പ്രണയമന്താരം 16

Pranayamantharam Part 16 | Author : Pranayathinte Rajakumaran | Previous Part

കൃഷ്ണയുടെ നെഞ്ചിൽ അള്ളി പിടിച്ചു പൊട്ടി കരഞ്ഞു അവൾ.. ഒറ്റയ്ക്ക് ആയി പോയി എന്ന തോന്നൽ അവളെ വല്ലാത്ത ഒരു അവസ്ഥയിൽ എത്തിച്ചിരുന്നു.

അവളുടെ അവസ്ഥ മനസിലാക്കി അവളെ നെഞ്ചോട് അടിപ്പിച്ചു ആ മുടി ഇഴകളിൽ തഴുകി അവൻ. അവനും വല്ലാതെ തകർന്നിരുന്നു.

മുറിയിൽ നിന്നും പോയ കല്യാണി അമ്മ തുളസിയുടെ അമ്മയെ കണ്ടു. ശരിരം വല്ലാതെ തണുത്തിരുന്നു. മരിച്ചു കുറച്ചു ആയി എന്ന് മനസിലായി. മാധവനെ വിളിച്ചു കാര്യം പറഞ്ഞു. ആതിരേയെ കുടി വിളിച്ചു അതു തുളസിക്കു ഒരു ആശ്വാസം ആകും. അവിടുന്ന് തുളസിയുടെ അടുത്ത് പോയി.

അവിടെ കൃഷ്ണയുടെ നെഞ്ചു പറ്റികിടന്നു കരയുന്ന തുളസി കല്യാണിക്കും ഒരു നൊമ്പരം ആയി.

കണ്ണാ എനിക്ക് ഇനി ആരുണ്ട് കണ്ണാ… എന്റെ അമ്മ എന്നേ തനിച്ചു ആക്കി പോയില്ലേ… അവൾ എങ്ങൽ അടിച്ചു കരഞ്ഞു.

അച്ഛൻ ഞങ്ങളെ വിട്ടു പോയപ്പോൾ എനിക്ക് അമ്മ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഇനി……. അയ്യോ….

എനിക്ക് വേണ്ടിയാ ആ പാവം ജീവിതം കളഞ്ഞതു. നല്ല പ്രായത്തിൽ അമ്മ വിദവയായി പിന്നെ എന്നേ ഒരു കരക്ക്‌ അടിപ്പിക്കാൻ ഉള്ള ഓട്ടം ആയിരുന്നു. എനിക്ക് വേണ്ടി ഏല്ലാം സഹിച്ചു ജീവിച്ചു. എന്നിട്ടും എനിക്ക് എന്റെ അമ്മയെ രക്ഷിക്കാൻ ആയില്ലല്ലോ കണ്ണാ.. ഞാൻ തോറ്റു പോയല്ലോ…

അവളുടെ വാക്കുകൾ അവരുടെ ഹൃദയത്തിൽ ആണ് കൊണ്ടത്.

മരണം ഉണ്ടാക്കുന്ന മുറുവു എന്താണ് എന്ന് അവർക്ക് നന്നായി അറിയാം.

തളർന്നു മയങ്ങിയ തുളസിയെ കൃഷ്ണ കൈയിൽ കോരി എടുത്തു കട്ടിലിൽ കിടത്തി.

അവൻ മാറിയപ്പോൾ അവളുടെ കൈ അവനെ മുറുകെ പിടിച്ചിരുന്നു. ഒറ്റയ്ക്ക് ആക്കല്ലേ എന്നേ ഒരു അപേക്ഷ പോലെ..