരെ ഹൃദയാലുവായി പെരുമാറാൻ ശ്രമിച്ചു നിലകൊണ്ടിരുന്നു. എങ്കിലും, തൻറെ ഭാഗദേയം എത്രയും പെട്ടെന്ന് അവസാനിപ്പിച്ചു, എങ്ങനെങ്കിലും അവിടുന്നൊന്ന് ”തലയൂരി പോകാൻ”, അവൻ വല്ലഅതാഗ്രഹിച്ചു. ലീനയാട്ടെ, അവന്റെ സംസാരങ്ങളിൽ ആകമാനം… സന്തോഷവും അഭിമാനവും…ദുഖവും നിരാശയും എല്ലാം കലർന്ന സമ്മിശ്രവികാര വിക്ഷോഭങ്ങളാൽ വല്ലാതെ വീർപ്പുമുട്ടി,തളർന്ന് നിന്നുപോയിരുന്നു.തൻറെ കണ്ണിണകളിൽ നിന്ന് ചോർന്നിറങ്ങിയ മിഴിനീർ കണങ്ങൾ ആരും കാണാതെ, ഒന്ന് ഒപ്പി മാറ്റുവാൻ അവൾ ഒരുപാട് ബദ്ധപ്പെട്ടു.

പരിപാടി….പരിചയപ്പെടുത്തൽ, പ്രസംഗ ഔപചാരികതകൾ വിട്ട്, സുഹൃത്തുക്കളെയും കുടുംബാംഗങ്ങളെയും മറ്റും പങ്കെടുപ്പിച്ചുകൊണ്ടുള്ള കലാമത്സര ഇനങ്ങളിലേക്ക് കടന്നു. ഇടക്ക്, അടുത്ത ദിവസം മനസ്സമ്മതം നടത്താൻ പോകുന്ന ലീനയുടെ എമിലിയും, അവളുടെ ”വുഡ്ബി” റോഷനും സഹോദരിയും അവിടേക്ക് കടന്നുവന്നു. ലീന അവരെ എല്ലാവര്ക്കും സ്നേഹപൂർവ്വം പരിചയപ്പെടുത്തി. പിന്നെ അമ്മയും മകളും ചേർന്ന്, അടുത്ത ദിവസം കഴിഞ്ഞു നടക്കാനിരിക്കുന്ന മകളുടെ ” ബത്രോതൽ സെറിമണി” യിലേക്ക് എല്ലാവരെയും ക്ഷണക്കത്തു നൽകി, ഔദ്യോഗികമായി ക്ഷണിച്ച ശേഷം, അവർ അൽപനേരം ഇരുന്ന് കലാമത്സരങ്ങളും കണ്ട് മടങ്ങി. മത്സരയിനങ്ങൾ ഏതാണ്ട് പൂർത്തിയായപ്പോഴേക്കും ഉച്ചഭക്ഷണത്തിന് സമയം അടുത്തിരുന്നു. തുടർന്ന്… മുഴുവൻപേർക്കും സസ്യ-സസ്യേതര വിഭവങ്ങൾ ചേർത്തൊരുക്കിയ വൈവിധ്യമാർന്ന സമ്പൂർണ്ണ സമൂഹസദ്യ.

അവതാരകസ്‌ഥാനം മറ്റൊരു പെൺകുട്ടിക്ക് കൈമാറി, ലീന സദ്യനടക്കുന്ന ആൾക്കൂട്ടത്തിലേക്ക് പതുങ്ങനെ ഇറങ്ങി വന്നു. അവിടെ, സദ്യയിൽ ആകമാനം…എല്ലാവരോടും ഇടകലർന്ന് വിളമ്പുവാനും ഭക്ഷണം കൈമാറാനും ഒപ്പം അവരോടൊക്കെ കുശലങ്ങൾ അന്വേഷിച്ചു തമാശ പറഞ്ഞു ചിരിക്കാനും കളിക്കാനും അവൾ നന്നായി സമയം കണ്ടെത്തി.പഴയ കൂട്ടുകാരോടൊപ്പം…യാതൊരു ഔപചാരികതയും നിയന്ത്രണങ്ങളും ഇല്ലാതെ, യഥേഷ്‌ടം പഴയ ഓർമ്മകളും പുതുക്കി, ഓടിനടന്ന് കളിപറഞ്ഞു രസിക്കാനും…കളിയാക്കാനും എല്ലാവര്ക്കും എല്ലാത്തിനുമുള്ള ഒരു നീണ്ട ഇടവേള സമയമായിരുന്നു അത്.ആതിഥേയ എന്ന നിലയിൽ ലീന അതിൽ ഒരുപരിധി വരെ വിജയിക്കുകയും ചെയ്‌തു. കൂട്ടത്തിൽ, കുറച്ചൊക്കെ