?പ്രീതിഹാര? [ഒന്നാം പാദം] [കൊമ്പൻ] 942

വന്നപ്പോ എനിക്കറിയില്ലായിരുന്നു, അത് പ്രീതി ടീച്ചറുടെ വീടാണെന്ന്, പിന്നെ എന്നോ മറന്ന ആ മുഖം അന്നുമുതൽ ഒരു മോഹമായി വീണ്ടുമെന്റെ മനസിലേക്ക് കയറി, അദ്ദേഹം മരിച്ച ശേഷം താനൊരു വീട്ടിൽ വിഷമങ്ങൾ മനസിലൊതുക്കി തനിച്ചു ജീവിച്ചു വിഷമിക്കുമ്പോ എനിക്ക് സഹിക്കുന്നില്ല പ്രീതി, ഞാനില്ലേ കൂടെ നിനക്ക്….”

“വല്യ വായിൽ ഉള്ള വർത്താനം വേണ്ട…അവനവന്റെ പ്രായത്തിനു ചേർന്ന വാർത്തനം മതി, മാറ്.”

“ആഹ് കടിക്കല്ലേടാ ചെക്കാ…ആഹ്” എനിക്കതു കേൾക്കാൻ ഒട്ടും മനസ്സില്ലായിരുന്നു, ഞാനെന്റെ ചുണ്ടുകൾ പ്രീതിയുടെ കറുത്ത മുടിയിഴകൾ ഇടതൂർന്നിരിക്കുന്ന കഴുത്തിൽ ഉരച്ചുകൊണ്ടു ഉഗ്രനൊരു കടി കൊടുത്തു. എന്റെ കൈകൾ ആകട്ടെ മാമ്പഴ നിറമുള്ള സാരിയിൽ പൊതിഞ്ഞ മാർക്കുടങ്ങളെ അമർത്തി പിതുക്കിയതും പ്രീതി ഒരു സീല്കാരമിട്ടു.

“സത്യം പറ. എന്നെയിഷ്ടമല്ലേ…പ്രീതി”

“അല്ല!!” പ്രീതി നോട്ടമൊന്നു കൂർപ്പിച്ചുകൊണ്ട് എന്നിൽ നിന്നുമകളാണ് ശ്രമിച്ചു.

“അല്ലെ…?!!l ഞാൻ വിടാതെയവളെ യിറുക്കി പിടിച്ചുകൊണ്ട് ഒന്നുടെ ചോദിച്ചു.

“ആഹ് ……അതെന്താ കളിപ്പാട്ടമാണോ ഇങ്ങനെ പിടിച്ചമർത്താൻ….കൈയെടുക്ക് അമൽ, ഞാൻ പ്രിജിയോട് പറയും….” ദുർബലമായ ഭീഷണിക്ക് മുന്നിൽ ഞാനൊട്ടും പതറാതെ തേൻ വഴിഞ്ഞൊഴുകുന്ന ചുണ്ടിൽ നോക്കികൊണ്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു.

“പറയുമോ..”

“പറയും… എന്താ സംശയം.” എന്റെ കട്ടിമീശയിലേക്ക് നോക്കികൊണ്ട് പ്രീതിയത് പറയുമ്പോ,

“എന്നാൽ ഞാനുമൊരുകാര്യം അവളോട് പറയാൻ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു, പറഞ്ഞേക്കാം… അല്ലെ ഇനിയിപ്പോ അവളറിഞ്ഞോട്ടെ….” ഞാൻ ഒന്നെണീക്കാൻ നോക്കുമ്പോ പ്രീതി എന്റെ കൈപിടിച്ചു.

“എന്ത് ? പറ അമൽ…”

“ഇന്നലെ ഒരാള് എന്റെ ചുവന്ന ഷർട്ടും ഇട്ടോണ്ട് ഉച്ചയ്ക്ക് വീട്ടിലെ അടിച്ചു വാരലും തുണിയലക്കലും ഒക്കെ ചെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നല്ലോ….”

“അതിനിപ്പോ എന്താ…?!!”

“ഹേയ് അതിനൊന്നൂല്ല, അതിനു മുൻപ്, ആ മുഷിഞ്ഞ ചുവന്ന ഷര്ട് എടുത്തിട്ട് മൂക്കിൽ വെച്ചിട്ട് രസിച്ചു മണക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നല്ലോ..എന്നിട്ട് നെഞ്ചോടു ചേർക്കുന്നതും കണ്ടല്ലോ…”