പ്രിയം [Rashford] 2229

“മാഡം പറഞ്ഞു, നിന്‍റെ അമ്മ”.

അഞ്ജുഃ ഹോ ഈ അമ്മ, അല്ലേലും ആ തള്ള പണ്ട് തൊട്ടെ എനിക്ക് പാരയാണ്.

പ്രിയത ഞെട്ടിപ്പോയി. സ്വന്തം മകള്‍ തന്നെ പറ്റി അങ്ങനെയൊക്കെ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ ചെറുതായി ഈറനണിഞ്ഞു. വല്ലാത്ത ഒരു വിമ്മിഷ്ടം. അവള്‍ ഭിത്തിയിലേക്ക് ചാരി നിന്നു. ആ പുരുഷന്‍റെ ശബ്ദം അവള്‍ക്ക് ഏതാണ്ട് മനസ്സിലായി. എത്ര ഇരുട്ടിലും ആ മാഡം വിളി അവള്‍ക്ക് മനസ്സിലാകും. എന്നാലും ഒരു സംശയം.

“സ്വന്തം അമ്മയെ പറ്റിയാണോടി ഇങ്ങനെയൊക്കെ പറയുന്നെ, നാണമില്ലല്ലോ”.

അഞ്ജുഃ അതിനിപ്പോള്‍ എന്താ, എന്‍റെ അമ്മ അല്ലെ നന്ദു, നിന്‍റെ ആരുമല്ലല്ലോ. സോ നീ ഇതില്‍ ഇടപ്പെടണ്ട.

അതെ താന്‍ ഉദ്ദേശിച്ച ആളു തന്നെ. നന്ദുവായിരുന്നു അവളുടെ കാമുകന്‍. പണ്ടെ തനിക്ക് സംശയമുണ്ടായിരുന്നു. എന്നാലും അതിലൊന്നും പ്രിയതയക്ക് എതിര്‍പ്പില്ലായിരുന്നു. കാരണം അവള്‍ക്ക് അവനെ വലിയ കാര്യമായിരുന്നു.

എപ്പോഴും തന്നെ മാഡം എന്നെ വിളിക്കത്തുള്ളു. മറ്റു ചെറുപ്പക്കാര്‍ തന്നെ കഴുകന്‍ കണ്ണുകളോടെ നോക്കുമ്പോള്‍ ഇവന്‍ തന്‍റെ കണ്ണില്‍ നോക്കി മാത്രമേ സംസാരിക്കു. അതുകൊണ്ട് അവന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ അവള്‍ക്ക് ഭയങ്കര ഇഷ്ടമായിരുന്നു. അവിടെ വീണ്ടും സംസാരം തുടര്‍ന്നു. പ്രിയത കാത്തോര്‍ത്തു.

അഞ്ജുഃ എനിക്ക് ആ തള്ളയെ ഇഷ്ടമല്ല, പിന്നെ ചെലവിന് തരുന്നത് കൊണ്ട് മാത്രം ഞാന്‍ ഒന്നും പറയുന്നില്ല. എന്‍റെ ആണ്‍സുഹൃത്തകളൊക്കെ മിക്കപ്പോഴും വീട്ടില്‍ വരും. എന്തിനാണ് എന്നറിയാമോ.

എന്‍റെ അമ്മയുടെ മുലയും കുണ്ടിയും കണ്ട് വെള്ളമിറക്കാന്‍. അന്ന് തൊട്ടെ എനിക്ക് ഇഷ്ടമല്ല അവരെ. എല്ലാം കെട്ടിപ്പൂട്ടി നടക്കുന്നതിന് പകരം എല്ലാവരെയും കാണിച്ച് നടക്കുന്നത് കണ്ടിട്ടില്ലെ നീ.