❤️പ്രീയ ആന്റി ഇന്ന് എന്റെ സഹധർമിണി 5 [vattan] 695

പുറത്തുനിന്നും പുട്ടിയിരിക്കുന്നു. അല്ല ഇവർ ഇത് എവിടെ പോയി എന്നുഞാൻ ചിന്തിച്ചു. ചുറ്റുപാടും ഒന്നുടെ വെക്തമായി നോക്കിയപ്പോൾ ഹാളിനോടുചേർന്ന മുറിയുടെ ജനലിന്റെ ചെറിയ കാർട്ടന്റെ മറയിൽനിന്നും അൽപ്പം വെളിച്ചം പുറത്തേക്കുവരുന്നു. ഞാൻ അറിയാതെതന്നെ എന്റെ കാലുകൾ വെളിച്ചം കണ്ട ആ റൂം ലക്ഷ്യമായി നീങ്ങി. അതെ അവർ ഈ റൂമിൽ തന്നെ ഉണ്ട് കാരണം അതു അകത്തുനിന്നും അടച്ചിരിക്കുന്നു ആ റൂമിൽ നേരത്തെ ആർക്കും കൊടുത്തിരുന്നില്ല അതെനിക്ക് ഉറപ്പാ വാക്കിഞങ്ങളോടൊപ്പം ഉണ്ടായിരുന്നവർക് അപ്പുറത്തെ കിച്ചണിൽ നിന്നിം തുടങ്ങുന്ന സൈഡിൽ ആണ് റൂം കൊടുത്തിരുന്നത്              ഞാൻ ആ വെട്ടംകണ്ട ഭാഗത്തിലൂടെ ഒന്നു നോക്കി അകത്തെ ഒന്നു കാണാൻ പറ്റുന്നില്ല തീരെ പതിയെഉള്ള ശബ്ദം കേൾക്കാം പറയുന്നതൊന്നും വ്യക്തമല്ല എന്തിനാ വെറുതെ അവരുടെ കണ്ണിലെ കരടാകാൻ നിൽക്കുന്നെ അവരായി അവരുടെ പാടായി എന്നും മനസിൽപറഞ്ഞു ഞാൻ നേരെ പ്രീയആന്റിയുടെ റൂംലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു അവിടെ എത്തി
: ഡോർ ഞാൻ നേരെത്തെ ഇറങ്ങിയപ്പോൾ ചാരിയത്പോലെ തന്നെ ആയിരുന്നു അകത്തുനിന്നും പൂട്ടിയിരുന്നില്ല അതിനാൽ തന്നെ ഒന്നു ചുമ്മാതള്ളിയപ്പോൾ തന്നെ തുറന്നു വന്നു. ഞാൻ ഡോർതുറക്കുന്ന ശബ്‌ദം കേട്ടപ്പോൾ തന്നെ ആന്റി ബെഡിൽ നിന്നും ഓടിവന്നു എന്റെ കാലിൽ പിടിച്ചു കരയാൻ തുടങ്ങി ഞാൻ ഡോർ ലോക്ക്ചെയ്തു ആന്റിയെ പിടിചെഴുനെല്പിച്ചു ആൾ ഞാൻ ഇവിടെ നിന്നുപോയതു മുതൽ നല്ല കരച്ചിലാരുന്നു എന്ന് തോന്നണു കണ്ണൊക്കെ ആകെ കലങ്ങി കരഞ്ഞു മുഖമൊക്കെ ചുവന്നു വീർത്തു ഒരു പരുപമായി നല്ല ഭാഗിയുള്ള മുഖം ആ കോലമായതുകണ്ടു എനിക്കും വിഷമമായി. ഏയ് ആന്റി അതൊന്നും സാരമില്ല ഞാൻ അതൊക്ക എപ്പോഴേ വിട്ടു ഇനിയു കരയല്ലേ പ്ലീസ് എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞുനോക്കി ഞാൻ പുള്ളിക്കാരി കരച്ചിൽ കുറച്ചു പരിഭവം പറച്ചിലായി ഏങ്ങൽ അടിച്ചുകൊണ്ടു ഓരോന്നും പറയാൻ തുടങ്ങി. നിഖിലേ നീ എന്നെ ഒരു ചിത്ത സ്ത്രീയായി കാണല്ലേ അതെനിക്ക് ഒരിക്കലും താങ്ങാൻ കഴിയില്ല. റോയിയുമായി പിരിഞ്ഞതിന് ശേഷം ഞാൻ വേറെ ഒരു പുരുഷനെക്കുറിച്ചു ചിന്തിച്ചട്ടുപോലും ഇല്ല. എ പിരിഞ്ഞിട്ടോ അപ്പോൾ അങ്കിൾ മരിച്ചുപോയതല്ലേ ഞാൻ പെട്ടെന്ന് ആന്റിയോട്‌ ചോതിച്ചു. കിരൺ നിന്നോട് റോയി മറിച്ചിപോയി എന്നല്ലേ പറഞ്ഞത് ഒരു കണക്കിന് അവൻ പറഞ്ഞത് സത്യമാണ് എന്റെ മനസ്സിൽനിന്ന് അയ്യാൾ എന്നെ മരിച്ചു ഞാൻ കിരണിനോട്പോലും പറഞ്ഞിട്ടില്ല അയ്യാൾ ഞങ്ങളെ ഉപേക്ഷിച്ചു പോയതാണെന്ന് ആത്യാവിശം നല്ല ഒരു ചുറ്റുപാടുള്ള കുടുംബത്തിലാണ് ഞാൻ ജനിച്ചത് വിട്ടിൽ എല്ലാവരുടെയും കണ്ണിലുണ്ണിയായിരുന്നു ഞാൻ എന്തും ആവിശ്യപെടാതെ തന്നെ വാങ്ങി തന്നിരുന്നു അങ്ങനെ ഉള്ള എല്ലാവരേം സങ്കടത്തിലും അപമാനത്തിലും ആക്കി കുറച്ചുനാൾ അടുപ്പം ഉള്ള ഒരുത്തന്റെ കൂടെ വിശ്വസിച്ചു ജീവിക്കാൻ എല്ലാം സൗഭഗ്യങ്ങളും ഇട്ടെറിഞ്ഞു പോയതിനു എനിക്ക് നല്ല ശിക്ഷ തന്നെ കിട്ടി അയാൾക്ക് എന്റെ സ്വത്തും അഴഗിലും മാത്രമായിരുന്നു നോട്ടം അയാളുടെ വിചാരം ഒരു കുട്ടിയായി കഴിഞ്ഞൽ എന്റെ വീട്ടുകാർ ഞങ്ങളെ തിരികെ വിളിക്കും എന്നായിരുന്നു പക്ഷേ അയാളുടെ കണക്കുകൂട്ടലുകൾ എല്ലാം അവിടെ തെറ്റി അയാൾ പലവിതേന ഞങ്ങൾക്ക് ഒരു കുട്ടി ഉണ്ടായ വിവരം എന്റെ വീട്ടുകാരെ അറിയിച്ചെങ്കിലും അവരുടെ മനസ്സിൽ ഞാൻ മരിച്ചുപോയി എന്നുള്ള മറുപടി ആണ് അയക്ക് കിട്ടിയത് അയാളുടെ പ്ലാൻ എല്ലാം അവതാളത്തിലായി പിന്നെ ഒരു കാശിനും വകയില്ലാത്ത എന്നെ എങ്ങനെയെങ്കിലും ഒഴിവാക്കണം എന്നായി അയ്യാളുടെ ചിന്ത അതിനായി അയ്യാൾ ഉപദ്രവിക്കാൻ തുടങ്ങി ഞാൻ എന്റെ കുഞ്ഞിനെ ഓർത്തും വീട്ടുകാരോട് ചെയ്ത നന്ദികേടോർത്തും അതെല്ലാം ക്ഷമിച്ചും സഹിച്ചും പിടിച്ചുനിന്നു കിരണിനും 3 മാസം പ്രായമുള്ളപ്പോൾ അയ്യാൾ ഒരു ഉച്ചയോടെ ഞങ്ങൾ താമസിച്ചിരുന്ന വിട്ടിൽ വന്നു അയ്യാളുടെ പെട്ടിയും സതിനങ്ങളെല്ലാം എടുത്തോണ്ട് പോകൻ ഒരുങ്ങി ഞാൻ ഇത് എവിടെ പോകുന്നു എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ പുള്ളിക്ക് എന്നെ മടുത്തു വേറെ ഒരു കല്യണം കഴിച്ചു ഇനി അവളുമായി ജീവിക്കാൻ പോകുന്നു എന്നുപറഞ്ഞു ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഞാൻ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് കാലുപിടിച്ചു കുഞ്ഞിനേം എന്നേം ഉപേക്ഷിച്ചു