പ്രീ വെഡ്ഡിംഗ് ഫോട്ടോഷൂട്ട് [വെറിയൻ] 325

 

‘എന്ന് പറഞ്ഞാൽ ഇപ്പൊ നടന്നത് പോരാതെ ഇനിയും ഇതിനൊക്കെ ഞാൻ സമ്മതിച്ചു കൊടുക്കണമെന്നോ?’

 

‘നിന്റെ ഇഷ്ടം… അനു നല്ല ചരക്കാണ്. ഒരാളെക്കൊണ്ടൊന്നും അവളുടെ കഴപ്പ് തീർക്കാൻ പറ്റില്ല… അത്രയും കിടിലൻ പെണ്ണ് ഒരാളെ അനുഭവിച്ചാലൊന്നും പോരാ… പിന്നെ ഞങ്ങളൊക്കെ നിന്റെ അടുത്ത കൂട്ടുകാരല്ലേ… എന്ത് ഉണ്ടായാലും ഇതൊന്നും പുറത്തു ആരും അറിയില്ല…’

 

‘എന്ന് വെച്ചാൽ നിനക്കും? എന്തൊക്കെയാ പറയുന്നേ? ഞാൻ കെട്ടാൻ പോകുന്ന പെണ്ണാ…’ ഞാൻ ശ്യമിനോട് ചൂടായി.

 

‘നിനക്കും അവൾക്കും ഓക്കേ ആണെങ്കിൽ മതി. അവൾ റെഡി ആണെന്ന് നീ കണ്ടില്ലേ?’

 

‘പോടാ… ബിയർ അടിച്ചു ബോധമില്ലാതായപ്പോൾ മുനവർ പറഞ്ഞതൊക്കെ കേട്ടിട്ടുണ്ടാകും അല്ലാതെ അവൾ ഇതിനൊന്നും നിൽക്കില്ല…’

 

‘അതെയതെ… നിൽക്കില്ല… കിടന്നു കാലകത്തി കൊടുക്കും അത്രേയുള്ളൂ…’ അവൻ എന്നെ കളിയാക്കി കാറിലേക്ക് നടന്നു. എന്നിട്ട് കാറിൽ നിന്നും സിഗരറ്റ് കത്തിച്ചു വലിച്ചു. ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന് അറിയാതെ നിന്നു.

 

അപ്പോഴേക്കും അഫ്സലും ജോയും എത്തി. അവർ കാര്യം തിരക്കി. ശ്യാം എല്ലാം പറഞ്ഞു.

 

ജോയ് അടുത്ത് വന്നു. ‘വിട്ടുകളയെടാ… അനുവും മുനവറും അല്ലേ… വേറെ ആരും അറിയുകയുമില്ല. നീ വാ… വന്ന് ഒന്ന് വലിക്ക്’

 

‘എനിക്ക് വേണ്ട…’

 

‘എന്നാൽ അവളെ പോയൊന്ന് കാണ്… കരയുവാ പാവം. ചെന്ന് ഒന്ന് ആശ്വസിപ്പിക്ക്… എന്നിട്ട് തുണി ഉടുപ്പിക്ക്. നമുക്ക് പോകാം…’

 

ഞാൻ കാറിനടുത്തേക്ക് ചെന്നു. പൂർണ്ണ നഗ്നയായ അനു ശരീരം കൈ കൊണ്ട് മറച്ചു പിടിച്ചു വിങ്ങിപ്പൊട്ടി കരയുന്നു. എനിക്ക് വല്ലാതായി. ഞാൻ അടുത്തിരുന്നു അവളെ തലോടി.

 

അവൾ എന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് വീണു കരഞ്ഞു ക്ഷമ ചോദിച്ചു.

 

‘സാരമില്ല… മുനവർ അല്ലേ? ഇവരൊക്കെ എന്റെ അടുത്ത കൂട്ടുകാരാ… ആരും അറിയില്ല. പോട്ടെ… ഞാൻ അത് മനസിന്ന് കളഞ്ഞു… നീ സാരി ഉടുക്ക്. നമുക്ക് പോകാം…’ ഞാൻ പറഞ്ഞു.

 

തെല്ലൊരു ആശ്വാസം ആയപ്പോൾ അവൾ തുണി ഉടുക്കാമെന്ന് പറഞ്ഞു. ശ്യാം പാന്റിയും പാവാടയും എടുത്തു തന്നു. അവൾ അത് ഇട്ടു. ബ്രായും ബ്ലൗസും കാറിന് ഉള്ളിൽ നിലത്തായിരുന്നു. അവൾ അത് ഇട്ടു. പുറത്തിറങ്ങി സാരി ഉടുക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ശ്യാം എന്നോട് അവൾ കേൾക്കേ പറഞ്ഞു: ‘ഡാ… നീ ഞാൻ പറഞ്ഞതൊന്ന് ഓർത്തു നോക്ക്. വേറെ ആരും ഒന്നും അറിയില്ല. നമുക്ക് ഇന്ന് വൈകീട്ട് വരെ ഇവിടെ സമയമുണ്ട്. അനുവിന് ഓക്കേ ആണെങ്കിൽ പിന്നെ പ്രശ്നം ഒന്നുമില്ല’