ഇത് ഒരു വെറും കമ്പി കഥയല്ല.ഒരു കൗമാരക്കാരന്റെ പ്രപഞ്ചത്തിലേക്ക് നമ്മൾ കടന്നു ചെല്ലുകയാണ്.അവന്റെ ചുറ്റും നടക്കുന്ന കഥകൾ അവന്റെ ജീവിതം അതാണ് നമ്മുടെ കഥ അധികം intro ഇട്ട് വെറുപ്പിക്കുന്നില്ല കഥയിലേക്ക് കടക്കാം അല്ലേ!കൊറോണ എന്ന ദുരന്തം ഇത്രയധികം ആഘാതം ഏല്പിക്കാത്ത ഒരു സാങ്കല്പിക ലോകം ആണിത്.

ആഹ് പിന്നെ ഈ കഥയും കഥാപാത്രങ്ങളും തികച്ചും സങ്കല്പികമാണ് , ഇനിപ്പോ ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവരോ മരിച്ചവരോ ആയി സാദൃശ്യം തോന്നിയാൽ അവർ ഭാഗ്യവാന്മാർ അത്രന്നെ

കഥാപാത്രങ്ങൾ (നിലവിൽ)
*രവി:18 വയസ്സ് പ്ലസ് 2 കഴിഞ്ഞു ചുമ്മാ ഇരിപ്പാണ് പണി,വലിയ muscel body ഒന്നും അല്ല ഒരു moderately build 18 വയസ്സുകാരൻ.[Height: 170cm weight:60 bp: 120/80(when normal) 180/100(highly excited)] *സീത:രവിയുടെ അമ്മ(!) Lp സ്കൂൾ അധ്യാപിക ആണ്
*ശരത്:രവിയുടെ അച്ഛൻ(!) ഹെഡ് മാഷ്‌ ആണ്
*സന്ധ്യ:രവിയുടെ അയൽകാരി ആണ് house wife
*മഞ്ജു:രവി അമ്മായി എന്ന് വിളിക്കുന്നു… അവനു തന്നെ വ്യക്തമല്ല ഏത് വകയിൽ ആണെന്ന് എന്നാലും അമ്മായി!
നിലവിൽ ഇത്ര കഥാത്രങ്ങൾ ഒള്ളൂ ബാക്കി വഴിയെ…

രാവിലെ ആണ്…എവിടുന്നോ ഒരു കോഴി കൂവുന്നുണ്ട്.മൊത്തത്തിൽ ഒരു മങ്ങൽ എന്താണ് സംഭവിച്ചത് ?
കാലത്ത് തന്നെ വല്ലാത്ത തലവേദനയോടെ ആണ് രവി എണീറ്റത്.ഇപ്പൊ 2,3 ദിവസമായി ഇങ്ങനെ ആണ്.രാത്രി കിടക്കുന്നതും രാവിലെ തലവേദനയോടെ എണീക്കുന്നതും മാത്രമേ അറിയൂ… ഇതിനിടയിൽ ഉറങ്ങുന്നതിന്റെയോ സ്വപ്നം കാണുന്നതിന്റെയോ ഒന്നും ഒരു ഓർമ്മ ഇല്ല.
രവി:അമ്മേ അമ്മേ ,

പുതപ്പ് മാറ്റി ചാടി എണീക്കാൻ നോക്കിയപ്പോളാണ് താൻ നഗ്നനാണെന്ന് അവൻ അറിഞ്ഞത് തുണി ഒന്നും കാണാനില്ല… അവൻ ആലോചിച്ചു ഇതാദ്യമാണല്ലോ… ഇത് വരെ തുണി എല്ലാം കട്ടിലിൽ തന്നെ കാണാറുണ്ട്? അവൻ നിക്കറിനു വേണ്ടി കാട്ടിലും ചുറ്റും ഒക്കെ തെരഞ്ഞു പക്ഷെ കാണാനില്ല.

സീത:എന്താടാ?

കതക് തള്ളി തുറന്ന് വന്ന സീത പുതപ്പും ചുറ്റി റൂമിൽ ചുറ്റി നടക്കുന്ന രവിയെ ആണ് കണ്ടത്
എന്താടാ പൊട്ടോക്കാ നീ നോക്കണേ കാലത്ത് തന്നെ നിന്റെ തുണി എന്തിയെ?
ര‌വി ചുറ്റിയിരിക്കുന്ന പുതപ്പിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ടാണ് സീത അത് ചോദിച്ചത്.
രവി:mommy അതേന്ന് വീട് എന്റെ തുണിയൊന്നും കാണാനില്ല… ഞാൻ ഇപ്പൊ എന്നും പറയാറില്ലേ എന്റെ തലക്ക് എന്തോ പ്രശ്‌നം ഒണ്ടെന്ന് ഇന്നും എന്റെ തുണി ഒന്നും കാണാനില്ലന്നെ
സീത:അത് ഒക്കെ പ്രായത്തിന്റെ ആടാ ചെക്കാ (ഒരു ചിരിയോടെ) നീ വല്ലോം ഇട്ടേച് താഴെ വാ ഞങ്ങൾ ഒക്കെ സ്കൂളിൽ പോവാനായി വല്ലോം വന്ന് കഴിക്കാൻ നോക്ക്