പ്രതികാരം [Master] 217

“തടിയുടെ ഭാഗ്യം പോലും നമുക്കില്ലല്ലോ ഭഗവാനെ” അവള്‍ കേള്‍ക്കെ ഞാന്‍ ആത്മഗതം ചെയ്തു.

“നിങ്ങളെന്തിനാ ഞങ്ങട ഭഗവാനെ വിളിക്കുന്നെ..” അങ്ങനെ ചോദിച്ചിട്ട് വിരിഞ്ഞ, ഉറച്ച ചന്തികള്‍ തെന്നിച്ച് അവള്‍ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. ഒപ്പം പോകണോ എന്ന് ഒരുമിനിറ്റ് ആലോചിച്ചിട്ട് ആക്രാന്തം പാടില്ല എന്ന് ഞാന്‍ തീരുമാനിച്ചു.

“കാണണ്ടേ” മുറിയില്‍ നിന്നും അവളുടെ ചോദ്യമെത്തി. ഞാന്‍ ചാടി എഴുന്നേറ്റ് അങ്ങോട്ട്‌ ചെന്നു. അവളുടെ കൈയില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു അത്.

“ഇന്നാ..ഒന്ന് പറഞ്ഞെ ഏതു മരമാന്ന്” എന്റെ നേരെ അത് നീട്ടിക്കൊണ്ട് അവള്‍ പറഞ്ഞു. ഞാന്‍ അതുവാങ്ങി നോക്കി. നല്ലപോലെ കടഞ്ഞെടുത്ത തടിയാണ്. രണ്ടറ്റത്തും മിനുസമുള്ള രണ്ട് ഉണ്ടകള്‍. ഞാന്‍ അവ മണത്തുനോക്കി. ഒന്നില്‍ പൂറിന്റെയും മറ്റേതില്‍ അവളുടെ ആസനത്തിന്റെയും മണം ഉണ്ടായിരുന്നു. ധന്യ എന്നെത്തന്നെ നോക്കി നില്‍ക്കുകയാണ്.

“ഇന്നും കേറ്റിയൊ” വിറയലോടെ ഞാന്‍ ചോദിച്ചു. ധന്യ ഇല്ലെന്ന അര്‍ത്ഥത്തില്‍ ചുണ്ട് മലര്‍ത്തി അങ്ങനെ തന്നെ വച്ചുകൊണ്ട് എന്നെ നോക്കി. ഞാന്‍ തടിയുടെ അഗ്രം അവളുടെ ചുണ്ടിലര്‍ത്തി ഉരച്ചു.

“മരം ഏതാന്നു പറ” അവള്‍ മുഖം മാറ്റിയിട്ട് പറഞ്ഞു.

ഞാന്‍ അവളുടെ ചുണ്ട് മുട്ടിയ ഭാഗം വായിലാക്കി ഊമ്പി; പിന്നെ മറ്റേ അറ്റവും.

“നക്കിനോക്കിയാന്നോ മരം കണ്ടുപിടിക്കുന്നെ” ധന്യ ലജ്ജാവതിയായി ചോദിച്ചു.

“നക്കിയാലെ അറിയാന്‍ പറ്റൂ..”

“എന്നാ പറ”

“ഈട്ടി..” ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.

“യ്യോ സത്യമാന്നല്ലോ. എങ്ങനെ മനസിലായി” അത്ഭുതത്തോടെ അവള്‍ ചോദിച്ചു.

“അതൊക്കെ ഉണ്ട്”

“പ്ലീസ് പറ, എനിക്കും പഠിക്കണം” അവള്‍ ചിണുങ്ങി.

“ഫീസ്‌ തരണം”

“തരാം”

“ഇവിടം ചപ്പി നോക്കിക്കേ” ഞാന്‍ ഒരഗ്രം അവളുടെ ചുണ്ടില്‍ മുട്ടിച്ചുകൊണ്ട്‌ പറഞ്ഞു. അവള്‍ അത് വായിലാക്കി മെല്ലെ ഊമ്പി.

“ഇതിന്റെ സ്വാദ് മനസിലായല്ലോ..ഇത് ഈട്ടി..ഇനി നീ ഇവിടിരിക്ക്; കണ്ണടച്ച്”

തടി ഊരിയിട്ട് ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.

“എന്തിനാ”

“ഇരിക്ക്”

ധന്യ കസേരയിലേക്ക് അവളുടെ വിടര്‍ന്ന നിതംബങ്ങള്‍ വച്ചു.

“ഇനി ഞാന്‍ വായിലോട്ടു വയ്ക്കുന്നതൊക്കെ രുചിച്ചു നോക്കണം; കണ്ണടച്ചുകൊണ്ട്. എന്നിട്ട് രണ്ടാമത് വയ്ക്കുമ്പോള്‍ നമ്പര്‍ ക്രമത്തില്‍ രുചി പറയണം..ശരികണ്ണടയ്ക്ക്”