പ്രിയം [Rashford] 2229

പ്രിയതഃ എടാ കള്ളാ, ഇതിന് എന്ത് വളമാടാ കൊടുക്കുന്നേ. ഉഫ് നീ എന്നെ നേരെ ചൊവ്വെ നടത്തിക്കില്ലെ.

നന്ദുഃ നിന്നെപ്പോലെയുള്ള കഴപ്പികള്‍ പോരെ ഇവനെ ശമിപ്പിക്കാന്‍.

പ്രിയതഃ ഉം ഉം

പ്രിയത തറയില്‍ നിന്നെഴുന്നേറ്റ് അവന്‍റെ ചുണ്ടില്‍ ചുംമ്പിച്ചു. സ്നേഹത്തോടെ അവര്‍ കുറെ നേരം ചുണ്ടുകള്‍ തിന്നു. അടുത്താരു റൗണ്ടിനായി അവര്‍ തയ്യാറെടുത്തിരുന്നു. ഇത് അഞ്ജുവിന് മനസ്സിലായിരുന്നു. എല്ലാം കണ്ട് അവളാകെ കലിച്ച് തുള്ളി നില്‍ക്കുകയായിരുന്നു. തള്ളയുടെ സൗന്ദര്യത്തോട് അവള്‍ക്ക് നല്ല അസൂയയായിരുന്നു. ഇപ്പോള്‍ തള്ളയുടെ കഴപ്പൂടെ കണ്ടപ്പോള്‍ പൂര്‍ത്തിയായി. താന്‍ നന്ദുവിനോടൊപ്പം സുഖിച്ചതിനേക്കാള്‍ കൂടുതല്‍ അമ്മ സുഖിക്കുന്നു. അത് അവള്‍ക്ക് ഇഷ്പ്പെട്ടില്ല. ദേഷ്യവും അസൂയയും എല്ലാം അവളെ തളര്‍ത്തി. അവള്‍ ഇനിയും ഇടപ്പെട്ടിലെങ്കില്‍ ചിലപ്പോള്‍ കൈവിട്ട് പോകും. ഇതൊക്കെ പറഞ്ഞ അമ്മയെ മാനസികമായി തളര്‍ത്തി ആ സ്വത്തൊക്കെ തട്ടിയെടുക്കണം. അവരെ അപമാനിക്കണം. അതാണ് പ്ലാന്‍. അപ്പോഴേക്കും നന്ദു പ്രിയതയെ അടുത്ത അംഘത്തിനായി കട്ടിലിലേക്ക് കിടത്തി. പെട്ടെന്ന്….

അഞ്ജുഃ നിര്‍ത്ത്!….

എന്തൊ വലിയ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോലെ നന്ദുവും പ്രിയതയും തിരിഞ്ഞ് നോക്കി. നോക്കിയപ്പോള്‍ അഞ്ജു. അവള്‍ ദേഷ്യം കൊണ്ട് വിറയ്ക്കുകയാണ്. നന്ദുവും പ്രിയതയും അവളെ സുക്ഷിച്ച് നോക്കുകയാണ്. എന്നാല്‍ അവരുടെ മുഖത്ത് പ്രത്യേകിച്ച് ഭാവമാറ്റമോ, അല്ലെങ്കില്‍ പിടിക്കപ്പെട്ടത്തിന്‍റെ പേടിയോ ഒന്നും കണ്ടില്ല.