പ്രണയവർണങ്ങൾ – 1 (ആമുഖം) 228

“അലീഷ”
അവൾ പ്രസംഗിക്കുന്നത് നോക്കികൊണ്ട് എന്നോട് ചോദിച്ചു
“ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടോ?”
ഞാൻ ഇല്ലായെന്ന് പറഞ്ഞ് മെല്ലെ ചിരിച്ചു.
“ഞാനും. അലീഷ എഞ്ചിനീയറിംഗ് ബാച്ച് ആണോ? അതോ മെഡിസിൻ ആണോ?”
“ഞാൻ എഞ്ചിനീയറിംഗ് ആണ്. ആനിയോ?”
“ഞാനും എഞ്ചിനീയറിംഗ് ആണ്. ഹോസ്റ്റൽ ചേർന്നായിരുന്നോ?”
“അത് പിന്നെ ഇവരുടെ തന്നെ ഹോസ്റ്റൽ ഇല്ലേ? അവിടെ ചേരാനാ പ്ലാൻ”
“അയ്യോ മണ്ടത്തരം കാണിക്കല്ലേ. അവിടെ ഏതുനേരവും പഠിപ്പ് മാത്രേ കാണു. ഒന്ന് ശ്വാസം വിടാൻ പോലും ഒക്കത്തില്ല. ഞാനും ഹോസ്റ്റൽ എടുത്തിട്ടില്ല. നമുക്ക് എവിടെയെങ്കിലും ഒന്നിച്ച് ചേരാം? എനിക്കിവിടെ കൂട്ടൊന്നുമില്ല”
ആലോചിച്ചപ്പോ എനിക്കും അത് ശെരിയാണെന്ന് തോന്നി. ഇവിടെ വന്നിട്ട് ആകെ പരിചയപ്പെട്ടത് ആനിയെ ആണ്. ഞാൻ ശെരിയെന്നു പറഞ്ഞു. പ്രസംഗം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ എല്ലാവരോടും ഹോസ്റ്റൽ ചേരാനുള്ള കാര്യങ്ങൾ ചെയ്തോളാനുള്ള നിർദ്ദേശം കിട്ടി. എല്ലാവരും അതിനായി ഉള്ള കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി. ആനി അവളുടെ അച്ഛന്റെ കൂടെയാണ് വന്നിട്ടുള്ളത്. ഞാൻ കുറച്ച് കഷ്ടപ്പെട്ടാണ് പുറത്ത് വേറെ ഹോസ്റ്റൽ മതിയെന്ന് അച്ഛനേം അമ്മേം കൊണ്ട് സമ്മതിപ്പിച്ചത്. അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ എല്ലാവരും കൂടെ ഒരുമിച്ച് ഒരു ഹോസ്റ്റലിൽ എത്തി. മഞ്ചാടി എന്നാണ് ഹോസ്റ്റലിന്റെ പേര് (ശരിയായ പേര് ഞാൻ പറയുന്നില്ല). ട്യൂഷൻ സെന്ററിന്റെ തൊട്ടടുത്ത് തന്നെയാണ്. അധികം നടക്കേണ്ട ആവശ്യമില്ല. ഗേറ്റ് കടന്നാൽ കുറച്ച നടക്കാൻ ഉണ്ട് ഹോസ്റ്റലിൽ എത്താൻ. അതുകൊണ്ട് വഴിയിലൂടെ പോവുന്നവർക്ക് ഹോസ്റ്റലിൽ നടക്കുന്നതൊന്നും കാണാൻ പറ്റില്ലെന്ന് ഉറപ്പാണ്. അതുപോലെതന്നെ തിരിച്ചും. ഹോസ്റ്റലിൽ നിന്ന് നോക്കിയാൽ റോഡ് അത്ര വ്യക്തമായി കാണാൻ ഒക്കില്ല. ഞങ്ങളുടെ രക്ഷിതാക്കൾ അവിടുത്തെ വാർഡൻ ആന്റിയോട് സംസാരിക്കുന്ന സമയം ഞാൻ ആനിയുമായി കൂടുതൽ കമ്പനി ആയി. അവളുടെ വീട് തൃശൂർ ആണ്.